Zybertowicz kontra Czapliński

[..]  w obecności pana Zybertowicza, przekonuje ludzi, że ta brzoza dalej istnieje, a pan profesor w zasadzie, nie zdążył nic powiedzieć??? Jak, my mamy   [..]

W angielskimi istnieje słowo które również w innych przesrzeniach językowych jest specyficznie używane, szczególnie w kontekście psychologii, także psychologii społecznej: "triggering" /wyzwalacz, spust, czasownik: wywoływać coś [podobnie jak ten co przykłada ogień do lontu beczki z prochem] ...?/. 

W przesrzeni dyskursu medialnego - jaki  publicznego również - istnieją podobnie analogiczne słowa-pałki np nazywanie kogoś antysemitą, homofobem, rusofobem, .... Przykład: Michalkiewicz monitorujący działania lobbystycznych grup spod znaku tzw "przemysłu holokaust" zostaje stygmatyzowany zarzutem uprawiania antysemityzmu. Słowa-pałki - jak je również określa prof Woniewicz - służą do pacyfikacji, dewastacji przesrzeni dyskusyjnej. 

Prawdopodobnie podobnym słowem-temetem, mającym triggerować emocje, dewastować dyskusje jest temta brzozy.  

Innym zjawiskami, na które należy w mediach - a dokłądniej: " w pl przesrzeni wyobraźni zbiorowej"-  dyskutując uważać,  jest narzucanie przez przeciwnika często  odpowiedniego języka dyskusji i przyjęcie go przez ogół dyskutujących. Języka, którego efektywne narzucenie oznacza już osiągnięcie znacznej przewagi dyskusyjnej. Wciąga na swój teren - na językowy teren - teren języka i jego całego ktalogu pojęć, słów i tematów. Jest to związane jest cześto już z samą narracją która ich potrzebuje. Zgoda na odpowiedni jeżyk dyskusji to utrata dużej częśći tzw hegemonii interpretacyjnej i częściowe narzucenie sobie ideologii które narracja i jej jezyk przemyca ujawniając ją dopiro na samym końcu. Ideologii która jest konsekewnencją tego języka i bez niego nie istnieje. Przykłąd: genderstudy stworzyło pojęcie trzeciej płci - płci kulturowej, przyjęcie tego pojęcie, użyanie go oznacza akceptację, identyfikację już na poziomie samego jezyka , ideologii gender przez tych którzy się nim psługują. 

Inny przykład: język jak nie przypadkiem istnieje dzięki jego autorowi: panu Niesołowskiemu, język przemysłu nienawiści i emocji. Poparzmy [o liderze swoiego przeciwnika] :  "chory na władzę", "nienawisnie/złowrogo milczący ", "zapiekły", czy kwalifikujący się do badań psychiatrycznych. Podobny retorycznie stygmatyzujący już na poziomie samego języka atak nie tyle na samego liderana, jego partię ale o wiele inteligentniej, atak na elektorat tego lidera: "ciemngoród", "mohery", "osoby niewykształcone, starsze, z małych miast". Czyli atak na jego bazę wyboczą, tych którzy legitymują polityczne istnienie. To przecież jest wręcz genialne, ale jakże przy tym polaryzujące społeczeństwo. 

Narzucanie sobie języka, tematów, ... i innych parametrów przestrzeni dyskusji, widzę w tym nowy rodzaj prowadzenia wojen: wojny parametryczne, w których stosuje się zasadę działań opisaną przez Basyla Liddla Harta pod nazwą "zasada działań niebezpośrednich" o której/ i o którym to jej autorze/ wspominał Zbyertowicz kiedyś w Rozmowach Niedokończoneych na RM. Dałanie na poziomie parametrów dyskucji  jakim są np dostęp do infrastruktury technicznej, w ktorej jest ona prowadzona, dostęp do środków określających wielkość tzw współczynnka multiplikacji medialnej, komfort konsumowania informacji, koszt - DVBT oznacza za darmo - itd itp czyli działanie nie nie tylko na poziomie samych parametrów ale i któregoś miejsca po przecinku wartości tych parametrów, umyka na ogół uwadze szrszego kręgu konsumentów mediów, konsumentów informacji. Jest niewidoczne - jak nie widoczne do pewnego momentu mają być elementy taktyki zdobywannia lub utrzymywania się u włądzy. Jak niewidocznej mają być dla wielu środki na utrzymanie tzw hegemonii interpretacyjnej, koncesjonowania samego dostępu do przesrzeni wyobraźnie zbiorowej, narzucneie parametrów jej języka, kreowanie   katologu dozwolonych pojęć, kostiumu zwizków frazeologicznych, słow-pałek, słow-trigerujących emocje, dewastujących przestrzń dyskursywną. 

Jak się bronić ? 

Po pierwsze: wiedzieć. Wiedzieć co jest grane. Znać mechanizmy, warsztat, skrzynkę narzędzową retoryki sowjego przeciwnika. Dalej: nie dać sobie narzucić hegemonii interpretacyjnej, językowej, parametrycznej. Walka o wolność słowa to dziś dla mnie walka o dostęp do DVBT MUX1,2,3 .. dla aktorów gry medialnej którzy mają być zdywersyfikowani kapitałowo, światopoglądowo i ideologicznie. Nie może być wolności słowa gdy ktoś jeden jedyny kontroluje i koncesjonuje parametry dostępu do  przestrzeni wyobraźni zbiorowej. Gdy jeden monopolista, np dokonuje selekcji dozwolonych temtów mągących w niej zaistnieć. Gdy za pomocą wrzutek reguluje poziom emocji w tej przestrzeni. Wrzucanie "brzozy" - to dle mnie nie przypadek: słowa-pałki-spustu jak dla mnie dewastuje tę przesrzeń, pomaga przejąć hegemonię nad emocjami, hegemonię selekcji tematów mających dominowąć w tej przesrzeni - mulitplikowanych przez emocje. Pomaga  utrzymać hegemonię interpretacyjną. 

Pozbawienie dyskusji tego tematu, narzucenie własnego jeżyka w jakim prowadzona ma być dyskusja to pierwsze zwycięstwo i to trzeba wiedzieć, bo na pierwszy rzut oka na takie nie wygląda - ale: patrz Basil Liddle Hart i zasada działąń niebezpośrednich, mówiąca że wróg zaatakowany bezpośrednio widzi to i przegrupowuje sowją armię. Zaatakowany od tyłu, w spsób niewidoczny, niebezpośredni, staje się co raz bardziej słaby nie wiedząc dlaczego. 

Nie wiem czy tak było ale to, że jak piszesz - a nie oglądałem jeszcze - nie podjął tematu dał się zakrzyczeć, wg mnie może bbbb. dobrze czasem o nim świadczyć. 

Możliwe że nie pozwolił dać się wcisnąć w rolę "pożytecznego idioty" [zwrot kt twórcą jest ponoć Lenin] kóry daje się ściągnąć na językowy teren wroga i współuczeniczy swoim przyzwoleniem w dewastowaniu dyskusyjnego forum. Jeśli mimo wszystko i tak do dewstacji dochodzi - to przy najmniej nie z jego powodu, i nie może mu potem nikt robić wyrzutu udzału w przemyśle dewastacyjnym.

]]>2012-11-02 Zybertowicz - Czapinski]]> from ]]>Plus - minus]]> on ]]>Vimeo]]>.