Wczoraj Moskwa, dziś Bruksela?

A może: Tu jest Polska a nie Moskwa?

Na marsz nie pojechałem z przyczyn logistycznych, ale nic nie byłoby pretekstem do pozostania domu, gdybym w pełni identyfikował się z hasłami i organizatorami Marszu. Tak samo jak rok temu ograniczę się do relacji tego co widziałem w massmediach.

Zacząłem oglądać transmisję w TVN wtedy, gdy wielotysięczny tłum stał przed kordonem policyjnym i czekał – nie bardzo wiadomo na co, bo policja najwyraźniej nie miała jasnej koncepcji co robić. W mediach podawano, że właśnie wtedy trwały jakieś negocjacje między organizatorami a władzami miasta. Potem pochód ruszył w stronę Placu Konstytucji, a czoło pochodu skandowało hasło „Wczoraj Moskwa, dziś Bruksela” oraz „raz sierpem, raz młotem czerwoną hołotę”.

Generalnie szli ludzi młodzi, zakapturzeni, przypominający kibiców, stąd też powtarzane jak mantra hasło o „pseudokibicach”, czy „stadionowych bandytach” jakoś nie wywoływało dysonansu poznawczego. Dalej w medialnych relacjach rzucały się w oczy transparenty „Polska katolicka a nie laicka”, „Chwała Wielkiej Polsce” (z orłem piastowskim), a gdzieś na końcu pojawiły się transparenty klubów Gazety Polskiej, które krzyczały „nie oddamy wam TV Trwam”, „Tu jest Polska a nie Moskwa”. No i jeszcze jeden transparent, który naprawdę mi się spodobał, bo był spontaniczny: „obalmy, kurwa, ten system”. Lepszy marszu koniec, niż jego straż przednia, że tak powiem. Chciałoby się, żeby tak zawsze było...

Gdy demonstranci weszli na wiadukt zwany Placem na Rozdrożu modliłem się, aby nie zaczęli skakać, ponieważ – o ile wiem – wiadukt był nieremontowany od czasów Edwarda Gierka i mogłoby to spowodować efekt maszerującego przez most oddziału żołnierzy. Zapalono tam kibicowskie pochodnie, a któraś z telewizji podała, że zatrzymano około 120 osób. Mam nadzieję, że wyjdą z tego cało.

Jeszcze kilka słów o dodatkowych atrakcjach medialnych igrzysk. W Polsacie Ireneusz Krzemiński wypowiedział się. Na tę okazję specjalnie ubrał się w ornat i na mszę ogonem dzwonił. Janusz Czapiński bredził coś w TVN24, a Jacek Santorski (ten od Big-Brothera) wczuwał się w rolę policji, budowniczego Orlików i zarazem cenzora. Odetchnąłem pełną piersią, gdy głos zabrali Chwedoruk i Nęcki, którzy przynajmniej mówili przytomnie i z sensem.

W ramach atrakcji specjalnych pokazano też przemówienie Bronisława K., w którym z powodu kataru oddał „hołd BILIONOM Polaków”. Najwyraźniej hasło „Wielkiej Polski” katar Bronisława rozumie bardzo dosłownie. Oświadczenie wygłosił też w Krakowie Jarosław Kaczyński i wszystko byłoby w porządku, gdyby nie Joachim Brudziński, który brutalnie wypchnął z okna kamery Ryszarda Czarneckiego. Czarnecki musi chyba poćwiczyć na siłowni.

Zabrakło mi tylko Donalda T., który wprawdzie wystąpił, ale chyba zgubił drogę i wylądował gdzieś w Kosowie, na tle ubranych w panterki żołnierzy. Jeden oficer ledwo ukrywał irytację, gdy Donald plótł swoje zwykłe androny. Nie pojawił się natomiast nigdzie minister Cichocki, a może – przepraszam za prymitywny dowcip – siedział w kąciku gdzieś cicho.

A – byłbym zapomniał – wszyscy komentatorzy massmediów mieli kłopoty z gardłem i intensywnie chrząkali.

Jakub Brodacki