Wsadzić babcię do więzienia !

panie Kryska pański ideał patrioty to nikt inny jak agent pruski, który z tego powodu nie moze byc traktowany jako ktoś zły, gorzej ze ten twói ideał to normalny obrzydliwy socjalistyczny drań którego równie mocno nie znosze jak socjalisty Hitlera czy Kwaśniewskiego( co prawda piłsudski był winnien smierci w mniejszym stopniu niż Hitler ale za to w wiekszym anizeli Kwasniewski), każdy czerwony nadaje sie jak to praktykuja ameryaknie do rezerwatu
"„Generał brygady Włodzimierz Ostoja Zagórski”- o kapitanie wywiadu austriackiego, który znał agenturalną przeszłość śp.Józefa Piłsudskiego – i ponieważ nie dawał gwarancji, że będzie milczał, został przez piłsudczyków okrutnie zamordowany.
P.Kowalski, historyk, twierdzi, że zna jeszcze ok. 20 nazwisk oficerów polskich, którzy po 1926 roku rozstali się z życiem w podejrzanych okolicznościach – a dziwnym trafem nie należeli do zwolenników tow. „Ziuka”.
Książkę wydała toruńska Oficyna Wydawnicza „KUCHARSKI”; być może jest do nabycia tu:
http://prus24.pl/opis,2,9788389376497,general_brygady_wlodzimierz_ostoja_zagorski.htm"

NACZELNE DOWÓDZTWO WOJSK POLSKICH (SZTAB GENERALNY) Poczta pol. Nr. 53 dn. 14 sierpnia 1920 B. p i l n e Godło Sił Zbrojnych № 8693 III Bój o Warszawę Bitwa, dziś rozpoczęta pod Warszawą i Modlinem decydować będzie o losach dalszych całej Polski! Albo rozbijemy zupełnie dzicz bolszewicką i udaremnimy tym samym zamach sowiecki na niepodległość Ojczyzny i byt Narodu, albo cxiężka niedola i nowe jarzmo czeka nas wszystkich bez wyjątku. Pomni tradycji rycerskich Polskich staneli dzis wszyscy chłopi, robotnicy i cała inteligencja do walki tej na śmierć i życie. Pomni hasła odwiecznego, Bóg i Ojczyzna, natężymy też w tych dniach najbliższych wszystkie nasze siły, by zgnieść doszczętnie przewrotnego wroga, dybiącego na naszą zagładę. Zaprzysiągł on zgubę Polski, a łaknie zdobycia i rabunku Warszawy. Ale my stolicy nie damy, Polskę od nich oswobodzimy i zgotujemy tej czerwonej hordzie takie przyjęcie, żeby nic z niej nie zostało. Niech wszyscy wiedzą, że zwyciężyć musimy ! Odczytać przed frontem wszystkich oddziałów.

