mgła czyli tuman

Oczy zachodzą mgłą, ale czytać jeszcze mogę.

Dowiedziałem się z prasy, że jeden z niezawisłych sądów rejonowych osądził był oraz osadził jakowegoś blogera - poetę i internetowego felietonistę.

Powodem, jak przeczytałem w reportażu, nie był miejscowy działacz partii niegdyś (pod inna nazwą) rządzącej, choć zapewne nie życzył sobie kandydata na zięcia ujawniającego powiązania jego rodziny z biznesmenami branży stalowej i nękającego jego córeczkę, gdy jej uczucie już wygasło.

Powodem był biegły psycholog, w swoim czasie uczestniczący w sporządzaniu opinii sądowo-psychiatrycznej o skazanym. Poczuł się on zaniepokojony otrzymanymi po trzech latach drogą korespondencyjną groźbami karalnymi, a szczególnie stwierdzeniem : "Zasłużyłeś na pomnik."

Obecnie trwają podobno prace nad kolejnym aktem oskarżenia bez powoda - to znaczy z urzędu, ponieważ czynienie przez osadzonego przygotowań do podłożenia bomby pod prokuraturę nie może być ścigane z powództwa cywilnego dopóki nikt nie został, choćby częściowo, wysadzony.

Gdy nie ma powoda, konieczne jest uzasadnione domniemanie,
a nie trzeba być działaczem, biegłym czy prokuratorem żeby zasadnie domniemywać, jakież to myśli mogą przychodzić do głowy osądzonemu i osadzonemu poecie i internetowemu felietoniście.

Mnie - radującemu się wolnością - przychodzi to bez trudu.

Ale kiedy już zacznę sobie domniemywać, łagodnieję, i bywa że przychodzą mi do głowy myśli wolne, a nawet swawolne.

Ot, dziś choćby pomyślałem, że czas już zaniechać wpisów na tym blogu - i już miałem zamiar wystukać odpowiednie zawiadomienie, kiedy uprzytomniłem sobie, że nie wiem jak powinienem napisać : "zaniechiwam", czy "zaniechuję" ?

No to jeszcze sobie pomniemam, choć pewnie niedługo.

- - - - -