Ciemnota postępu czyli postęp ciemnoty

Coraz gorzej jest z postępem, postępowcy coraz bardziej wzmagają tempo, lecz, co dziwne, w miarę wzrostu prędkości, realnego postępu, czyli przyrostu dobra, jest coraz mniej. I proszę zauważyć, że postęp przeniósł się ze sfery mierzalnej, z dziedziny technologicznej, poza nią - hasło postępu zostało przechwycone przez grupy z postępem nie mające nic wspólnego lecz chętne do wykorzystania każdego chwytliwego hasła dającego się zamienić na pieniądze, pozycję społeczną czy dostęp do władzy.

Postęp jest z pewnością widoczny w sferze badań naukowych i podstawowych technologii z nich wywiedzionych, gdyż jest efektem tradycyjnej kumulacji wiedzy. Ale potem jest coraz gorzej, jako że technologie mogą być wykorzystane do rozmaitych celów, a cele wcale nie muszą być oparte na tradycyjnej kumulacji. Często celem jest jakaś właśnie innowacja odbiegająca od tradycyjnego pojmowania dobra. Nie wszystkie efekty rozwoju i technologicznego postępu są więc dobroczynne. Mówiąc inaczej nie wszystkie objawy postępu są postępowe. Bo przecież dostarczanie na rynek coraz to nowszych gadżetów, z wieloma zbędymi funkcjami i z zaprogramowanym czasokresem użytkowania, czyli z założonym z góry psuciem się, jest zaprzeczeniem idei postępu. A im dalej od technologii tym bardziej wątpliwe są osiągnięcia postępu, obfitujące w rozmaite fatalne skutki uboczne.

Są więc zaprzeczeniem postępu rozmaite spekulacje i piramidy finansowe i tzw. produkty finansowej inżynierii, będące objawem nadmiaru fantazji i chciejstwa, i to fanazji i chciejstwa zinstytucjonalizowanych. Pamiętajmy, że przecież Biura Polityczne, Komitety Centralne i towarzyszące im gułagi też były objawem zinstytucjonalizowania fantazji i zbrodniczości. Szczególnie metafora piramidy jest tu trafna, bo gdy piramida jest już gotowa, to okazuje się,że po osiągnięciu jej wierzchołka, nic więcej na niej nie da się zbudować, żadnej cywilizacji. I taki jest obraz dzisiejszego systemu gospodarczego. System ten doszedł do granicy, za którą jest tylko upadek, bo z czubka piramidy jedyna droga prowadzi w dół. Potrzebny jest więc inny, nowy system bardziej zintegrowany z realem.

Inną negatywną cechą obecnego pojmowania postępu są skutki uboczne najprawdopodobniej będące nie tyle objawem naturalnej nieprzewidywalności, co raczej efektem komercjalizacji procesu zdobywania wiedzy i badań naukowych, prowadzące do nadmiernej specjalizacji narzucanej przez utalitarystyczną zasadę produktywności motywowanej perspektywą szybkiego zysku czy efektu. Brak integracji z innymi dziedzinami wiedzy i tajność badań wymuszana konkurencją czy szpiegostwem gospodarczym prowadzą do rozwiązań pośpiesznych skutkujących rozlicznymi szkodliwymi skutkami ubocznymi i szkodami moralnymi. Szczególnie widoczne jest to w przypadku zabiegów in vitro czy środków antykoncepcyjnych.

Im bardziej oddalamy się od wiedzy technologicznej tym bardziej wątpliwy wydaje się postęp. Gdy jednak popatrzymy na wiedzę humanistyczną, to postmodernizm i poprawność polityczna doprowadziły do zupełnego odejścia od wiedzy w kierunku czystej ideologii, czego przykładem mogą być "gender studies", czy też rozziew między kierunkami takimi jak eurocentryzm z jednej strony a relatywizm kulturowy z drugiej.

A skoro z kumulowaniem wiedzy zaczynają być problemy, nie powinno dziwić, że i z jej przekazywaniem też są kłopoty. Ta sfera stała się domeną działalnośći rozmaitych szarlatanów występujących pod szyldem "edukatorów". A w tej dziedzinie szczególnym przypadkiem postępu w postępie stało się wychowanie seksualne, pomysł kompletnie absurdalny, jeśli się logicznie zastanowić nad sensem pojęcia "wychowanie". W rzeczywistości pod hasłem postępu mamy do czynienia z objawami coraz szybszego regresu.