Dlaczego Genewa, a nie Monachium?

Etyka nikczemnego postępowania – zapomniany rdzeń komunizmu

W historii idei rzadko zdarza się, by jedno zdanie oddawało całą istotę systemu, który przez dekady kształtował ludzkie sumienia i instytucje. Takim zdaniem – choć nie wprost wypowiedzianym, lecz wydobytym z ducha jego pism – jest przypisywana Györgyowi Lukácsowi formuła, że „najważniejszym obowiązkiem komunisty jest akceptacja etyki nikczemnego postępowania”.
Sformułowanie to, jak przypomina Roger Scruton w Fools, Frauds and Firebrands, nie jest złośliwym skrótem, lecz moralnym streszczeniem rewolucyjnej doktryny Lukácsa – rdzenia etyki, która usprawiedliwiała kłamstwo i zdradę w imię postępu.

1. Źródło i sens „etyki rewolucyjnej”

György Lukács – teoretyk literatury i komisarz ludowy w rządzie Béli Kuna w 1919 roku – w eseju Taktika és etika pisał, że rewolucjonista musi odrzucić wszelką moralność absolutną. Dobre jest to, co służy dziejowej konieczności, złe – to, co ją hamuje.
W tym ujęciu moralność staje się narzędziem – instrumentem rewolucji. Sumienie, prawo, prawda – wszystko podlega celowi. Tak powstaje etyka instrumentalna: etyka, która pozwala usprawiedliwić nikczemność w imię „postępu”. (...)

Komunizm nie przetrwał jako system gospodarczy ani partia.
Przetrwał jako etyka – etyka, która pozwala człowiekowi zdradzić prawdę w imię komfortu, kariery, przynależności do środowiska.
To ona – jak pisał Scruton – jest jego prawdziwym dziedzictwem. (...)

Za: https://niepoprawni.pl/blog/jozef-wieczorek/etyka-nikczemnego-postepowania-zapomniany-rdzen-komunizmu

Bardzo trafne uwagi i analogie Szanownego Profesora, co do konferencji w Monachium i tej obecnej w Genewie. Mocarstwa zachodnie rozgrywają Europę między sobą, a pozostałe państwa są tylko zwaśnioną między sobą masą przetargową w tym szulerstwie. Dopiero z mediów dowiemy się, ile ta cała impreza ma nas kosztować. Tak jak wtedy Niemcy cierpieli na dokuczliwy brak przestrzeni życiowej, tak teraz Rosjanie cierpią na to samo ciężkie schorzenie.

I tym razem będą tak pokój ratować, że już nawet żaden kamień na kamieniu się nie ostanie. Historia uczy nas tylko tego, że niczego nas nie uczy. Ciągle w kółko powtarzamy te same stare błędy, tyle że w coraz to nowym opakowaniu. A i tym razem Niemcy z niecierpliwością przebierają nogami, by dogadać się ze swoim strategicznym partnerem Rosją (Merkel ciągle o tym przekonywała), co do wspólnej, szczęśliwej przyszłości dla całej Europy, i to w znaczeniu, od Lizbony po Władywostok.

Mocarstwa ościenne i tym razem udareminiły Polsce utworzenie prawdziwie silnych sojuszy z innymi państwami. Ani inicjatywa Międzymorza nie wypaliła, ani projekt Grupy Wyszehradzkiej nie został zrealizowany, a nawet stosunki z Węgrami nigdy jeszcze nie były w tak złym stanie. Zostaliśmy skazani wyłącznie na łaskę Niemiec i od nich beznadziejnie uzależnieni pod każdym względem. Aneksja państwa na własne życzenie. USA wykorzystają Niemcy, by odciągnąć Rosję od Chin, a Rosja wykorzysta Niemcy, by wznieść CCCP 2.0.

Pomyślcie gdzie byśmy byli, jakby wygrał Rafał Trzaskowski...

Jestem cholernie dumny z tego, że Pan Karol Nawrocki jest Prezydentem RP

Że Ukraina po oddaniu broni atomowej dostała gwarancje integralności terytorialnej od USA, UK i CCCP. Teraz widać, ile są warte. To przypomnienie dla miłośników Polskich sojuszy.

Wszystkie media i wszyscy politycy doznali nagle selektywnej amnezji.

Ludzi coraz mniej cokolwiek interesuje. Uciekają od polityki do życia prywatnego. To zjawisko powszechnie występujące w okresie stanu wojennego w Polsce. To ta bezsilność i bezradność, brak wiary, że da się coś jeszcze zmienić na lepsze. Stan oczekiwania na cud.

Prawdą jest też, że polska dusza od 20 lat ulega galopującej erozji w starciu z dyktatem Unii Europejskiej. Obca kultura, obce wartości, obce interesy, obce media, obca edukacja i wiara. Nawet w moim otoczeniu ludzie wychwalają „osiągnięcia” Koalicji Zdrady Narodowej pod egidą Tuska Donalda. To dopiero omen!