Porady Kierowniczki Przedszkola Okręgowego

Wiele osób mnie pyta, w jaki sposób udało mi się utrzymać moich podopiecznych w karności i w posłuszeństwie, pomimo kryzysu światowego ? Będąc kierowniczką Przedszkola Okręgowego już od ponad roku, mogę się z wami podzielić moimi doświadczeniami na tem polu, jako że wypełniłam w 100 procentach wszystko to, co kiedyś obiecałam…

Po primo. Żeby utrzymać Przedszkole Okręgowe w karności i w posłuszeństwie – niezależnie od tego, czy są tam bobaski, czy też starszaki – trzeba dzieci kochać. A ja dzieci kocham, czego dowodem jest to, że gdy potrzeba – biorę wnuczka za rączkę i już jestem w programie śniadaniowym! Bo mój wnuczek tak został wychowany w karności i posłuszeństwie, że nawet nie zapłacze! Po prostu nie odważy się zapłakać !

Na czym jednak w szczególności polega nowoczesne wychowanie gówniarza w karności i w posłuszeństwie ? Ja, jako nowoczesna Przedszkolanka Okręgowa a zarazem kierowniczka - mogę wam powiedzieć, że mój wnuczek już wie, że jak mnie zabraknie, to przyjdzie tu taki pan, co mu pozabiera zabawki i będzie po zabawie! Ja mu o tym zawsze mówię, kiedy mnie się nie słucha – i co oczywista – mówię to także wszystkim wychowankom naszego Przedszkola Okręgowego !

Dlatego moja sprawdzona, nowoczesna i zarazem europejska metoda wychowania w karności i w posłuszeństwie została rozciągnięta z Przedszkola Okręgowego na cały kraj ! Na wszystkie dzieci: od najmłodszych po najstarsze, a także na tych, którym trudno jest już chodzić!

Ostatnio jednak dokonałam dalszej modernizacji mojej nowoczesnej metody wychowawczej. Bo się okazało, że straszenie starszym panem już nie wystarcza… Po prostu – pomimo straszenia starszym panem, wskaźniki krnąbrności wobec mnie znowu się zwiększyli!

Ja jednak , jako kierowniczka europejskiego Przedszkola Okręgowego, idąca z duchem dwudziestego pierwszego wieku – postanowiłam zastosować podwójną metodę straszenia, co się oznacza postraszenie starszym panem i średniowieczem równocześnie ! Od razu to poskutkowało! Po pierwsze dlatego, że dzieci – chociaż oglądają i słuchają różnych bajek, to nie wiedzą co to jest średniowiecze ! Wystarczy zatem ich postraszyć czymś już znanym, ale już nie strasznym i czymś nieznanym – efekt straszenia znowu wystąpi ! I to ze zdwojoną siłą ! A po drugie primo - przecież sami wiecie, że w średniowieczu były straszne smoki ! Ja sama na samą myśl, że do naszego Przedszkola Okręgowego wtargnie taki Smok Wawelski – dostałam skóry z gęsi!

Oznacza to, że nowoczesne straszenie smokiem średniowiecznem musi także działać na wszystkich ! Zwłaszcza na babcie z 800 złotych emerytury, którą taki smok spokojnie zeżre razem z emeryturą!

W mojej nowoczesnej, europejskiej metodzie utrzymania się na stanowisku Przedszkolanki Okręgowej nie zabrakło także elementów energetycznych. Dodajmy, że rozchodzi mię się tutaj o energię pozytywną, a więc o taką, którą powinniśmy się nawzajem dzielić, żeby było obopólne zadowolenie. Dzięki temu ja, jako nadal kierowniczka Przedszkola Okręgowego będę mogła znowu wykonać swój plan w stu procentach!

Oto moja metoda, którą wymyśliłam razem z zespołem naszego Przedszkola: Stojąc na podeście wzywam wszystkich do siebie. Wzywam bobaski i starszaki. Wzywam tych, którym nawet trudno jest podejść do podeścika ! I gdy już wszyscy są razem koło mnie na tym podeściku, ja wtedy rozkazuję: Wykrzyknijmy wszyscy razem RAZ, DWA, TRZY ! RAZ, DWA, TRZY ! WYGRYWAMY TERAZ MY ! I tak bez końca...

Gdyby jednak na końcu przesyłu tej pozytywnej energii znalazł się ktoś krnąbrny i idąc mi wbrew zapytał: - To, co my właściwie wygrywamy ??? - spokojnie mu odpowiadam - Wygrywacie to, że nadal będziecie mnie mieli za kierowniczkę Przedszkola Okręgowego, która w całem kraju zrealizuje znowu we stu procentach obiecany plan. Czyli plan straszenia starszym panem i średniowieczem!

Bo jest oczywiste, że gdy ja nadal będę kierowniczką, to żaden starszy pan, żaden smok średniowieczny wam nie zagrozi ! Wejdźcie więc posłusznie kochane dzieci na podeścik, złapcie się za rączki i wykrzyknijcie za mną: RAZ, DWA, TRZY ! RAZ, DWA, TRZY ! RAZ, DWA, TRZY !