Reperkusje I Kongresu Ruchu Narodowego

W ubiegłą sobotę odbył się w Warszawie I Kongres Ruchu Narodowego. Ważna to data w bieżącym życiu politycznym naszego kraju.

Jednoczą się młodzi Polacy zdolni do bezkompromisowej walki z rodzimym lewactwem, w obronie tradycji narodowej i chrześcijańskiej, przeciwko zdziczeniu obyczajów. W ogromnej przewadze to ludzie bez karierowiczowskiej przeszłości pod różnymi sztandarami, złączeni wspólnotą idei i duchem patriotyzmu. Gotowi troszczyć się o dobro wspólne, o ład w Ojczyźnie, o prawdę i sprawiedliwość. Nie mają nic do stracenia, a wszystko do zyskania. Nie dla siebie, dla Polski.

I Kongres jest wydarzeniem o znaczeniu szczególnym. Otwiera szeroko zakrojone działania organizacyjne, zmierzające do powołania w skali całego kraju jednolitego stowarzyszenia, które w przyszłości może zostać przekształcone w partię polityczną, z aspiracjami parlamentarnymi.

Inicjatywa ta powinna być przyjęta przez polską prawicę z życzliwym zainteresowaniem oraz gotowością do współpracy. Ruch Narodowy i partię Prawo i Sprawiedliwość łączy bowiem wiele wspólnych poglądów na problemy związane z suwerennością naszego państwa, miejscem i rolą Polski w dzisiejszej Europie, kultywowaniem narodowych tradycji oraz polityką historyczną. Ugrupowania te więcej łączy, niż dzieli.

Należałoby więc - nie odbierając nikomu odrębnej tożsamości - wypracować formy przyszłej współpracy w wielu dziedzinach życia gospodarczego i społecznego, wytyczania wspólnych celów i reguł porozumiewania się. Już teraz trzeba o tym myśleć, by nie utracić potencjalnej szansy radykalnych zmian w Polsce. W dzisiejszych warunkach politycznych harmonijne współdziałanie prawicy ma bowiem kluczowe znaczenie dla odniesienia sukcesu – odsunięcia raz na zawsze od władzy bezideowych platformerskich partaczy, postkomunistów i wszelkiej maści beneficjentów okrągłego stołu.

Niestety, na portalu niezalezna.pl, będącym emanacją poglądów najważniejszych odłamów polskiej prawicy, powiało chłodem. Zamieszczone tam informacje dotyczące I Kongresu Ruchu Narodowego trudno nazwać przyjaznymi. Są nieobiektywne, z przekłamaniami, i w gruncie rzeczy ograniczają się do błahych spraw personalnych. Wyraźna oraz trudna do zrozumienia i zaakceptowania jest niechęć do działań Ruchu. Być może wynika to z obawy groźby utraty prymatu na prawej stronie sceny politycznej, w dłuższym horyzoncie czasowym.
(Robert Winnicki – niezależna.pl jak Trybuna Ludu - http://prawica.net/34620).

Pora na głębszą refleksję. Niesnaski i niezgoda z powodów ambicjonalnych jest wodą na młyn przeciwników radykalnych zmian politycznych w Ojczyźnie. Doświadczaliśmy już tego w ostatnim dwudziestoparoleciu.

Słowa te dedykuję red. Tomaszowi Sakiewiczowi, licząc na jego rozsądek i dojrzałość polityczną.