Komitet Honorowy, żona Bronka i lewy sierpowy, czyli elektorat wiejski murem za Komorowskim

Drogi Czytelniku

Zanim rozpoczniesz lekturę mojego wpisu, pragnę Cię zachęcić do zapoznania się z poniższą listą osób wspierających kandydaturę Bronisława Komorowskiego na Urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Oczywiście są to osoby z tak zwanego Komitetu Honorowego.

Komitet honorowy Bronisława Komorowskiego:
1 Piotr Adamczyk aktor
2 Jacek Ambroziak prawnik, polityk, b. minister
3 Janusz Anderman pisarz
4 Irena Anders piosenkarka, aktorka, druga żona gen. Andersa
5 Andrzej Bachleda-Curuś b. narciarz, muzyk
6 Piotr Bałtroczyk dziennikarz, konferansjer
7 Artur Barciś aktor
8 Władysław Bartoszewski polityk, b. minister spraw zagranicznych
9 Andrzej Blikle przedsiębiorca
10 Magda Boczarska aktorka
11 Jacek Borcuch reżyser
12 Tomasz Borecki b. rektor SGGW
13 Ewa Braun scenograf, zdobywczyni Oscara
14 Iwo Byczewski prawnik, polityk
15 Andrzej Chyra aktor
16 Izabella Cywińska reżyser
17 Benedykt Czuma polityk, dziennikarz
18 Waldemar Dąbrowski dyrektor Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
19 Andrzej Dudziński rysownik
20 Jan Dworak dziennikarz, producent, b. prezes zarządu TVP
21 Elżbieta Dzikowska podróżniczka
22 Maciej Englert aktor, reżyser
23 Feliks Falk reżyser
24 Jacek Fedorowicz satyryk, reżyser
25 Wojciech Fibak b. tenisista
26 Tomasz Frankowski piłkarz
27 Janusz Gajos aktor
28 Janusz Głowacki pisarz
29 Andrzej Grabowski aktor
30 prof. Maciej Grabski inżynier
31 Szymon Gutkowski specjalista od reklamy
32 Aleksander Hall polityk
33 prof. Jan Hartman filozof
34 Agnieszka Holland reżyser
35 Krzysztof Hołowczyc kierowca rajdowy
36 Barbara Horawianka aktorka
37 Ryszard Horowitz fotografik
38 Paweł Huelle pisarz
39 Jerzy Illg wydawca
40 Alicja Jachiewicz aktorka
41 Kora Jackowska piosenkarka
42 prof.. Andrzej Jajszczyk profesor nauk technicznych
43 Andrzej Jakimowski reżyser
44 prof. Janusz Janeczek geolog
45 Ludwik Janion poeta
46 Michał Jeliński wioślarz, mistrz olimpijski
47 Karolina Kaczorowska wdowa po Ryszardzie Kaczorowskim
48 Marian Kallas historyk prawa
49 Marek Kamiński podróżnik
50 Tomasz Karolak aktor
51 Jan Kidawa-Błoński reżyser
52 Tadeusz Kijonka polityk, poeta
53 Jerzy Kisielewski dziennikarz, syn Stefana Kisielewskiego
54 Marian Kociniak aktor
55 Marek Kolbowicz wioślarz, mistrz olimpijski
56 Szymon Kołecki ciężarowiec, medalista olimpijski
57 Michał Komar dziennikarz
58 Adam Korol wioślarz, mistrz olimpijski
59 Robert Korzeniowski b. chodziarz, mistrz olimpijski
60 Marcin Koszałka reżyser
61 Krzysztof Kowalewski aktor
62 Mariusz Krzemiński aktor
63 Olga Krzyżanowska polityk
64 Wojciech Kuczok pisarz
65 prof. Antoni Kukliński naukowiec
66 prof. Jacek Kurczewski socjolog
67 Kazimierz Kutz reżyser, senator
68 Marcin Kwaśny aktor
69 prof. Stanisław Lorenc geolog
70 Włodzimierz Lubański b. piłkarz
71 Alojzy Lysko polityk
72 Marek Majewski satyryk, piosenkarz, kompozytor
73 Janusz Majewski reżyser
