Czym jest demokracja i kto o nią walczy?

         Śledzę to, co dzieje się w naszej polityce i nie wiem gdzie jest początek kija, a gdzie jego koniec. Wiadomo, że jest kij i wiadomo w czyim ręku. Tego nie trzeba nikomu tłumaczyć. Ale prostemu człowiekowi jednak coś trzeba by wyjaśnić, n. p. co znaczy wypowiedź często przywoływanego przez różne gremia guru, profesora Dudka, który twierdzi (Onet Wiadomości 3 XII 2015), że Jarosław Kaczyński rozpoczął „wojnę totalną”, a z kontekstu jego wypowiedzi wynika, że o naprawie systemu sprawiedliwości mowa.  Nie wiem, co autor tych słów miał na myśli, ale jeśli chodziło mu Trybunał Konstytucyjny, to powstaje pytanie, jaką dałby on receptę na  to, żeby przegrana PO czy też nouveauriche – pan Petru nie uczynili sobie z tej instytucji poletka, na którym  można będzie ugrać  albo jakąś tłustą dywidendę z polskiego, czyli naszego portfela, albo po prostu pobruździć dla hecy? Oba takie cele mocno przystają do ludzi, którzy zdecydowali się nadal walczyć o utraconą schedę, albo o udział w niej. Oczywiście do chóru koncertującego na cześć i w obronie demokracji włączają się także żałośni outsiderzy, trochę bankruci, trochę  frustraci. Można ich było podziwiać przed sejmem, z kolei inni postanowili szanować swój nowy awans i wygadywali bzdury pod dachem, m. in. w sejmie, gdzie pan Petru pozwolił sobie zauważyć, że prezydent Duda wyglądał niepewnie. Sądziłem, że „nowoczesny” ma coś wspólnego z biznesem, a nie z psychologią  czy fizjognomistyką, aliści jest omnibusem, zna się na wszystkim. Z kolei pani Olejnik przewiduje, że „teraz dozorca w Trybunale będzie decydował, kogo wpuścić do środka i kto będzie orzekał". Niemądre to, ale błyskotliwe,  a wiadomo błyskotki działają na niektórych bardziej niż rozum. Oby tak było, ale jak to się mówi,: obiecanki, cacanki, a głupiemu radość.

            Przed sejmem rej wodziła niejaka pani Nowacka. W końcu, co miała robić, skoro jej do sejmu nie wpuścili? Gdzieś o tę demokrację trzeba walczyć. Co prawda, ja na jej miejscu dodałbym: ludowa, bo tak trudne pojęcia, jak „demokracja” trzeba dokumentnie wyjaśnić. Dobrze by było, żeby faktycznie lud miał coś do powiedzenia, bo z demokracji przez te 25 lat III RP zrobiono coś na kształt kotylionu, jaki lansował b. prezydent, czy wisiorka w klapie fighterów z dzisiejszej PO.

            Nie wiem, czy ludzie, którzy otrzymują dziś namaszczenie pani premier, czy prezydenta, to ci, jakich miało się na myśli, ale jedno jest pewne: trzeba, panie Dudek, iść na wojnę totalną, bo Polskę także skopano totalnie, nie chcę mówić: totalitarnie. O tym już kiedyś pisałem, ale jak wiadomo, „psie głosy nie idą pod niebiosy”. Bardzo trafne przysłowie. Zatem nikt nie jest nieomylny, ani prezydent Duda, ani pani premier, ani nawet Jarosław Kaczyński. Nie byli też nieomylni rządzący Polską przez 8 lat „peowiacy”, a mówiąc ściśle, wielu z ich grzeszyło wielką omylnością, żeby nie powiedzieć, nawet zamierzoną. Pewne skutki omylności trzeba rozliczyć, bo dlaczego naród ma stale za to płacić, choć mu się nie przelewa, wyjąwszy właśnie owych omylnych? Ale nad wszystkim powinien górować nasz wspólny los, nasz wspólny stan posiadania, nasze bezpieczeństwo, nasza tożsamość. I kto tutaj, korzystając z mównicy sejmowej czy poza nią, chce wygadywać głupstwa, wysługując się czyimś ambicjom, czy czyjejś frustracji,  bo ten i ów, ta i owa nie mogą powiedzieć przyjaciołom i bliskim, że jest się prezydentem, premierem czy kimś ważnym, to powinien uważać, by nie przeciągnąć struny. Długo dzban wodę nosi… Też dobre przysłowie. Rozliczani będą wszyscy, tamci, co poszli na ławkę rezerwowych i ci w grze. O tym nikt nie powinien zapominać. Jak również o tym, że tych na ławce rezerwowych  po prostu nie włączono do gry. I tyle. Trener [wyborca] decyduje. Sportowiec, który w tej sytuacji życzyłby  przegranej tym, co boisku, nie miałby w sporcie czego szukać. A czy morale polityków niższe jest niż u sportowca?  Trzeba by się nad tym pytaniem zastanowić, bo ono nie starci na aktualności.

            A co do demokracji, o którą tak głośno dziś się wrzeszczy, to zastanówmy się  nad dwiema rzeczami: czy nie myli się jej czasem z rodzajem anarchii i czy, będąc przy władzy, nie było się głuchym, kiedy inni o nią wołali? A może powinniśmy w końcu zastanowić się nad tym, czym właściwie ta demokracja jest? Wszak liberum  veto też było demokracją. Czy o to wam chodzi, krzykacze? Czy w końcu ta demokracja jest hasłem  propagandowym, pałką do bicia po łbie, czy jakąś twórczą rzeczywistością?

P.s. Świeżo po wiadomościach w Polsacie (3 XII 2015). Trudno opisać zachowanie tzw. opozycji w sejmie. Wyraźnie widać, że wściekłość i bezsilność wywołuje histerię i zachowanie godne zadymy pomeczowej. Jedyny przerywnik pełen humoru (nie najwyższej próby) to wystąpienie pani Krzywonos. Podobno tramwaj wtedy zatrzymała, bo prąd wyłączyli. Jej dzisiejsza filipika z pewnością zdołałaby go uruchomić bez prądu. Ma kobieta gwarę, jak to mówią na Pomorzu. Oczywiście chodzi nie o treść, a sposób ekspresji. Wydaje się, że opozycja chce po prostu większość parlamentarną wykolegować z sali takim, jak dziś, sposobem bycia. Kiedyś Lenin – także z małą grupką zwolenników – zawładnął Rosją. Dokładnie takim sposobem. Widać ci państwo znają jednak historię, a to dziś rzadkość. Brawo.