ktoś nie śpi, żeby spać mógł ktoś

Z tragicznej śmierci Andrzeja Leppera w drugim dniu kampanii wyborczej można wyciągać różne wnioski (najrozsądniejszy jak dotąd komentarz zawdzięczamy, jak zwykle, Seawolfowi), nie mówiąc o snuciu hipotez (która z nich najgłupsza, nie będę orzekał, konkurencja jest za duża).

Ja z wnioskami wolę poczekać (czasem warto, jak to dowodnie pokazał nam onegdaj pan poseł Andrzej Czuma), ale od snucia powstrzymać się nie potrafię.

Pierwsza nić osnowy wydaje się solidna : kampania wyborcza będzie miała ciekawy przebieg, nie braknie w niej atrakcji, trupów może być więcej.

Wobec tego, że Polska stała się absolutnym liderem Europy w organizowaniu uroczystych pogrzebów wybitnych obywateli, zwłaszcza pogrzebów a vista, potencjał ten nie powinien być marnowany, ale umiejętnie wykorzystywany.

Wybitnych obywateli nieustannie przybywa, konieczna staje się więc selekcja, lecz pozostawienie jej prawom natury i wyborcom byłoby lekkomyślnością, gdy tylu mamy wybitnych, doświadczonych specjalistów o najwyższych kwalifikacjach.

Nie bez znaczenia jest też stworzenie warunków szybkiego rozwoju kwalifikacji zawodowych młodym, utalentowanym psychologom, specjalizującym się w pośmiertnych pomiarach poziomu stresu; ta specjalność ma wielkie perspektywy.

Obawiam się tylko, czy aby przedwyborcza ekscytacja nie spowoduje nadmiernego wzrostu liczby chętnych do złożenia na ołtarzu partii, z którego łatwiej przeskoczyć próg wyborczy, ofiary życia (niekoniecznie własnego).

To, co minister Rostowski zaoszczędził, obcinając zasiłki pogrzebowe zwykłym obywatelom, może nie wystarczyć na koszty uroczystych pogrzebów obywateli wybitnych, których mamy wielu i -jak już napisałem- nieustannie ich przybywa.

Proszę więc o umiar, jeśli łaska.