Projekt ABC: nowa szansa na zmianę Konstytucji

Potrzeba zmiany Konstytucji – oczywista dla środowisk patriotycznych – napotyka nie tylko na sprzeciw mainstreamu i postpeerelowskiego establishmentu; postulatowi temu nie można było jak dotąd zapewnić wystarczającego poparcia obywateli (z tej prostej przyczyny, iż obywatele nie garną się do uczestniczenia w demokracji bezpośredniej i nie uczestniczą w wystarczającym procencie w wyborach).

Do obywateli zaczyna jednak docierać, iż „europejskość” została już skonsumowana - i nie chodzi tu o to, że stajemy się płatnikiem netto EU – a nowych atrakcji jakoś nie widać: chodzi o rozwój wydarzeń - a raczej zagrożeń - wokół nas; wymienić by należało:

- powstrzymanie dotychczasowej „ochoty migracyjnej” do UK

- zalanie falą migracyjną Europy Zachodniej

- terroryzm i prawdopodobne pożegnanie Schengen.

Po Paryżu i Brukseli nie ma chyba wątpliwości, iż Europa Zachodnia sobie nie poradzi (chciałoby się rzec – bez ludobójstwa) – zatem polska emigracja zarobkowa będzie się zwijać; zwijać się też będzie nasze aktywne uczestniczenie w „europejskim projekcie” i wiele wskazuje, że raczej w kierunku pogłębienia integracji z naszymi środkowoeuropejskimi sąsiadami (projekt ABC).

Wszystko to należy przekuć w jakieś nośne hasło, mogące zachęcić społeczeństwo do poparcia idei zmiany Konstytucji; zmiany, która oprócz koniecznych przeregulowań prawnych musi zostać opatrzona nową preambuła, wyrażającą naszą kulturową odmienność od gnijącej moralnie, lewackiej i zamykającej się w coraz ciaśniejszym kręgu kasty uprzywilejowanych dawnej Unii Europejskiej.

Jest być może nieprzyzwoitą strategią, ale opartą na twardych realiach, iż – przygotowując już w tej chwili projekt konstytucyjny – należy odczekać z hasłem pod którym będzie się go promować do czasu, gdy do „Paryża” i „Brukseli” dojdzie kolejny „argument” – a dojdzie na pewno, niedługo przyjdzie nam oczekiwać na następną zbrodnię!

Hasło brzmi: „lepiej skromniej, ale bezpieczniej” (i wśród „swoich”).

Preambuła owo hasło uzasadnić winna podkreśleniem wartości chrześcijańskich, wspólną historią narodów objętych wpływami Habsburgów i potrzebą zachowania odrębności narodowej. Kto wie, czy do projektu ABC nie przyłączyliby się wówczas – poza przerażonymi Austriakami - nawet Włosi? Wszak w ich hymnie narodowym (Fratelli d'Italia) słyszymy takie oto słowa:

Już Austriacki orzeł stracił swe pióra

Krew włoską Krew polską

pił wraz z Kozakiem - lecz wypaliła mu serce!

Mamy historyczną szansę: Polska „między morzami”, w otoczeniu współpracujących z nią narodów, nie narażona na połajanki „by siedziała cicho”, za to szanowana przez swoich oponentów (Turcja!) i z perspektywą współpracy (Chiny!) międzynarodowej na o wiele równiejszych warunkach niż obecnie

– czyż nie warto o to teraz właśnie zabiegać?