Koleżanka partyjna w obronie posła Protasiewicza

Posłanka PO Ligia Krajewska (na zdjęciu) stanęła w obronie posła Jacka Protasiewicza. W obronie bezsensownej, bo w żadnej mierze nie usprawiedliwiającej kompromitacji swojego partyjnego towarzysza. Co więcej, pani Krajewska swoimi słowami także kompromituje się.

Według relacji Gazety Wyborczej, w studiu telewizyjnym Superstacji, a więc w miejscu dobrze wybranym, posłanka Ligia Krajewska powiedziała:

„Leciałam do USA i przesiadałam się we Frankfurcie. Na lotnisku we Frankfurcie kazali mi się rozebrać i zdjąć protezę ręki. Dobrze się bawili. To było potworne upokorzenie. Omijam teraz to lotnisko. Nigdzie się nie spotkałam z takim zachowaniem jak we Frankfurcie

Przechodzi się tam przez specjalną strefę. Pan zapytał mnie, po co lecę. Odpowiedziałam grzecznie, że to jest moja sprawa, nie widzę powodu, żebym musiała mówić, po co lecę do Stanów. Przeszłam przez bramkę, a ponieważ mam protezę ręki (Ligia Krajewska straciła prawą rękę w wieku 16 lat), mam metal, to metal zadzwonił. Powiedziałam, że mam protezę, a wtedy pan poprosił dwie panie i powiedział do nich: "sprawdźcie ją".

- Panie kazały mi się rozebrać i zdjąć protezę. Nie chciałam tego zrobić. Rozpięłam i pokazałam. A one stały we dwie i się wesoło bawiły. Zachowywały się w sposób skandaliczny”.

Koniec cytatu.

Pani poseł Krajewska  słyszała zapewne o daleko idących obostrzeniach na lotniskach, wprowadzonych 10 lat temu po ataku terrorystycznym na World Trade Center. Obostrzenia te dotyczą nie tylko lotnisk w USA, ale także wszystkich lotnisk z których samoloty odlatują do USA. Drobiazgowa kontrola pasażerów jest czymś zupełnie normalnym, standardową procedurą. I nie ma się czemu dziwić, protestować, czy wydziwiać.

Lecąc do Kanady wielokrotnie przesiadałem na lotnisku we Frankfurcie. Nigdy nie spotkałem się z obcesowym traktowaniem ze strony tamtejszego personelu. Z wyrozumieniem poddawałem się procedurom kontrolnym, nie oczekując wersalu. Dotyczy to szczególnie wykrywania przedmiotów metalowych, których obecność sygnalizują bramki elektroniczne. Nie oczekiwałbym także grobowych min pań  lub panów z Security Service w trakcie wykonywania swoich czynności służbowych.  

Zapewne pani poseł nie rozumiała treści rozmowy prowadzonej z uśmiechem na ustach przez kontrolujące ją panie.  I dlatego oskarża je o prymitywizm i skandaliczne zachowanie na widok jej protezy. Totalny absurd. 

A pytania o cel podróży,  planowany  czas pobytu itp. także należą do normalnego obrzędu. Wybierając się do USA to trzeba wiedzieć!

Kilka lat temu zdarzyło mi się na lotnisku w Las Vegas, że przed wylotem do Vancouveru musiałem dreptać w skarpetkach, częściowo rozebrany, pod bacznym okiem potężnego umundurowanego Murzyna. Gdy po szczegółowym badaniu, z przodu i z tyłu, ów funkcjonariusz stwierdził, że nie mam  na sobie (i w sobie!) niczego co można by podejrzewać o potencjalne narzędzie terrorystycznego ataku, pozwolił mi odejść. Obserwująca to wszystko moja synowa zapytała mnie: jak sądzę, dlaczego ten pan tyle czasu mi poświęcił, sama odpowiedziała tak: tato, on spotkał mężczyznę swojego życia!

Z humorem, bez sarkazmu i węszenia we wszystkim namiastki skandalu.

I tak należy traktować drobne niedogodności na lotniskach, a nie jako upokorzenie mniej lub bardziej potworne.