Kult jednostki - JK?

Niedawno obchodzono w niektórych, szczególnie rosyjskich kręgach, śmierć wielkiego towarzysza, dyktatora, cara Józefa Stalina.

Po jego śmierci Niki wygłosił krytyczną mowę o kulcie jednostki, wskazując to jako wielkie zło. Między czasie komunizm upadł, powstały nowe partie w państwach satelickich Związku Zdradzieckiego i wydawać by się mogło, że owe traumatyczne wydarzenia, nigdy więcej nie wrócą. Tam gdzie kończy się wolność i demokracja, zaczyna się totalitaryzm.

Nie zamierzam jednoznacznie oceniać postawy prezesa Jarosława Kaczyńskiego, niedawno ponownie wybranego na prezesa “swojej” (później wyjaśnię) partii. JK dla twardogłowych zwolenników PiS, jest, co stwierdzić należy z przykrością, niczym Stalin lub Lenin w pewnym okresie czasu. Nie odbieram Jarosławowi charyzmy, jest wiele rzeczy z którymi jestem się wstanie zgodzić. Ale w momencie, kiedy ów kult szkodzi PiSowi, warto aby ktoś o tym napisał. A skoro na ten luksus, mogą sobie pozwolić nieliczni politycy PiS, to warto żeby także ze strony “niepoprawnej” blogosfery wtrącić nasze (w tym wypadku tylko moje) trzy grosze.

Pragnę także dodać, że kult, czy niepodważalny autorytet prezesa, w latach przed 2005 r. był rzeczą niemal konieczną, by partia mogła powstać i zbudować twardą ręką obóz, mogący realnie dążyć do objęcia władzy. Wtedy jakoś nikt nie narzekał, w końcu póki jest dobrze to nikt nie narzeka. Ale właśnie problem polega na tym, że moment, kiedy prezes partii jest “panem i władcą” powinien minąć, niekoniecznie dlatego, że jest złym prezesem, ale dlatego że taka sytuacja szkodzi samej partii, a co jest (i być powinno dla jej członków) najwyższym dobrem.

To, że z partii odeszli niektórzy osłabia ją trochę, ale ludzie zawsze zmieniają partię. Jednak w wypadku PiS działo się zbyt często, a co najgorsze nie chodziło raczej o sprawy ideowe, a o prywatne konflikty. Następna kwestia, to obecny prezes wiecznie żył nie będzie, i w interesie wszystkich leżeć powinno, aby miał godnych następców, co więcej, aby zadbać o to, że partia gdy zabraknie Jarosława Kaczyńskiego (”cementu” PiSu) nie podzieli się na nic nieznaczące siły w państwie / coś a la wystąpienie Marka Jurka.

Dalej, chcąc skrytykować obecny Kongres (na który chciałem pojechać, ale tym razem termin mi nie odpowiadał), trzeba stwierdzić, że brak jakichkolwiek kontrkandydatów szkodzi partii i samemu prezesowi, który przecież jako zwolennik dekomunizacji, miał dość sztucznych wyborów i jedynych słusznych sił.. Zabrakło chyba samokrytycyzmu. Jeszcze tak niedawno, politycy PiSu podśmiewali się, że co to za “prawybory” (primaries) skoro Tusk wskazał swoich kandydatów i to między nimi trzeba wybrać. Kaczyński w tej kwestii, nawet przebił Słońce Peru - nie miał żadnego kontrkandydata.

Idąc dalej tym niegodnym tokiem myślenia, można dalej dojść do wniosku, że Kaczyński zachowuje się trochę jak na samym początku wspomniany dyktator - boi się konkrecji. Na szczęście nie ma metod jak Josef ;) Jednak jest to zła logika działania. W ten sposób zniechęca ludzi młodych, zdolnych chcących zmieniać kraj. Nie oszukujmy się, ale tacy ludzie (chociażby tzw. Ziobryści) zamiast wykorzystywać swój potencjał wypalają się, trafiając na partyjny beton, który w ogień skoczyłby za prezesem, nie podejmując nawet refleksji żadnej od siebie. Tak nie wolno czynić w partii, która uzurpuje sobie prawo do przywództwa nad naszym narodem. To zbrodnia!

Moim zdaniem, kongres powinien wyłonić nie tylko prezesa, ale także sprawić, aby wybrać na nowo wiceprezesów partii i potwierdzić (lub nie) dalsze kierunki działania. Ten kongres to faktycznie smutne wydarzenie, jak to ujął Paweł Poncyliusz. Stała się rzecz niesłychana - przez gardła przechodzi myśl o koalicji z SLD. Takie rzeczy to nawet filozofom się nie śniły… Kolejna sprawa, że przecież nie tak dawno / w lutym 2009 r. odbył się poprzedni kongres. I jakoś chyba w organizowaniu tych kongresów zapomniano, po co PiS w ogóle istnieje… To przykre.

Wracając do młodych, to partia powinna wspierać ich inicjatywy, na szczęście Kamiński wymyślił ciekawą platformę MyPiS.pl (mam nadzieję, że nie za późno). Obawiam się jednak, że sama platforma (portal) nic nie zmieni, jeśli nie zmieni się retoryka prezesa. Nie może on być z jednej strony pierwszym strategiem IV. Rzeczpospolitej, a z drugiej stroną konfliktu - powinien być bardziej zdystansowany.

Kolejna sprawa, to intencje może i ma dobre, jednak sposób ich przekazywania jest anty-medialny. Brakuje tego czegoś… A jak się nie ma braki, to trzeba je zasłonić, wykorzystując swoje walory. I tak właśnie szkoda, że o polityce PiS rzadko wypowiadają się politycy tej partii z większym dystansem i krytycyzmem. Takim swego rodzaju impulsem był Ludwik Dorn. Ale łatwiej było go wyrzucić, aniżeli podjąć jakieś próby złagodzenia sytuacji i dojścia do kompromisu. Polska nie będzie lepsza, jeśli Ci co chcą nami rządzić, nie będą wstanie we własnym gronie (we własnej partii) się dogadać.

Wiem, że zarzut o “kult jednostki” jest niebanalny, jednak może coś w tym jest. Bo skoro obecna taktyka nie przynosi efektów, to najwyższy czas na zmianę?

Sama kwestia poparcia dla prezydentury Lecha Kaczyńskiego jest trochę dziwna, bo może warto by było dać delegatom kongresu (albo okręgowym) szansę zadecydować, czy PiS chciałby mieć własnego kandydata, z łona partii? Boje się, że Jarosław dla brata i jego prezydentury, będzie gotów poświęcić partię.. A miało być inaczej, lepiej. Mam nadzieję, że się w tych wszystkich tezach mylę. Najbliższe wybory na jesieni zweryfikują na ile mam rację lub jestem w błędzie.

Niemniej jednak pozostaję dalej krytycznym zwolennikiem PiSu ;)