74 prof. Witold Marciszewski naukowiec
75 Krzysztof Materna satyryk
76 Tadeusz Mazowiecki polityk, pierwszy niekomunistyczny premier po 1989 r.
77 Wojciech Militz uczestnik Powstania Warszawskiego
78 Andrzej Mleczko rysownik
79 Bronisław Młodziejowski biolog
80 Krystyna Morgenstern malarka
81 Janusz Morgenstern reżyser, producent filmowy
82 Marcin Mroszczak plakacista
83 Anna Nehrebecka aktorka
84 Chris Niedenthal fotograf
85 Daniel Olbrychski aktor
86 Witold Paszt piosenkarz
87 Elżbieta Penderecka animatorka kultury
88 Krzysztof Penderecki kompozytor
89 Maria Poprzęcka historyk sztuki
90 Elżbieta Potocka .
91 Antoni Potocki b. działacz Unii Wolności
92 Zbigniew Preisner kompozytor
93 Wojciech Pszoniak aktor
94 Piotr Pustelnik alpinista
95 Zdzisław Rachtan żołnierz AK
96 Maciej Rayzacher aktor
97 prof. Jerzy Regulski ekonomista
98 Anda Rottenberg historyk sztuki
99 Andrzej Rottermund historyk sztuki
100 Michał Rusinek literaturoznawca, tłumacz
101 prof. Henryk Samsonowicz historyk
102 Wiesław Saniewski reżyser, scenarzysta
103 Wojciech Saramonowicz scenarzysta, producent filmowy
104 Andrzej Seweryn aktor
105 Tomasz Sikora fotografik
106 Jerzy Skolimowski reżyser i scenarzysta
107 Tadeusz Sławek poeta, tłumacz
108 Franciszek Smuda trener reprezentacji Polski w piłkę nożną
109 Marcin Stajewski artysta, scenograf
110 Stefan Starba-Bałuk fotografik
111 Janina Stępińska kardiolog
112 Andrzej Strzelecki reżyser
113 Maria "Kama" Stypułkowska-Chojecka łączniczka AK
114 Ewa Sułkowska-Bierezin dziennikarka
115 Danuta Szaflarska aktorka
116 Gnida Dworska kołtun
117 Stefan Szmidt aktor
118 Wisława Szymborska poetka, laureatka nagrody Nobla
119 Zbigniew Ścibor-Rylski pilot, uczestnik Powstania Warszawskiego
120 Waldemar Świerzy grafik, plakacista
121 Jolanta Tambor językoznawca
122 Mariusz Treliński reżyser operowy
123 Stefan Turschmid b. działacz opozycji
124 prof. Andrzej Tyc matematyk
125 Stanisław Tym satyryk, aktor
126 Andrzej Wajda reżyser, zdobywca Oscara
127 Lech Wałęsa b. prezydent, laureat nagrody Nobla
128 Konrad Wasilewski wioślarz, mistrz olimpijski
129 prof. Andrzej Werner krytyk filmowy i literacki
130 prof. Piotr Węgleński b. rektor Uniwersytetu Warszawskiego
131 Antoni Witt dyrygent
132 Maja Włoszczowska medalistka olimpijska w kolarstwie górskim
133 Jacek Wszoła złoty medalista olimpijski w skoku wzwyż
134 Henryk Wujec polityk, b. działacz opozycji demokratycznej
135 Ludwika Wujec polityk, b. działaczka opozycji demokratycznej
136 Krystyna Zachwatowicz aktorka, scenograf
137 Ewa Zadrzyńska pisarka
138 Zbigniew Zamachowski aktor
139 Sobiesław Zasada b. kierowca rajdowy
140 Szymon Ziółkowski młociarz, złoty medalista olimpijski

Tak, jak przypuszczałem, nie pofatygowałeś się, Drogi Czytelniku, aby uczynić to, o co Cię prosiłem we wstępie. Wiem, że lista to długa, ale warto prześledzić ją dokładnie, chociażby ze względu na pozycję numer 116 tej listy. Więc jeśli jest w Tobie choć odrobina ciekawości uczyń to teraz…

