Nieustraszeni POgromcy PISuarów

Zgodnie z teorią Petera każdy ma możliwość awansować, aż do momentu, kiedy osiągnie swój… poziom niekompetencji. Właśnie uświadomiłem sobie, że wspaniale wyjaśnia to fenomen tak zwanych „Autorytetów”. (UWAGA: długie jak cho-lera)
Działanie mechanizmu możemy prześledzić choćby na przykładzie ś.p (choć niewierzącego) doktora Religi (zanim zajmę się prawdziwymi exemplami, czy nawet egzemplarzami).

Otóż Religa był świetnym kardiologiem. Jak wiadomo dobry kardiolog z czasem może stać się dyrektorem szpitala, a jeśli nadal nie osiągnie swojego poziomu niekompetencji – ministrem zdrowia. Na tym kariera Religi się zatrzymała (nie został prezydentem, bo wcześniej osiągnął poziom niekompetencji, stając się politykiem). Stał się też „Niekwestionowanym Autorytetem). Przed śmiercią wyznał że nie wierzy w boga, bo jako lekarz sam miał w ręku wielokrotnie ludzkie życie. Kompleks Boga, jest zresztą u lekarzy dość rozpowszechniony (zob. „Zdążyć przed panem Bogiem” i in.), ale nie tylko u nich.
 

Jerzy Maksymiuk, fenomenalny dyrygent i wielka osobowość, śmiał się kiedyś sam z siebie (co potwierdza jego klasę jako człowieka), że po cichu próbuje komponować. Wyjaśnił, że każdy skrzypek czuje iż mógłby być pierwszym skrzypkiem w orkiestrze, każdy skrzypek – dyrygentem, zaś dyrygent – kompozytorem. Wyżej jest tylko Bóg.

Podobne równanie możemy zbudować dla Profesorów (i „profesorów), czy to nauk ścisłych, czy sztuki, a także niektórych ekonomistów i biznesmanów.
Ostatnio na przykład miałem okazję usłyszeć, że profesor Kołodko wcale nie zazdrości jakiemuś Belce propozycji objęcia stanowiska w NBP, bowiem to „za małe buty dla niego” – Demiurga Ekonomii (skądinąd to pseudonauka, więc mamy do czynienia ze swoistą religią).

Andrzej Wajda, były reżyser (który od kilkudziesięciu lat nie potrafi już robić dobrych filmów) zdradza znów ostatnimi czasu niejaka nerwowość, uświadomił bowiem sobie, że prawdopodobnie nie zostanie prezydentem (chciałby, ale nikt nie proponuje), natomiast inni zajmują mu miejsca na Wawelu i na Skałce. Inny reżyser, Kutz, znany z plugawego języka (który przez całe życie stanowił dosłownie jego „specialite”), robi beż żenady za Autorytet Moralny (a być może chce zostać z czasem Prezydentem Landu Śląskiego).

Taki na przykład Niesiołowski, który nie mógłby obrywać muchom skrzydełek i nabijać motyli na szpilkę, zbyt bowiem trzęsą mu się z niepohamowanej złości ręce, realizuje się w pełni jako „płatny zabójca”. Przy okazji może nadal realizować równie niepohamowaną potrzebę mówienia (czego dowiódł już „śpiewając jak słowik” jz dawno temu na SB).

Skuteczny i bezkarny aferzysta Palikot otrzymał misję…. „uzdrawiania gospodarki i prawa”…. Przy okazji nadal nie zapomina, że prawdziwe miliony zarabia się za cudze pieniądze (byłego teścia), nie zapomina też, że trzeba zaglądać do portmonetki kobietom (swojej ex, Marcie Kaczyńskiej….), dzielić go (co się da dla siebie, resztą – rozdać), publicznie liczyć ich majątek, swój zaś starannie ukrywać. Libeeeeerał!

