Jak nie o polityce to o czym ?

Nie milkną komentarze na temat Zofii Noceti-Klepackiej, ucieczki naszych możnowładców do Brukseli wolnej od 5G, kolejnych pomysłów na podniesienie płacy minimalnej czy nowych stawek podatkowych.

Nie milkną redaktorzy wzywający z prawa i lewa do potępienia strony przeciwnej, opamiętania czy zachwytu nad naszym pięknym krajem czy cudowną nową ideologią gender, naszą nową wiarą dnia codziennego. Że wszyscy są równi, ale niektórzy, zwłaszcza ci inni: równiejsi.

Nie milkną ...

Dlatego nie będę o tych rzeczach pisał. Dosyć już nasłuchałem się czarno/białych opinii. Bez odcieni szarości.

Ale to właśnie tak wygląda świat.


A tak widzą go media/środowiska skrajne/trolle chcące nas skłócić. Tak chcą, byśmy Świat widzieli politycy.

No dobrze, co Popruch chcesz tym udowodnić ? Kogo przekonać ? Co ty w ogóle chcesz powiedzieć ? O co ci chodzi chłopie ?

Ano o to, że i historia i sztuka (literatura/teatr/film) już wielokrotnie rozgryzły ten temat. Każda skrajność jest chora. Każda skrajność rodzi na samym końcu totalitaryzm i cierpienie.
Socjalizm chciał, byśmy wszyscy byli równi. Komunizm chciał, byśmy wszyscy byli pod kontrolą. Narodowy socjalizm (nie wiedzieć czemu nazywany z lubością nazizmem) chciał, by została jedna doskonała rasa.

Dostrzegacie schemat ?

W "Rok 1984" Orwella każdy musiał myśleć po linii. W "Nowym lepszym Świecie" każdy miał ściśle przyporządkowane miejsce od momentu poczęcia. W "Harrison Bergeron" Vonneguta wszyscy mieli być na jednakowym poziomie intelektualnym, a realizowane było to przez elektroniczne równanie do najniższego poziomu.

Ale ludzie nie są jednakowi, w żadnym aspekcie. Dlatego w takich "cudownych" systemach "równość" musi być wymuszona. Nawet w "Seksmisji" kobiety łykały tabletki, by zahamować sztucznie popęd seksualny.

Nie jesteśmy tacy sami. Nigdy nie będziemy. Feminazizm (tak trzeba nazwać skrajny odłam tego ruchu), próby wyniesienia na piedestał praw mniejszości (odwrócenie ról społeczno/kulturowych) mają na celu tylko i wyłącznie skłócenie nas jako narodu. I nie mówię tu tylko o nas, Polakach. Dotyczy to tak samo nas jak i innych nacji. Podsycanie animozji religijnych, ekonomicznych czy ideologicznych to bardzo skuteczny mechanizm. Niestety nieświadomie nawet, mając jak najlepsze intencje bierzemy w tym udział. Dlatego tak ważna jest samoświadomość, brak umysłowej "klatki" i otwartość na dialog. A kiedy trzeba na "danie w mordę" jak mawiał jeden podwórkowy wieszcz :)

Miejmy świadomość, że bez tego dajemy się prowadzić na sznurku jak buhaj z kółkiem w nosie. Niby niebezpieczny, mogący roznieść pół wsi, a potulnie idący tam gdzie każą.

Oglądamy "Barwy szczęścia" czy jakieś inne "Ważne sprawy". A ważne sprawy mamy w 4 literach. Bo już priorytety nam się poodwracały. Nie widzimy nawet tego, że rządzą nami nadal ci sami ludzie.

Pozmieniały się jedynie barwy. Zmieniły się etykietki. Czerwony zastąpiono błękitem, zielenią lub innym "reklamowym" kolorem. Sierpy z młotami przemalowano na miłe oku gwiazdki, stare logo spłaszczono i unowocześniono. Skomplikowano tylko lekko system. Nadal nie wiadomo kto tak naprawdę rządzi.

Ale na samej górze ZAWSZE JEST TYLKO JEDNO MIEJSCE.

Nie dajmy się skłócić