KIBITKA PAMIĘCI

... ale czy to dudnienie słyszą inni, którzy warczą na patriotyzm - niczym zły pies na intruza?

Pamięć ludzka ma to do siebie, że nie jest doskonała. Często zadaję sobie pytanie: – A co stoi na przeszkodzie, aby w dobie komputerów i łatwego dostępu do informacji przypomnieć sobie fakty z historii Rzeczpospolitej? Jej wzloty i upadki? Także informacji mówiących o tym, kto dźwigał Polskę z ruin, a kto ją celowo rujnował, – służąc tym ze Wschodu i tym z Zachodu? Czy to naprawdę takie trudne?

– A po co takie rzeczy pamiętać? Takie pytanie słyszę dość często – zarówno od osób młodego pokolenia, jak i osób starszych. Ci pierwsi – uważający się za Europejczyków pełną gębą nie rozumieją, że najpierw są Polakami, a potem Europejczykami. Nie wiedzą, że Naród bez swojej tożsamości skazany jest na zagładę oraz i to, że „Naród bez pamięci o przeszłości – nie ma przyszłości (J.P. II). Ci starsi z kolei uważają, iż dożywszy wieku iluś …dziesięciu lat, – należy im się tzw. święty spokój, a więc podchodzą do polityki, życia społecznego – stosując metodę „tumiwisizmu”.

Dramaty Narodu Polskiego należy wykrzyczeć nie tylko werbalnie, ale przede wszystkim prozą i w poezji. Słowo pisane ma większą szansę przetrwania niż słowo mówione, które jest... ulotne. Tekst łatwiej trafia do umysłów tych, którzy są napełnieni egoizmem, zapatrzeni na odległość mniejszą od długości swojego nosa, żyjący tylko dla określonej chwili mierzonej dobrami materialnymi.

Dlatego też Lwow47 – pisz,… pisz,… jak najwięcej.

Serdecznie pozdrawiam,
                                     
________________________ 
"Stan skrajnej niewiedzy czasem potrafi doprowadzić
do stanu skrajnego ogłupienia". (Satyr)