Głupota pożeniona z podłością

Jest to małżeństwo niesłychanie dobrane, ale nie daj Boże, by było naszym sąsiedztwem. Prawdopodobnie zawsze istniało, ale nie zawsze tak brylowało na widowni publicznej jak dziś. A najgorsze jest to, że występuje ono najczęściej wśród tych, którzy są na świeczniku. Może także gdzie indziej, ale po prostu nie tak mocno na widoku. Obecnie wielu celebrytów w polityce, w tym, co oni nazywają kulturą, w biznesie należy zwyczajnie tak postrzegać. Słów na nich po prostu szkoda. Poniżej zebrałem informacje, które przekazuję, a czytelnikowi pozostawiam trud dopasowania ich do tego, co w tytule.

9 XII 2018.

„Frans Timmermans na zjeździe europejskich socjaldemokratów został wybrany na czołowego kandydata w przyszłorocznych wyborach do Parlamentu Europejskiego. Oznacza to, że powalczy o fotel szefa Komisji Europejskiej. W swoim przemówieniu Timmermans mówił między innymi o... Polsce. Nie obyło się bez górnolotnych obietnic walki o demokrację i praworządność.

Te wybory będą wyborami o duszę Europy, ponieważ będziemy wybierać czy chcemy podążać ścieżką demokracji, praworządności i poszanowania praw podstawowych, czy też nie.

Powinniśmy zadać sobie pytanie, czy demokracja opiera się tylko na rządach większości? To demokratura. Demokracja jest także poszanowaniem mniejszości

Nigdy nie opuszczę narodu polskiego w jego walce o demokrację, wolność i praworządność. Zwyciężymy nie ze względu na moją determinację, ale dlatego, że Polacy sami chcą być Europejczykami”.

Co w rozumieniu takich osób, jak Timmermans znaczą słowa: demokracja, praworządność, poszanowanie praw podstawowych, czym jest ta demokratura? Najprawdopodobniej jest to jego sposób na rządzenie, jak zawsze w przypadku socjalistów, lukratywny dla nich samych, a utrapienie dla rządzonych. Zatem niech lepiej nie dotrzyma obietnicy, że „nie opuści narodu polskiego”. Takich, jak on naród polski, ten prawdziwy naród, a nie to co on nazywa narodem, ma po dziurki w nosie. Męczył się z takimi jak on przez blisko pół wieku. W Eurokołhozie bis ma ich znowu na karku.

Suchej nitki na Wałęsie nie zostawił poseł Kukiz’15. Zob. Niezależna.pl 10 XII 2018

"Starożytni Grecy i Rzymianie głosili, że u krańca swojego żywota człowiek staje się jak dziecko. (Lech Wałęsa – red.) to nie jest wybitny intelektualista. To prosty robotnik, który jest bardzo ograniczony. Swoim zachowaniem udowadnia brak ogłady. Jego demonstracja, strasznie głupia i prymitywna, została odebrana w sposób właściwy. Konsekwencje wobec niego będą bardzo daleko idące. Amerykańskie uczelnie, które zapraszają go na prelekcje, zrezygnują zapewne z anegdot. Gdyby na pogrzebie kogoś z mojej rodziny pojawił się ktoś taki, natychmiast bym go wyprosił. Dziwie się, że to nie miało miejsca na pożegnaniu George'a H.W. Busha".

Nie zgadzam się z posłem Kukis’15, że cechy właściwe Wałęsie występują u ogółu ludzi jego kondycji społecznej i umysłowej. Znałem bardzo wielu robotników, którzy odznaczali się taktem i ogładą, nie spotykaną u wielu intelektualistów, zbyt zarozumiałych, by nie gardzić właśnie prostym człowiekiem. Spotykałem starszych wiekiem analfabetów, a zarazem ludzi niezwykle mądrych. Kwestia ogłady i właściwości intelektualnych, to sprawa wrodzonej wrażliwości, taktu, inteligencji, wychowania. Gdzie tego brak pozostaje arogancja i jajanie.

Niezależna.pl 10 XII 2018.

„Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FAR) przeprowadziła badanie w 12 krajach Wspólnoty, z którego wynika, że zjawisko antysemityzmu wyraźnie narasta. Ataki na Żydów nigdzie nie są tak częste, jak w Niemczech – informuje dziennik „Bild”.”

