Szkołę zaorać

Chciałbym, przy całej świadomości,że to pewne uproszczenie, postawić tezę,że szkoła jest, w obecnej postaci, złem niszczącym tkankę społeczną. Proponuję więc, przynajmniej koncepcyjnie, zaorać szkołę i dokonać mentalnej symulacji braku szkoły.

Dziecko zostaje w domu i rodzice mogą naprawdę nim się zająć, bez wymówki,że zrobi to szkoła. Szkoła, a także żadna inna instytucja, nic za nas nie zrobi lepiej.A skoro mogą się zająć jednym , to zrobi się i miejsce na drugie i na trzecie dziecko. Stworzy się wtedy normalne środowisko rodzinne,a zarazem społeczne. Dziecko nawiązuje więzi rodzinne, przebywa w bezpiecznym środowisku, uczy się współżycia w rodzinie, uczy się interakcji z tymi samymi osobami, niewiele traci, wiele zyskuje.

Pobyt w szkole daje niewiele - proszę popatrzeć na rzesze lemingów i buractwa opuszczające szkołę i prowadzące życie urojone. To był stracony czas i stracone pieniądze.Czas demoralizacji, nauki agresji i stosowania przemocy, fizycznej jak i werbalnej. To był czas stresu i brak stabilności emocjonalnej. Ponadto jeśli burak czy leming ma pracować na zmywaku w Anglii, to po co mu wykształcenie.

Natomiast pobyt w domu i uzależnienie od decyzji rodziców może tylko wyjść na dobre, dziecko będzie miało swoje konkretne obowiązki, z ktorych będzie rozliczane i mniej czasu na bezcelowe, demoralizujące kontakty z grupą rówieśniczą.Dziecko poddane jest spójnej rodzinnej filozofii życiowej, co dodatnio wpływa na kształtowanie charakteru. Brak kontaktu z grupą rówieśniczą likwiduje szkolne gangi młodzieżowe, będące źródłem powszechnej deprawacji, dziedziczonej kulturowo i przekształcającej się w subkulturę przestępczą. Znikają też problemy wywoływane przez koedukację, odpadają popkulturowe mody i trendy, robi się miejsce dla kultury, lokalnej i narodowej.

Rodzice zajmują się dziećmi na poważnie i wchodzą w stabilne , emocjonalne relacje z dziećmi,dbają o przekazywanie wiedzy i reguł moralnych oraz dziedzictwa kulturowego. U rodziców wykształca się i rozwija umiejętność modelowania relacji, zachowań swoich i dzieci, co jest następnie dziedziczone przez kolejne pokolenia. Znika stres, nerwowość i ciągły pośpiech niszczące więzi rodzinne i przyczyniające się do wzrostu ilości rozwodów.Rodziny stopniowo normalnieją.

Nie ulega też wątpliwości,że tak przekształceni rodzice, gdy zajdzie potrzeba, są w stanie zapewnić dzieciom niezbędne formy wykształcenia, dostosowane do miejsca, czasu i ambicji a nie zapośredniczone przez wyalienowane intytucje. Rodzice wykształcają w sobie realny potencjał organizacji życia swojego i swoich dzieci.