Polak - Węgier, dwa bratanki...?

Przypomnijmy porzekadło w całości: i do szabli, i do szklanki, oba zuchy, oba żwawi

niech im Pan Bóg błogosławi. Piękne to, a matką jest tu historia, zwłaszcza ta osiemnastowieczna – doba Konfederacji Barskiej – a może ściślej chodziło o północ ówczesnych Węgier, a zatem o Słowaków? Skomplikowane to jak wszystkie sprawy etniczne na Bałkanach. Już w XIX w. to braterstwo nie rzucało się w oczy, bo i szabla wychodziła powoli z mody, a pozostała tylko szklanka. Nie możemy zapomnieć Węgrom roku 1920, bo bez ich amunicji my Polacy trafilibyśmy pod jurysdykcję Czeka, ale Europa być może zostałaby, w sposób wprawdzie okrutny, wyleczona z ciągot do komunizmu, które jej dotąd nie przeszły. Pamiętamy też jak w dobie Powstania Warszawskiego zachowało się węgierskie wojsko stacjonujące na obrzeżach Warszawy. A przecież była to armia sojusznicza III Rzeszy. Zatem coś z tego braterstwa by się uzbierało.

Nie mogę też pominąć swych osobistych doznań. Na Węgry jeździłem wielokrotnie, oczywiście zostawiając tam, wprawdzie niewielkie, ale zawsze pieniądze. Tu bym raczej przywołał inne pozrzekało: kochajmy się jak bracia, liczmy się jak Żydzi. Było uprzejmie, życzliwie . ale bez zbytnich pląsów.

Węgrom wszakże, sięgając do poważniejszych spraw, nie można nic zarzucić. To, że w 1867 r. nie byli entuzjastami włączenia Galicji jako trzeciego członu monarchii habsburskiej, wyszło nam raczej na dobre, bo po I wojnie światowej, kto wie jak by się zachowało wielu chwalców w Franza Josepha?

I wreszcie przyszła Unia Europejska i odżyło braterstwo, już teraz w zupełnie innym stylu, scementowane szalbierczą i nie baczącą na zasadę pacta sunt servanda polityką Brukseli, która chce Unię przekształcić w rodzaj kolonii pod zarządem Niemiec i Francji i z kilkoma spolegliwymi państwami w charakterze średniej magistratury. Żeby to osiągnąć należy sięgnąć do znanej praktyki III Rzeszy zwanej Gleichschaltung – dziś pod wpływem Putina powiedziałoby się urawniłowka. Jestem obserwatorem życia politycznego, zatem moje oceny mogą być mylne, ale politykę Fideszu i Orbana widziałem jako motywowaną dobrą tradycją europejską, której fundamentem jest chrześcijaństwo, co zarówno Węgry jak i Polskę stawia w rzędzie państw opierających się lewacko-libertyńskiej opcji lansowanej przez Brukselę, starającą się pozyskać dla tych godnych pożałowanie celów osoby o takich samych poglądach m. in. w Polsce i na Węgrzech. Jasne jest, że nie frymarczy się wartościami zasadniczymi. Dlatego trudno uwierzyć w to, co się stało po napaści Rosji Putina na Ukrainę. Posłużę się wypowiedzią Jarosława Kaczyńskiego, która wymownie przedstawia woltę Orbana:

„Nie ukrywam, że to wszystko jest bardzo smutne. Moja ocena jest jednoznaczna negatywna. Prezes PiS przyznał, że w tym kontekście należy zastanowić się nad dalszymi relacjami z Węgrami. Kaczyński był też pytany w Radiu Plus o postawę premiera Węgier Viktora Orbana, który przyjmuje krytyczną postawę wobec prezydenta Ukrainy Wołodymira Zełenskiego, kwestionuje ludobójstwo w podkijowskiej Buczy i wykazuje proputinowską postawę”.

Dalej Jarosław Kaczyński nawiązuje do kwestii dalszych relacji między Budapesztem a Warszawą. W rozmowie przywołano deklarację Orbana, że chce wzmacniać relację z Polską. Prezes PiS został zapytany w tym kontekście, czy widzi taką możliwość i potrzebę, czy jednak będą zmiany, jeżeli chodzi o relacje z Węgrami. — Zmiana byłaby bardzo dobrą rzeczą, ale pod warunkiem, że Viktor Orban się zmieni. To jest warunek, który musimy jasno sformułować, bo my nie możemy współpracować tak jak dotąd, jeżeli to będzie w dalszym ciągu tak — powiedział. I dodał: Sądzę, że to, co robi Viktor Orban, łączy się z nadzieją na odegranie jakiejś roli, jeżeli chodzi o doprowadzenia do końca tego konfliktu, ale sądzę, że to jest całkowicie ślepa uliczka

Wszystko to wskazuje na głębsze korzenie konfliktu, niżby mogło się wydawać z dotąd wręcz niezniszczalnej jedności w polityce między Węgrami a Polską. Świadczą o tym wypowiedzi węgierskiego ministra spaw zagranicznych Petera Szijarto, sądzącego, że ataki rosyjskie na Lwów były wywołane dostawami zachodniego uzbrojenia dla Ukrainy. Wszystko wskazuje na to, że Szijarto broni Węgier kosztem Polski, wskazując Putinowi ją jako cel ataku. Tak to ocenia Paweł Kowal, polityk, który z niejednego pieca już chleb jadał. Trudno ocenić, czy wypowiedź Kowala bardziej wycelowana jest w Szijarto czy w polski rząd, rzekomo ociągający się z przywołaniem do porządku węgierskiego polityka? Nie ulega jednak wątpliwości, że w Ankarze ten ostatni oświadczył, że „Węgry nie będą transportować broni na Ukrainę ani przepuszczać przez swoje terytorium takich transportów.

. To tak jak Czechosłowacja i Niemcy w stosunku do Polski w 1920 roku. Węgry wtedy wiedziały jak się zachować. Obecnie minister spraw zagranicznych tego kraju nie waha się wypowiadać oklepanych i zużytych frazesów w rodzaju ochrony Węgrów zamieszkałych na Ukrainie i pogranicza węgiersko-ukraińskiego. Taka eksplozja egoizmu i kompletnego braku empatii wobec tragedii ludobójstwa dokonywanego w sąsiednim kraju bardziej przeraża niż szalbierstwo Francji i kryptosojusz Berlina z Moskwą.

Nie od rzeczy jest pytanie co stało się z Węgrami, z Orbanem. Przecież w niczym nie jest podobny do Putina, nie jest zapiekłym w nienawiści stupajką. Dał się poznać jako polityk górujący nad zachodnim sanhedrynem umoczonym w lewactwie, libertynizmie, zatroskanym wyłącznie o swoje małe interesy, stąd będą oni debatować o pomocy dla wyniszczanej Ukrainy aż nie zostanie na niej kamień na kamieniu. Orban to nie człowiek z tej gildii, a jednak….? Żadne względy, nawet te ekonomiczne, nie dają tu zadawalającego wyjaśnienia. Na razie tylko wielki znak zapytania i jałowe dywagacje za sutą wierszówkę w prasie czy na antenie.

Dla nas to jednak ostrzeżenie. Dajmy spokój z tymi bratankami, szablami i czym tam jeszcze. Przyjaciół poznaje się w biedzie swojej czy cudzej. Szkoda, bo walka z totalitaryzmem antychrześcijańskim i gejolesbijskim Brukseli nie ustaje. Orban by się przydał, ale nie jako kumpel Putina.