Polska zbrojna

Wojskowi (i nie tylko) kochają gry wojenne. Tak powstał plan obrony NATO dla Polski. Przy okazji dla „państw bałtyckich“, jak w języku rosyjskich imperialistów określa się Litwę, Łotwę i Estonię. Ale gdzie jest wróg?!

NATO ma nowe plany obrony Polski. To świetnie. Ale - przed kim? Przed Niemcami chyba nie. Przed Czechami takowoż. Przed Słowacją? Też chyba nie. Rosją? Wolne żarty, to najlepszy sojusznik NATO. Litwa? No, może. Białoruś? Hm... Ukraina? Może zechce „odzyskać“ całą

Ziemię Halicką

z Krakowem włącznie? Jest jeszcze Watykan. Głośna była ostatnio w Polsce kampania sił postępowych na rzecz wyzwolenia Polski od czarnych. Ale ile dywizji ma papież?! Anders Fogh Rasmussen zamierza w przypadku agresji (?!) na Polskę rzucić do walki aż dziewięć dywizji, w tym

cztery polskie

a pozostałe z Wielkiej Brytanii, Niemiec i z USA. My (i nieznany wróg także) już wiemy, gdzie  znajdzie się centrala dowodzenia na wypadek ataku na III RP: w Brunssum, w Holandii, gdzie ma siedzibę Dowództwo Sił Połączonych NATO. Zakład: gdzie nieznany nieprzyjaciel rzuci bombę?

Post scriptum: z tym ukraińskim Krakowem to żadna fobia. Kraków, jak mówią polscy półinteligenci, ubóstwiający nazwy zaborcze, leży w Galicji. A co to takiego Galicja? Ano, Königreich Galizien und Lodomerien, jak Austriacy nazwali w 1772 roku Małopolskę oderwaną w 1. rozbiorze. A jak to się tłumaczy na Polski? „Galicja“, zawoła wesołek. A kuku. Ta nazwa brzmi: Królestwo Halickie i Włodzimierskie. Świta?

Kraków, jak wynika z audycji niemiecko-francuskiej stacji TV Arte, leżał na ziemi, należącej w 9. wieku (?!) do ...Rosji.

http://www.youtube.com/watch?v=zFarRK1Wh3I