Prokurator w roli adwokata Kwaśniewskich?

 

Seremet daje poświadczenie niewinności Kwaśniewskich w sytuacji, gdy istnieje szereg istotnych i nierozstrzygniętych do końca wątpliwości. Sam stwierdza, że prokurator prowadzący sprawę Kwaśniewskich "nie zebrał dowodów". Takie stwierdzenie budzi natychmiast wątpliwości i następne pytania, czy prokurator je w ogóle zbierał, czy postępowanie było rzetelne, czy wyczerpano w pełni możliwości dowodowe, czy nie odstąpiono od prowadzenia czynności przed czasem? Czy to nie była porażka prokuratora? Gdzie w tym wszystkim jest sprawa  reakcji ówczesnego ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego, Andrzeja Czumy, na wniosek o zgodę na   aresztowanie Kwaśniewskiej? Kto mógł wywierać wpływ na prowadzących śledztwo? Czy faktycznie Kwaśniewscy opodatkowywali wszystkie uzyskane dochody? Jakie ma dzisiaj podstawy do takiego twierdzenia Seremet? Przecież widzimy i słyszymy co innego - jego wypowiedź stoi w jawnej sprzeczności z informacjami, jakie powzięliśmy dzięki posłowi M. Kamińskiemu. Jeśli jedno jest prawdą, to drugie nie może być prawdziwe. 

 

Konsekwencją takiego stwierdzenia powinno być wszczęcie postępowania przeciw osobom fałszywie pomawiającym Kwaśniewskich, kierującym dochodzenie na fałszywe tropy, np. syna "koleżanki" z Kazimierza, który informował agenta CBA o konsultacjach warunków sprzedaży z "prawdziwymi właścielami" willi w Kazimierzu. 

 

Kolejną sprzeczność widzę w dalszej części wypowiedzi Seremeta. Zapowiedział on ujawnienie opinii publicznej tylko części decyzji o umorzeniu postępowania - dlaczego nie pełnego uzasadnienia umorzenia? Prokuratura rozważa dopiero ewentualne opublikowanie części objętej obecnie jeszcze klauzulą niejawności. A przecież w takim uzasadnieniu nie można spodziewać się ryzyka ujawnienia jakichś szczegółowych informacji na temat technik operacyjnych, jakie stosuje CBA. Jeśli zresztą te techniki stosowane wówczas są teraz pod obstrzałem, to powinny być napiętnowane i ostatecznie wyeliminowane z praktyki służb specjalnych, czyż nie? 

 

Na koniec Seremet zapowiada, że "na pewno nie zostaną jednak przedstawione do publicznej wiadomości podsłuchy rozmów telefonicznych". Sprzeczność! 

 

Dlaczego nie miałyby one być ujawnione, skoro zostały wcześniej uznane za nieistotne dowodowo i pominięte w postępowaniu, przeciwko czemu zdecydowanie występowało ówczesne CBA? Cytuję:  "Zebranych przez CBA podsłuchów rozmów Marii J. i Jolanty Kwaśniewskiej prokurator nie uznał za ważny dowód."  Opinia publiczna ma więc limitowany dostęp do informacji wedle dowolnej i niezrozumiałej decyzji Seremeta.