Szef Sztabu Generalnego R o z w a d o w s k i m. p. Generał-porucznik

Powinien to był napisać i podpisać oczywiście Naczelny Wódz. Rozkaz operacyjny może ostatecznie wydać szef sztabu, ale taki apel MUSI być podpisany przez dowódcę! Czy ktoś może sobie wyobrazić, by wypowiedzenie słów: "Żolnierze! 40 wieków patrzy na Was!" - Napoleon powierzył szefowi sztabu?? Od dodawania ducha jest Wódz! Jednak Wódz, czyli śp. "brygadier" Józef Piłsudski, który nie miał żadnego wykształcenia wojskowego i w życiu dowodził tak naprawdę tylko jedną jako-tako udaną "akcją zbrojną" (czyli napadem na pociąg pocztowy pod Bezdanami) popadł był w depresję, probował podobno w obecności Rozwadowskiego i Witosa popełnić samobójstwo (przypuszczalnie komedia; Rozwadowski Go powstrzymał - chwała Bogu zresztą, bo informacja o samobójstwie Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza miałaby katastrofalny efekt psychiczny). 10 sierpnia Piłsudski przyjął do wiadomości rozkaz opracowany przez śp.gen.Tadeusza Rozwadowskiego (nawiasem mówiąc: zdążył go skrytykować jako absurdalny!), 11 sierpnia oświadczył, że wojna jest przegrana, złożył pisemnie dowództwo (i dymisję ze stanowiska Naczelnika Państwa!) na ręce śp.Wincentego Witosa i śp.Macieja Rataja (czego, z tych samych powodów, nie podano do wiadomości) i 12.go wyjechał w okolice Rabki do rodziny; najprawdopodobniej planował po klęsce ucieczkę na Słowację. Na wieść o zwycięstwie wrócił - teoretycznie miał dowodzić uderzeniem grupy wojsk (ale nie pod Radzyminem, lecz nad dolnym Wieprzem), wszelako dotarł tam (proszę sprawdzić w Jego własnych pamiętnikach!) "...gdy już cichły działa". I wtedy Witos popełnił błąd Swojego życia, który kosztował Go potem pobyt w Berezie Kartuskiej: jak mężczyzna mężczyźnie oddał Mu papier z dymisją uznając za niebyły incydent, będący przejawem ludzkiego załamania. Nie chciał zakłócać narodowej euforii. Tym samym jednak, jako posiadacz tajemnicy, stał się wrogiem Piłsudskiego. I to jest właśnie powód, dla którego konserwatyści nie uznają liberum conspiro!! Normalni ludzie są w takim wypadku wdzięczni. Konspirator chce swego dobroczyńcę zniszczyć - bo nie ma zaufania do nikogo! Ta cecha - brak zaufania do każdego - jest bardzo przydatna w konspiracji. I dlatego byli konspiratorzy nie nadają się do kierowania państwem po ewentualnym zwycięstwie!!! Na szczęście dla Witosa po zamachu majowym ludzie Piłsudskiego natychmiast znaleźli i zniszczyli odpis tej dymisji - bo w przeciwnym razie skończyłby, jak śp.gen.Władysław Zagórski, który miał dokumenty o pracy Piłsudskiego dla wywiadu austriackiego. Tylko kpt.Józef Rybak (pracownik tego wywiadu - "oficer prowadzący" agenta Piłsudskiego) postąpił chytrze: poinformował był Piłsudskiego, że dokumenty złożył za granicą i zostaną opublikowane w przypadku Jego śmierci w podejrzanych okolicznościach. W efekcie spokojnie umarł własną śmiercią.

Przy okazji: ja jestem w krytyce Piłsudskiego bardzo umiarkowany. Ostatecznie Polska jakoż to przeżyła, w porównaniu z Niemcami i Rosja nawet znakomicie, gdyby Piłsudski żył, to podszedłby z Hitlerem na Rosję, może nawet znów zdobylibyśmy Moskwę - kto wie? Ja tylko nie lubię kłamstw. I chcę każdemu oddać, co mu się należy. Tymi, którzy naprawdę nie lubią Piłsudskiego, są Narodowi Demokraci.