Mam nadzieję, że było warto, jednak osobiście nie jest mi do śmiechu. Spytasz, Drogi Czytelniku, dlaczego? Spieszę z wyjaśnieniem. Otóż jako osoba będąca w Komitecie Honorowym Bronisława Komorowskiego, byłem również w dniu wczorajszym w warszawskich Łazienkach. Nie, żebym się chwalił, ale siedziałem między Kaziem Kutzem i Korą (wiedzieliście, że to kobieta?!). Może nie zabrzmi to zbyt skromnie, ale poszedłem tam nie tylko po to, aby uświetnić tą imprezę swoją obecnością, ale także po to, aby wygłosić kilka ciepłych słów o Bronku (od ostatniego polowania na misie koala jesteśmy na „ty”). Tak więc, miałem wygłosić krótką mowę zaraz po prof. Bartoszewskim, aż tu nagle zaczynam czuć, a raczej słyszeć, pracę mojego jelita grubego. Zresztą nie tylko ja to słyszałem. Siedzący trzy rzędy przede mną Krzysiek Penderecki zaczął miarowo tupać nogą. Ale nie w tym rzecz. Kiedy pracę zaczęło także moje jelito cienkie, wiedziałem, że muszę zmienić Łazienki na szalet. Opuszczając salę tak dyskretnie, jak tylko się dało, zdążyłem tylko rzucić okiem, czy aby premier nie widzi mojej „ucieczki”. Na szczęście między mną, a Donaldem siedziała żona Bronka, co znaczyło, że nie miał on prawa mnie widzieć (nawet, gdyby się bardzo wychylił).

Oszczędzę Ci, Drogi Czytelniku, szczegółów związanych z moim pobytem w szalecie. Wspomnę tylko, że spotkałem w nim Marka Majewskiego, który (jak dobrze słyszałem) w sąsiedniej kabinie robił ostatnie poprawki do jakiegoś wierszyka. Nie dosłyszałem o czym był ten wierszyk, bo Marek mówił szeptem, a ja też nie zachowywałem się najciszej, jeśli wiesz o czym mówię… To nie jest najważniejsze. Najważniejsze, a raczej najstraszniejsze było to, że kiedy wróciłem na salę, panował tam ogólny rozgardiasz. Zrozumiałem, że spotkanie się już kończy i jeśli nie zrobię czegoś szalonego, ominie mnie okazja wygłoszenia mojego przemówienia. Niewiele myśląc zarzuciłem na głowę Bronka szalik, który z niewiadomych powodów znajdował się na jego ramionach, i krzyknąłem, a raczej ryknąłem z całych sił: „MÓJ CI ON!!!” Szczerze mówiąc nie wiem skąd mi to przyszło do głowy. Chyba jako małe Gnidziątko widziałem film, w którym była podobna scena. Film „Krzykacze”, czy jakoś tak… Nie pamiętam tytułu, wybacz. Ale spytasz, Drogi Czytelniku, jaka była reakcja na mój czyn?

Niestety, znam ją tylko z relacji świadków. Szymek Kołecki powiedział mi kilka godzin później (po tym, jak odzyskałem przytomność), że takiego lewego sierpowego nie widział nawet u Adamka. A jego autorem była sama p.o. Prezydentowa, żona Bronka. Nie wiem, co sobie pomyślała, gdy zrobiłem, to co zrobiłem, ale jej zmaterializowane odczucia pulsują do chwili obecnej w okolicach mojej żuchwy. W sumie nie mam do niej pretensji. Jeśli przeczytała listę osób tworzących Komitet Honorowy jej męża z taką samą uwagą, jak zrobiłeś to na początku Ty, Drogi Czytelniku, miała prawo pomyśleć, że to jakiś akt agresji ze strony zwolennika Pis-u. Wcześniej nie zwróciłem na to uwagi, ale gdy wróciłem z szaletu, wszyscy żywo dyskutowali o jakiejś wojnie domowej. Może myślała, że to jej pierwszy akt?