Ciekawym przypadkiem jest tez „profesor” Bartoszewski, który przez całe Zycie niewiele robił, niewiele się nauczył (odbierając nominację na ministra spraw zagranicznych przyznał przed pracownikami MSZ, że wprawdzie nie zna angielskiego, ale za to zna się tylko na Niemcach i Żydach – autentyczne wydarzenie) za to dużo gadał. W szybkości gadania i ekspresji osiągnął z wiekiem prawdziwe mistrzostwo (choć dla niektórych to już cyrkowe błazeństwo).
Zauważmy, że każdy z wymienionych wyżej „Autorytetów” rozwija się zgodnie z zainteresowaniami, we własnym zawodzie i zachowując własne „gentre”.
Większośc z nich (poza Kołodką, który jest już, jak Pan Bóg powyżej polityki), to zwolennicy ( propagandyści wręcz) Platformy Obywatelskiej.

Nic dziwnego, bo partia ta stoi na „wykształci uchach”, ludziach panicznie obawiających się jakiejkolwiek „ideowości” (uznawanej automatycznie za…. faszyzm, a przez lewicę także za coś równie złego – stalinizm, bolszewizm i gomułkowszczyznę :):):)). „Autorytet” – „wykształci uch” to dobrana para, wzajemnie się warunkująca i potrzebująca.

„Wykształciuch” i „Autorytet podbudowują wzajemnie własne ego. Zdobycie wiedzy, a już szczególnie modrości jest jednak zbyt mozolne, trudne, a dla niektórych wręcz nieosiągalne. Wystarczy więc wzajemna akceptacja, oraz…. „dobre wychowanie” (nie mylić z kulturą, a nawet dobrym wychowaniem). „Autorytety” i „wykształciuchy” robią sobie wzajemnie loda, razem też zwalczają „gorszych i głupszych od siebie”, bo poczucie wyższości nad kimś sprawia przyjemność.

Zdumiewa mnie, że pouczając innych na temat dobrego wychowania (krawatów, garniturów, fortepianów) można pozwolić samemu sobie na …. bestialstwo. Jak bowiem nazwać wyrzucanie zmarłych z grobów, obśmiewanie żałoby, wyszydzania rozpaczy (rodzeństwa, dzieci… matek!!!!) czy grzebanie w kieszeniach rodzinom ofiar????

Ciekawe też, że (jak komuniści), liderzy, szczekaczki i wyborcy PO „walczą o pokój”. Po trupach. Wajda wypowiada wojnę domową, za którą odpowiadał będzie…. Kaczyński. Niesiołowski codziennie wylewa lawiny błota i gów-na, ale krzyczy o „lawinach błotnych”… Różni tacy codziennie wmawiają innym, że ci powinni zerknąć rano w lustro i zauważyć, że patologicznie „nienawidzą siebie i całego świata”. Otóż w odróżnieniu od tej wykształciuchowskiej „psychologii” prawdziwa psychologia od dawna zna zjawisko przeniesienia… To objaw prawdziwej choroby toczącej „wykształciuchów”, „Autorytetów” i całe PO.

PO stoi też, skoro na czymś musi (a przecież nie na jakiejkolwiek „idei”, „wizji”, „światopoglądzie”, „etyce” itd.) na „antypisizmie”. „Autorytety” są więc pogromcami „pisuarów”.

Na koniec dodam, że nie tylko PO są potrzebne „Autorytety” i „wykształciuchy”, te zaś żyja w nierozerwalnej symbiozie. Wszystkim im potrzebny do egzystencji jest PiS i Kaczyńscy. „Kaczyści” stanowią bowiem warunek sine qua non egzystencji tej partii i jedyny sens życia tych ludzi.

Na miejscu PO i „Autorytetów” zastanowiłbym się, czy warto wystrzelać wszystkie wilki („hordy”, „watahy”…) na wyspie. Albo kaczki. Takie moje… ekologiczne pytanie :):):)