ZDRADA ZAWSZE JEST GORZKA

Wicie, rozumicie, lecz ja nadal sądzę, że ze strony Ukrainy nie ma jakiś makiawelicznych, szatańskich zawiłości (przypomnijcie sobie list Kozaków do sułtana), tylko oni w chwilowej furii (wiem co to, a moja żona strasznie tego nie lubi, bo też sam potrafię wpadać w takie piętnastominutowe furie) zaprezentowali, albo walenie łopatką wszystkich na lewo i prawo łopatką w piaskownicy (a my jesteśmy najbliżej), albo klasyczne "babskie fochy" (przepraszam Szanowne Panie, ale w samczej połowie często ten zwrot się używa). Szczeniacki wybuch kończy się klapsem, a klasyczna kobiecość zazwyczaj kończy się w łóżku. Coś mi się wydaje, że wkrótce w naszych stosunkach będzie i jedno i drugie. Duda pewnie już dyszy.
Gebelsy (dziękuję za to fajne określenie), jak to oni, ale na końcu wyjdzie im jak z tymi rurami Nord Streami. Oni zawsze byli długoplanowo tragicznie głupi, ale to, co jest dzisiaj, tak wyskakuje poza zakres, że nie ma takiego aparatu pomiarowego, który by to zmierzył. Oczywiście tym zboczeńcom marzy się trójkącik - Szkopy/Kacapy/Ukry (same samce?). Mogli by wówczas faktycznie R-plitą skonsumować (mimo, że pewnie dostali by atomowej biegunki). Ale Kozacy zawsze darli pysk i się stawiali, lecz na końcu padali do nóg.
Czyli na dzisiaj - 50na50, że wkrótce się opamiętają.

CALA TA GRA Z EMBARGIEM, ZBOŻEM I KŁÓTNIĄ Z PRZYJACIELEM  UKRAINĄ TO PRZYGOTOWANIE, ALBO PRELUDIUM DO POLEXITU?!

Zapaliła mi się przed chwilą lampka w głowie, bo takiego scenariusza w najgłębszych snach nie brałem pod uwagę. Cóż, nadal gardzę polityką, choć w szachy i pokera grać potrafię.
A dał mi pałą w łeb (tak, że ta lampka się zapaliła), były ambasador na Łotwie i w Armenii, doktor Jerzy Marek Nowakowski. Wybitnie tęga głowa. W kwestiach polityki, a geopolityki w szczególności, to potężniejszy komputer niż Budzisz, Bartosiak i jeszcze paru razem wzięci.
Takie oto tezy. Ktoś ma ochotę podważyć?

1, To nieprawda, że Ukrainie bardziej zależy na relacjach z Polską. Wprost przeciwnie. To nam bardzo zależy na wspieraniu Ukrainy. Przed wojną kacapską, byliśmy nieważną, czarną owcą nie tylko UE, a całej Europy. Kto się z nami liczył? Ba, kto miał ochotę nas słuchać? Bestialska napaść Putina na Ukrainę i nasza błyskawiczna reakcja, spowodowana raczej nie rozumem i przebiegłością, tylko emocjami, konkretnie, jak piszą koledzy, naszą wysoką empatią, spowodowały, że nagle wyskoczyliśmy z bańki z takim hukiem, że nawet nas usłyszano po drugiej stronie Atlantyku. Nagle we wielu krajach zaczęto poszukiwać w księgach i w sieci - co to ta Polska? Uczyć się, że jest jakiś prezydent Duda, premier Morawiecki, a faktycznie krajem rządzi prezes Kaczyński. I się dowiedzieli, że Polska ma odwiecznych wrogów: Niemcy i Rosję, którzy wszelkimi sposobami od stuleci usiłują Polskę wymazać z map.
Dla ogromnej liczby ludzi na świecie była to nowa, kompletnie nie znana opowieść. Więc tak długo, oby jak najdłużej, Ukraina będzie walczyć, to my będziemy stać na drabinie wysoko.
2. Całe to embargo na ukraińskie płody rolne jest bzurą sprytnie wyssaną z palca, może na Nowogrodzkiej. Narracja jest budowana tak, jakby Unia Europejska to jedno, a RP to coś innego. Lecz my ciągle jesteśmy członkiem UE. Więc polski rolnik ma cenę zboża i innych upraw taką, jaką kształtuje cała unia europejska. Zboże ukraińskie ma nic do tego. A jedynym celem państwa powinno być tylko zapewnienie miejsca w silosach dla polskich rolników. Oraz oczywiście dopilnowanie, żeby cwaniacy i kombinatorzy nie wprowadzali na lewo na rynek, gorszego od polskiego ziarna za dumpingową cenę. To można było spokojnie rozegrać na wiele innych sposobów. Chyba, że świadomie chciało się tej awantury przed wyborami.
3. Nie można w rozważaniach o tym, co się właśnie dzieje, koncentrować się wyłącznie na największych i najbliższych. Sytuacja jest geopolitycznie o wiele bardziej skomplikowana. Musi być uwzględniona również Turcja (ma pistolet na przyjęcie Szwecji), Iran, Izrael, a nawet Indie. A granatem już bez zawleczki jest południowy Kaukaz. Konkretnie Armenia, Gruzja i Azerbejdzan. 

To tyle na tę chwilę. Ale dużo jeszcze jest.