Podsumowując: miałem wygłosić mowę, nie wygłosiłem. Dzisiaj rano wysłałem kopie mojego przemówienia do TVN-u i tej drugiej prywatnej stacji (nazwy nie pamiętam), ale na wszelki wypadek pragnę posłużyć się również internetem i opublikować mój tekst na tej stronie. Liczę, Drogi Czytelniku, że starczy Ci jeszcze cierpliwości, aby rzucić okiem na te kilka zdań, na napisanie których poświęciłem parę wizyt w moim wychodku. Nawiasem mówiąc, Marek Majewski potwierdził moją teorię, że w szalecie przychodzą do głowy najlepsze myśli. Zapraszam…

Bronku!
Wybacz, że tak po imieniu, ale po tej ilości kiełbas, które z Tobą zjadłem (w tym miejscu miała być pauza na śmiech zgromadzonych), myślę, że ten bezpośredni ton nie jest nie na miejscu. Nie będę mówił długo, bo długie powinny być właśnie kiełbasy, nie przemówienia (kolejna pauza na śmiech zgromadzonych). Zresztą, czy można dodać coś jeszcze, do tych mądrych słów, które padły z ust moich przedmówców? Chyba nie. (kolejna pauza, tym razem na kiwanie głowami przez zgromadzonych, świadczące o aprobacie). Zresztą, Ty wiesz najlepiej, że przemowy nie są moją najmocniejszą stroną. Z natury jestem małomówny. Na pewno pamiętasz, jak kilka lat wstecz, na polowaniu w Puszczy Białowieskiej, zastrzeliłeś z kałasznikowa tego będącego pod ścisłą ochroną rysia. Nawet wtedy nic nie powiedziałem. Co więcej, dzień później załatwiłem Ci w ochronie środowiska pozwolenie na odstrzał. Zawsze mogłeś na mnie liczyć i tak samo będzie w czasie tej kampanii (oklaski świadczące o uznaniu dla mnie). Patrząc na to szacowne grono (wskazuję ręką na zgromadzonych) doprawdy nie rozumiem, czym zasłużyłem sobie na obecność tutaj, ale jeśli już spotkało mnie takie wyróżnienie, zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby przez najbliższe kilka lat pałacowy żyrandol oświetlał Twoje skronie. Pozwól, drogi towarzyszu… z ambony myśliwskiej oczywiście (pauza na śmiech zgromadzonych), że moją krótką mowę zakończę jeszcze krótszym wierszem własnego autorstwa:

Chociaż człek tyś jest wspaniały,
nieprzeciętny, doskonały.
Chociaż masz za sobą media,
wiedzę niczym wikipedia.
Choć autorytetów tłumy,
są powodem Twojej dumy.
Pozwól zwykłej Dworskiej Gnidzie,
niech za Tobą wiernie idzie.
Ona nie ma profesury,
jednak świetne plecie bzdury.
Ona świata nie filmuje,
mimo tego celnie pluje.
Gdy manipulację zrobi,
ludzie poprzeć Cię gotowi.
Ale co to?! Tusk się schował!
Zatem będę już lądował (śmiech zgromadzonych – oprócz Tuska)
Tu konkluzję zawrę moją,
Niechaj teraz wszyscy stoją:
Bartoszewski, Kutz i Wajda,
mieć ich wokół – wielka frajda.
Lecz pamiętaj druhu miły,
trzeba wiedzieć gdzie są siły.
Kiedy Kaczor rośnie w siłę,
stare znajomości miłe.
Nikt nie wesprze cię w Twym trudzie,
tak, jak zwykli ze WSI ludzie.

W tym momencie miał rozpocząć się, trwający przez kilka minut, huragan oklasków, poklepywanie po plecach przez autorytety, wystosowanie zaproszenia do „Szkła kontaktowego”, oferta nawiązania stałej współpracy z Gazetą Wyborczą i spontaniczna propozycja Donalda Tuska objęcia przeze mnie teki ministra kultury. Tak miało być, ale nie było. A wszystko przez żonę Bronka…