Do Piotra Zaremby

Jan Winiecki do Joanny Lichockiej: Nie wykluczałbym, że wcześniej jeszcze, nim PiS przegra wybory, po "Rzepie", a w każdym razie "Rzepie" w jej obecnym kształcie ideologicznym, nie zostanie nawet ślad i powróci Pani tam, gdzie jest Pani właściwe miejsce - to znaczy do jakiejś egzotycznej niszy (czy jaskini) jak "Gazeta Polska". 

To życzenie? proroctwo? Winieckiego jeszcze sprzed wyborów 2007 roku, pamiętasz? Wtedy ziściło się tylko połowicznie, bo Joanna Lichocka co prawda "powróciła do jaskini, gdzie jest jej właściwe miejsce", ale Rzepa "w jej obecnym kształcie ideologicznym" przetrwała i kolejny rok uwiera tych, którzy chcieliby aby media wreszcie mówiły jednym, słusznym, głosem. Z niepokojem odbieram sygnały, że to się może wkrótce zmienić, że los Rzepy jest już właściwie przesądzony - bo tak rozumiem bezprecedensowe listy otwarte w obronie Rzepy i Lisickiego, a dzisiaj także Twój tekst na portalu wPolityce, w którym się tłumaczysz ze swojego stanowiska. Te rozpaczliwe gesty odczytuję jako zapowiedź rychłych i raczej nieciekawych zmian w Rzepie, obawiam się, że nie ograniczą się tylko do wymiany naczelnego, bo pewnie po jego zwolnieniu w geście solidarności odejdą także niektórzy sygnatariusze listu w jego obronie. To byłby? będzie? piękny gest, przez życzliwych Rzepie pochwalony, przez nieżyczliwych wyśmiany, a wkrótce - przez wszystkich - zapomniany. Dlatego zamiast pięknego gestu, po którym nic nie zostanie poza przyjemnym poczuciem uniesienia się honorem, nieśmiało namawiam do powalczenia o swoje miejsce w Rzepie, nawet jeśli Lisickiego zastąpi Wróblewski, z którym przecież wielu z Was pracowało w innych gazetach i gdyby nie okoliczności i polityczny smrodek wokół tej zmiany, Wróblewski nie byłby przecież nieakceptowalny. Ale też właśnie okoliczności i polityczny kontekst powinny być motywacją do zostania, z kilku powodów.

Po pierwsze, jeśli zakup Rzepy był, jak sam to nazywasz "wykupywaniem z zachętą państwa gazety w celu zmiany jej linii" to nie ma żadnego powodu, żeby "egzekutorowi" zadanie ułatwiać usuwając się z placu boju. Przeciwnie, jeśli Hajdarowicz kupił Rzepę, żeby ją utemperować, jeśli do tego właśnie dobrał sobie Wróblewskiego, to trzeba im obu tak utrudnić to zadanie, żeby się musieli trochę przy tym namęczyć. Jasne, i tak zrobią z Rzepą co chcą ale czy nie lepiej, żeby się przy tym do reszty odkryli? Odejście z Lisickim będzie ładnym gestem ale najbardziej ucieszy on tych, którzy dzięki niemu nie będą musieli sobie ubrudzić rąk. 

Po drugie, Wróblewski nie jest człowiekiem znikąd, ma wyrobione nazwisko, dziennikarski życiorys, nie znam człowieka ale wątpię, żeby chciał to wszystko zmarnować robiąc za wykidajłę Hajdarowicza. Psychologicznie, jego sytuacja na wejściu jest bardzo, bardzo trudna, bo musi mieć świadomość, że wszyscy będą mu patrzeć na ręce i traktować jako kogoś kto przyszedł zrobić porządki w ostatniej poważnej gazecie podskakującej władzy. Nie jest fajnie być kimś, kogo z radością powita Niesiołowski i jemu podobni, Wróblewski nie wygląda na takiego, który będzie chciał firmować twarzą i nazwiskiem czystek. A przecież po takiej zmianie, na wyraźne życzenie władzy, z jej wsparciem, każde zwolnienie będzie wyglądało na czystkę. 

Po trzecie, po ostatnich wypowiedziach Niesiołowskiego z jednej strony, i gestach wsparcia z drugiej, każdy ruch w Rzepie będzie uważnie śledzony, a to znaczy, że łatwo będzie nagłośnić każdą próbę nacisku, cenzury, itp. Z tego choćby powodu, Wróblewski będzie bardzo ostrożny, żeby nie dać pretekstu - Niesiołowskiemu do pochwał, innym do krytyki. Jeśli wszyscy będą pisać tak jak do tej pory, jeśli cytowalność będzie wysoka, nakład nie zacznie spadać, Wróblewski nie będzie miał wygodnego pretekstu, żeby zwalniać swoich najlepszych, najbardziej wyrazistych dziennikarzy. A na zwalnianie bez pretekstu nie będzie mógł sobie pozwolić, jeśli swój dziennikarski dorobek szanuje bardziej niż pensję naczelnego.

Po czwarte, dość powszechnie uważa się, że "uładzenie" Rzepy spowoduje spadek jej nakładu. Jeśli ważni dziennikarze odejdą razem z Lisickim, ewentualną porażkę rynkową "nowej" Rzepy będzie można częściowo przypisać czynnikom od samego Wróblewskiego niezależnym - dziennikarze odeszli zanim przyszedł, więc nie jego wina. Naprawdę chcecie mu dać ten komfort? 

Po piąte, są jeszcze - taki drobiazg - czytelnicy. Wobec nich też przydałaby się odrobina lojalności. Nawet Lisicki serwuje nam Kuczyńskich w ilościach całkowicie niestrawnych. Litości, naprawdę nie wytrzymamy większej dawki! Zwłaszcza gdy nowemu naczelnemu przyjdzie zapełniać kolumny po Wildsteinie, Zarembie, Ziemkiewiczu czy Mazurku tym co mu zostanie do wzięcia z rynku. Nie wiem jak inni, ale ja gdy ważą się losy najlepszej gazety, i kilku naprawdę fantastycznych dziennikarzy, chyba nie docenię pięknego gestu solidarności z byłym naczelnym, raczej uznam, że odpuściliście walkę o Rzepę zanim się na dobre zaczęła. Nie byłoby nad czym lamentować, gdyby każdy z tych dziennikarzy miał gdzie odejść, gdyby można było ich wszystkich nadal czytać, tylko po prostu gdzie indziej. Prawda jest jednak taka, że na naszym karłowatym ryneczku medialnym, dla wielu dziennikarzy może to być odejście donikąd. Trudno się będzie z tym pogodzić, a chyba nikt dzisiaj z ręką na sercu nie może powiedzieć co Wróblewski zrobi z Rzepą, może nie będzie chciał, a może nie będzie mógł, jej zepsuć. Może warto to sprawdzić. 

Nie mam zwyczaju pisać listów otwartych i trochę mi głupio pisząc ten ale dopiero po przeczytaniu Twojego dzisiejszego artykułu na wPolityce na dobre do mnie dotarło jak bardzo musi być źle. I jest mi po prostu strasznie przykro, że już wkrótce taki Winiecki będzie miał radochę, że wespół w zespół, udało się wreszcie po czterech latach nagonki, zapędzić resztki medialnej watahy tam gdzie jej miejsce - "do jakiejś egzotycznej jaskini".