Gronkiewicz bezdomnych Polaków skazuje na śmierć na ulicy

Żydowskie geny HGW nakazuja "PO-prawność kulturową". Polacy won...arabscy "uchodźcy" - witajcie.Może czas już pozbyc sie tego babiszona ze stolicy...?

Od lat i lat nie używam komunikacji miejskiej.
Nie dlatego, ze jestem jakos specjalnie bogaty i wybredny, nie dlatego, że mam wybitnie subtrlny zmysł powonienia, tylko z tej prostej przyczyny, że mój kręgosłup tego nie toleruje.
Kiedyś jednak wpadłem na taki głupi pomysł. żeby jednak spróbować i wsiadłem do tramwaju...
Tak zwany skład szarpnął na zakręcie, jakieś opasłe babsko wpadło na mnie i podeptało mi nogi...

Ja, głupi (i dobrze wychowany przez mamusię), odrucowo rzuciłem:"Przepraszam!",na co kaszalot wyjechał na mnie z wiązanką: "Gdzie stoisz, chamie!!!".
Powtarzam: "Gdzie stoisz, chamie!!!".
To musiała być jakaś markowa Markowa (która zresztą twierdzi, że woli jeździć rowerem), albo coś z jej gatunku.
Nota bene markowe Markowe na markowych rowerach codziennie dopraszają się, żeby je rozjechać (jak człowiek nie trafi,można jeszcze otworzyć w ostatniej chwili drzwi od auta:):):)).

Ta uniwersalna prawda o relacjach międzyludzkich jest ponad granicami narodów i ludzkich serc. Odbiorę Wam serce z kamienia, a dam Was serce z ciała po temu powyższa dyskusja, miejscami b. ostra ogólnie wyłączając niepotrzebne epitety b. mnie cieszy. A to po temu że w zasadzie wszyscy uznaliśmy solidarnie, że problem bedomnych jest dla nas ważny i nie jest dla nas obojętny! Czyż nie jest w chrześcijaństwie nieustannie podnoszone wyzwanie dla człowieka: jedni drugich brzemiona noście. Owszem niekiedy straszny jest zapach ludzi bedomnych, lecz pod tą twardą, obrzydliwą niekiedy nawet skorupą, tego zbiedzonego losem życia dajmy na to Warszawiaka, kryje się właściwie owe serce gorące, które jest jak wulkan, który nic zgasić nie może i które jeszcze może wybuchnąć pewnego dnia do nowej wiosny życia. To po prostu wciąż jest człowiek, który ma wszelkie prawa człowieka.

Któż z nas niepoprawni blogerzy może zapewnić, że dziś ten ziejący odorem właśnie człowiek, że właśnie dziś rano obudził się ze świadomością, że jeszcze dziś powiesi się w kępie nad Wisłą, bo już dłużej nie ma siły dzwigać swego krzyża. A jednak jadąc dziś na miejsce swego przeznaczenia, ujrzał jedną, jedyną twarz w tłumie, która patrzyła na niego jakoś inaczej, jakoś tak dziwnie, jakby z żalem i nawet nie odsunęła się dalej, jak inni, choć wiedział że nie było jej łatwo. A jednak ona jedna nie odsunęła się od niego, ona jedna patrzyła jakoś inaczej i jeszcze ten chłopiec z końca autobusu, on też miał jakby inne, jakby zawilgocone oczy. Rzekł śmierdzący człowiek do siebie w sercu: "Mój Boże po czemu postawiłeś dziś tę dwójkę ludzi na mojej drodze, już myślałem że skończy się moja katorga, a tu te inne oczy i ta myśl, że jednak jeszcze są dobrzy ludzie na świecie, że jednak jeszcze nie wszystko dla mnie stracone".

Tak pomyślał biedny ów Warszawiak i na następnym przystanku wysiadł z owego autobusu swego przeznczenia, a jakby inny, jakby już z inną twarzą i jakby z nowym powołaniem ku życiu. Pozostali w autobusie odetchnęli z ulgą, odetchnął także i ów biedny, śmierdzący człowiek, tylko dwoje ludzi w autobusie było jakby smutnych, pewna pani i pewien chłopiec.

Polska jest Polską, a Polak Polakiem. Właśnie za te słowa i wiele innych Kard. Stefan Wyszyński nazwany został Prymasem Tysiąclecia. Moc w słabości się doskonali i tajemnica to wielka! Zapewniam zatem Ciebie Markowa, że nie są to żadne bajki, ale mądrość ukryta od wieków, zapisana na kartach pięciu Ksiąg Mądrościowych Starego Testamentu, lecz po prawdzie jak wielu ludzi chce tam na co dzień zaglądać? A zatem:

A dalej widziałem wszystkie uciski,                                                    

Jakie pod słońcem się zdarzają.

I oto: łzy uciśnionych, a nie ma, kto by ich pocieszył;                       

ręka ciemięzców twarda, a nie ma pocieszyciela.                             

Więc za szczęśliwych uznałem umarłych,

którzy dawno już zeszli,

od żyjących, których życie jeszcze trwa;                                            

za szczęśliwszego zaś od jednych i drugich

uznałem tego, co jeszcze wcale nie istnieje                                      

ani nie widział spraw niegodziwych,                                    

jakie się dzieją pod słońcem.

                                                [ks. Koheleta 4,1-3]

A tak już po chłopsku i z mostu, toby cza Markowa tak zaprawić: "Każdy kij ma dwa końce". Znaczy się, jak dziś zaczniemy czyścić autobusy z brzydko pachnących, to obyśmy jutro nie skończyli zupełnie jak Adolf Hitler, czyli na usuwaniu na tamten świat dla przykładu psychicznie chorych, nie wspominając o polskich świniach, oczami esesmanów! Owszem to zupełnie dwa różne końce, ale proszę przemedytować, że to wciąż ten sam kij, który raz włożony w morowisko, już dokona nieodwracalnych szkód w zdrowym i pożytecznym runie leśnym. Konkludując radziłbym trzymać się z daleka od wszelkiej przemocy wobec ludzi niewinnych, a w tym przypadku najsłabszych, bezdomnych i raczej b. potrzebujących ludzkiej miłości, bynajmniej przemocy.