Raport, który ma być zaprezentowany w poniedziałek w Brukseli informuje, że 41 proc. ankietowanych Żydów z Niemiec musiało zmierzyć w ciągu ostatniego roku z jakąś formą antysemickiego ataku. Do tego rodzaju doświadczenia w ostatnich pięciu latach przyznaje się 52 proc. ankietowanych

– pisze na swojej stronie internetowej „Bild”, który dotarł do wyników sondażu.

„W efekcie 75 proc. Żydów z Niemiec rezygnuje – “czasem, często albo zawsze” – z noszenia publicznie symboli religijnych, a 46 proc. woli unikać określonych miejsc i okolic”.

Ale, oczywiście, w retoryce wielu mediów zachodnich i amerykańskich to Polska jest widownią hecy antysemickiej. Oczywiście tak ukrytej, że po prostu niedostrzegalnej. A w związku z tym pytanie, zwłaszcza do polskich szabesgojów obficie finansowanych przez polskiego podatnika: czego tu więcej? Głupoty czy podłości?

Niezależna.pl 10 XII 2018.

„Po raz drugi wręczono Gdańską Nagrodę Równości. Jej laureatami zostały osoby szczególnie działające na rzecz praw człowieka: Ewa Patyk, Dorota Zabłudowska i Krzysztof Skrzypski. Nagrody wręczył prezydent miasta, Paweł Adamowicz. Dorota Zabłudowska jest sędzią Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe. "Przed tym samym Sądem toczy się sprawa karna, w której na ławie oskarżonych zasiada Paweł Adamowicz" - alarmuje Kacper Płużyński”.

No, tu nasze małżeństwo występuje w całej krasie. „Nagroda Równości”? Czego z czym, kogo z kim? Miałaby może sens, gdyby chodziło o bruk, bo może i Gdańsku nie cieszy on gładkością. A pani sędzia!? No, patrzcie tylko, takie honorarium!? Wspaniale…

Najsmakowitszy kąsek też za Niezależną.pl

„W listopadzie 2017 r. wojewoda mazowiecki Zdzisław Sipera ogłosił, że kilkadziesiąt ulic w Warszawie zmienia swoją nazwę w ramach dekomunizacji, czyli realizacji ustawy o zakazie propagowania komunizmu oraz innych systemów totalitarnych. W Warszawie wymiana tabliczek z nazwami ulic w związku z realizacją ustawy dekomunizacyjnej rozpoczęła się 24 stycznia 2018 r. W stolicy swoje nazwy zmieniło ponad 50 ulic, a drugie tyle zostało wymienionych w miejscowościach podwarszawskich. Najbardziej kontrowersyjną była zmiana al. Armii Ludowej na aleję Lecha Kaczyńskiego.”

Aliści okazało się, że „dekomunizacja ulic w Warszawie anulowana. Sąd zdecydował o przywróceniu dawnych nazw”.

„Wszystkie decyzje Zdzisława Sipery dotyczące zmiany patronów ulic w Warszawie zostały zaskarżone (przez radnych PO miasta Warszawy) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który postanowił zarządzenia wojewody uchylić. Sąd stwierdził, że Sipera nie uargumentował wystarczająco swoich decyzji, nie dokonał stosownej wykładni aktu prawnego i analizy, a jedynie ograniczył się do krótkich notek biograficznych”.

Farsa na cztery fajerki. Nie do wiary! Jeśli w miarę przyzwoity Polak w dalszym ciągu nie rozumie kogo wybrano w Warszawie, albo jak się wiedzie reformie sądownictwa, to kłopot ma nie tylko z sumieniem, ale także z głową. Wcale nie werdykt radnych PO zaskakuje, bo cóż lub kogóż mieli by oni czcić, jak nie to, co przyniosła ze sobą komuna, a ich z kolei wyniosła „warszawka”. Ale Wojewódzki Sąd Administracyjny, potrzebujący bardziej wyczerpujących biografii, by wiedzieć kim kto był? To już dzieci Timmermansa i UE. Temida na miarę eurokołchozu. .

Na koniec kącik humoru: wniosek PO o konstruktywne wotum nieufności, czyli odwołanie rządu. Pierwszy raz partia ta występuje „konstruktywnie”, cierpliwie ogłaszając kolejny raz swój program, oczywiście dla Polski, czyli dla siebie – jedyny „konstruktywny” punkt ich programu – PiS musi odejść.

Dziwne to jest małżeństwo, ta głupota i podłość, ale obecnie trudno kwestionować jego prawowitość. Wszak obie strony są tego samego rodzaju, wprawdzie żeńskiego, a więc homofobia nie grozi. Czyli po europejsku.