Kampania przeciwko Profesorowi

W Poznaniu zrodziła się burza medialna, wywołana oświadczeniem profesora Janusza Gadzinowskiego, wybitnego specjalisty i kierownika największej w Polsce Kliniki Neonatologii (dziedzina medycyny zajmująca się schorzeniami, wadami wrodzonymi oraz prawidłowym rozwojem dzieci w okresie noworodkowym), a zarazem wojewódzkiego konsultanta w tej dziedzinie.

Profesor Gadzinowski rozesłał apel skierowany do marszałków Sejmu i Senatu, sprzeciwiający się regulacjom prawnym dotyczącym in vitro. W liście swoim napisał:

„Przyłączam się do protestu w sprawie regulacji prawnych dotyczących procedury in vitro.
Jako katolik uznaję wszystkie argumenty Kościoła Katolickiego. Jako lekarz i kierownik największej Kliniki Neonatologii w Polsce obserwuję oprócz radości rodzin z powodu posiadania dziecka w następstwie stosowania metody in vitro, także tragedie będące konsekwencją częstszego występowania ciąży mnogiej z ryzykiem porodu przedwczesnego (często w fazie ciąży, gdzie przeżycie jest niemożliwe). Dochodzi do tego zwiększona częstość przetoczeń krwi między płodami oraz większa liczba wad wrodzonych. Wszystko to powoduje zwiększoną zachorowalność i śmiertelność noworodków. W szeregu krajów metody in vitro spowodowały wystąpienie „epidemii ciąży mnogiej". Należy obawiać się, że do podobnego zjawiska dojdzie w naszym Kraju po uchwaleniu ustawy. Dochodzi do tego problem tzw. „eliminacji płodu", czyli zabicia jednego z dzieci w łonie matki w celu ograniczenia liczby płodów i w intencji wykonawców zwiększenia szans ich przeżycia. Z przerażeniem słucham wystąpień na ten temat na międzynarodowych sympozjach, ponieważ wykładowcy mówią o tym tak, jakby zabili kurczaka, bowiem jest to dla nich normalne. Nieznane są też następstwa zdrowotne, które mogą nastąpić w następnych generacjach. Jako były konsultant krajowy ds. neonatologii oraz były przewodniczący Programu Poprawy Opieki Perinatalnej w Polsce zwracam uwagę na fakt, że Polska ma jedne z najgorszych wskaźników umieralności noworodków i niemowląt w UE. Uważam, że wszystkie wysiłki edukacyjne, organizacyjne, finansowe powinny pójść w kierunku ratowania dzieci, które już są na świecie. Czy ktoś przewidział konieczność wzrostu nakładów na oddziały noworodkowe, ponieważ w konsekwencji ustawy nastąpi wzrost liczby noworodków chorych i przedwcześnie urodzonych i trzeba będzie je leczyć? Zjawisko to wystąpiło już w innych krajach, więc niewątpliwie wystąpi i w Polsce w następstwie ustawy".

Obok uwag merytorycznych ośmielił się więc Profesor publicznie wyznać swoją wiarę i wynikające z niej konsekwencje. I to stało się zapewne głównym powodem niewybrednych ataków na jego osobę. Zgrzeszył przecież przeciwko poprawności politycznej i lansowanym ideom swobody etycznej, co więcej, nadużył prawo do swobodnej wypowiedzi, formułując uwagi nieskonsultowane z władzami macierzystej uczelni.

Czy profesor miał obowiązek uzgadniania z przełożonymi treści swojej wypowiedzi? Absolutnie nie. Byłoby to konieczne jedynie wtedy, gdyby twierdził, że prezentuje oficjalne stanowisko Uniwersytetu Medycznego.

W kampanii przeciwko prof. Gadzinowskiemu uczestniczą nie tylko władze Uczelni, ale również Wielkopolski Urząd Wojewódzki. Przeciwko wybitnemu lekarzowi wypowiedziały się posłanki Kozłowska-Rajewicz z PO i Krystyna Łybacka z SLD. W miejscowej prasie poinformowano, że część środowiska poznańskich lekarzy odcina się wypowiedzi zawartej w apelu. Zabrakło tylko zorganizowania masówek w poznańskich szpitalach i uchwalenia rezolucji potępiających Profesora. Mielibyśmy wtedy czytelny powrót do metod niszczenia ludzi za poglądy, stosowanych w najgorszych czasach komuny. Kto wie, może i do tego niedaleko.

Nikt natomiast z osób kompetentnych nawet w najmniejszym stopniu nie odniósł się do stwierdzeń merytorycznych zawartych w apelu prof. Gadzinowskiego, opisujących ujemne skutki stosowania metody In vitro. . Dotyczy to przede wszystkim kilku profesorów UM w Poznaniu, którzy skrytykowali autora listu do marszałków Sejmu i Senatu. Być może zabrakło im argumentów medycznych.

W tym samym czasie, również w Poznaniu, moralne karły działające z inspiracji człowieka, którego przywołanie na myśl u wielu ludzi wzbudza odruchy wymiotne, zorganizowały przemarsz grupy osób spod Pręgierza na Starym Rynku w kierunku siedziby poznańskiego biskupstwa na Ostrowie Tumskim. Zwolennicy Palikota protestowali przeciw straszeniu posłów przez biskupów w sprawie in vitro. Zadrwili przy tym z pamiętnego zawołania Jana Pawła II „Nie lękajcie się, otwórzcie drzwi Chrystusowi” (zdjęcie).

Żadne z mediów poznańskich nie zdobyło się na krytyczną ocenę tego wydarzenia, nie sprostowało też twierdzenia o „straszeniu” posłów przez biskupów. Arcybiskup Henryk Hoser bowiem nie „straszył”, a jedynie przypomniał, że posłowie-katolicy, którzy zdecydują się poprzeć pomysł dopuszczenia metody in vitro, powinni się liczyć z tym, że znajdą się poza wspólnotą Kościoła. Bowiem piąte przykazanie jest jednym z fundamentów katolicyzmu.

Oto przyczynek do smutnej prawdy o dzisiejszych mediach.