Towarzysz Piłsudski. Józef Piłsudski usiłował studiować medycynę. Zamiast się uczyć prowadził działalność terrorystyczną, za którą został zesłany przez władze carskie na Sybir. Świadectwo pobytu jakie daje w „Bunt więzienny w Irkucku” zaskakuje obeznanych z realiami XX wieku, łagodnością warunków wywózki. Po zesłaniu działał dalej, pod pseudonimem towarzysz "Wiktor", we władzach terrorystycznego lewackiego ugrupowania PPS, gdzie zajmował się wydawaniem czerwonej propagandy. Celem działalności towarzysza Piłsudskiego była socjalistyczna Polska. Jednym z bohaterskich czynów Józefa P., wielkiego miłośnika Napoleona, była brawurowa ucieczka ze szpitala psychiatrycznego dokonana w nocy z 14 na 15 maja 1901 roku. By uniknąć dekonspiracji Józef P. działał dalej pod pseudonimem towarzysz Mieczysław. W 1904 targany chęcią terroru i mordu, próbował jak Che Guevara rozniecić rewolucje. W 1905 Józef P. zostaje szefem organizacji bojowej PPS. W 1906 towarzysze, jak sami siebie tytułowali, z OB-PPS zostają za terroryzm wykluczeni z PPS, co było powodem przyjęcia przez nich miana PPS Frakcja Rewolucyjna. Nowa nazwa całkowicie wyrażała tożsamość Józefa P. i jego towarzyszy. 28 Września 1908 PPS FR wsławia się napadem rabunkowym w Bezanach, gdzie łupem towarzyszy staje się 200 tyś rubli. Józef P. wraz z towarzyszami zakładał wiele organizacji zbrojnych, by wbrew woli społeczeństwa, siłą przejąć władze. Jak sam przyznaje w „Obrona Lwowa” w Magdeburgu nie widział się w roli polityka, ale ktoś już o nim myślał. Polska ma nieszczęście do niewykształconych figurantów z charyzmom. Towarzysz Piłsudski dawał wyraz swoim lewackim zabobonom w wydanej w 1895 roku „Rosji” (s.3 Wybór Pism Piłsudskiego, Wrocław 1994) pisząc że niepodległość Polski najlepiej zabezpiecza i ułatwia ostateczne zwycięstwo proletariatu czyli „zaprowadzenie ustroju socjalistycznego”. (s.29) „Niepodległość jest znamiennym warunkiem zwycięstwa socjalizmu w Polsce”. Niepodległość Polski dla Piłsudskiego była tylko środkiem realizacji celu jakim była dyktatura socjalistyczna. W tej samej pracy Piłsudski deklaruje się wraz z PPS jako odłam międzynarodowego ruchu robotniczego którego najwybitniejszymi przedstawicielami byli, co deklaruje Piłsudski, Marks, Engels, Liebknecht, Bebel, Guesde. Piłsudski deklaruje też że socjalistą został w wieku 17 lat na fali mody. Pożywką dla tego zboczenia była fascynacja jaką Piłsudski darzył rzeźnika rewolucji francuskiej i pogromcę Katolicyzmu Napoleona. Piłsudski pisał (s.20) „byłem rozkochany w Napoleonie i wszystko, co się tego mego bohatera tyczyło, przejmowało mnie wzruszeniem i rozpalało wyobraźnie”. Tak jak każdy lewak tak i Piłsudski czcił terror rewolucji francuskiej. Piłsudski pisał (s.22) „Byłem zachwycony zapałem i zajadłością rewolucji oraz udziałem mas ludowych”. Pewnie gdyby mógł to za życia, z Polski zrobiłby drugą Wandeę co mu się udało, kilka lat po śmierci, w 1939 roku. Piłsudski deklaruje, że krytykując ustrój społeczny, zamiast studiować, (s.27) „bezwiednie zaczął(...) ulegać wpływowi logicznie zbudowanej koncepcji Marksa”. Na zesłaniu Piłsudski jak sam pisze ponownie przeczytał Marksa (s.28) co go „ugruntowało (...) w socjalizmie”. Jak każdy szanujący się socjalista Piłsudski miał służącą. I jak każdy socjalista uważał proletariat za głupiutki. Proletariat zawinił Piłsudskiemu tym że nie podzielał jego socjalistycznych zabobonów. Piłsudski pisał w „Naprzód” że (s.41) „nasza służąca Władzia (...) cicha, spokojna dziewczyna, zahukana i nieśmiała (...) miała złe strony- umiała czytać”. W niezwykle barwnej publicystyce Piłsudskiego widać że Piłsudski czuł odrazę do Polaków. Polacy rozczarowali go tym, że nie pasowali do wizji Piłsudskiego.

Jan Bodakowski

I tak myślało przed wojną pół Polski! O czym Państwo, oczywiście, nie wiecie...

bardzo dobry wpis,

Krzysztof J. Wojtas
Nie rozumiem. Po kiego jeszcze koszty "przechowywania"?
Przecież wystarczy przymusowe "szczepienie".
Może byc na katar, albo naświetlanie przeciwko zmarszczkom (vide - sefardyjskie dzieci w Izraelu).

Babcie same poddadzą się kuracji odmładzającej, jak GW i inne media wykonają stosowną akcję "informacyjną".

PS. Jedyny problem, że te babcie mogą nie chcieć - mogą wybrać czosnek, co jak powszechnie wiadomo, odpędza wampiry.