Wbrew sceptykom trzeba wierzyć, że PiS uzyska 13.10.19 konstytucyjną większość

Wydawać by się na pierwszy rzut oka mogło, że będą to zwykłe wybory parlamentarne. Takie same jakie mają miejsce w Polsce co cztery lata. Nic podobnego! Dzień 13 października 2019 roku, stanie się datą, którą odnotują historyczne kroniki.

Niezależnie od tego kto wygra te wybory, i ile procent poparcia uzyska, w Polsce, po tym dniu nastąpi polityczny przełom. Pytanie tylko jaki on będzie. Czy nas wyniesie, czy pogrąży w toni coraz bardziej męczących i wykrwawiających utarczek.

Może przyniesie nową konstytucję i dzięki niej Polska uwolni się wreszcie z oparów komuny i agentury, a może nasili podjazdową, czy wręcz rozpęta otwartą wojnę z trollami i ogrami.

Wbrew sceptykom - choćby do nich należał nawet Prezes rządzącej partii - wierzę, że PiS uzyska tego dnia konstytucyjną większość.

Idąc w niedzielę głosować, będę dysponował większą niż przysługuje mi mocą. Będę mieć siłę własną i częściowo także jednego z tych, którzy pozostaną w domu.

Jeśli natomiast nie pójdę do urny, ktoś zagłosuje za mnie. On zadecyduje jaką drogą zostanę poprowadzony.

Czy nie będzie to czasem ścieżka do kondominium zarządzanego przez kraje- metropolie, dzisiaj mocniejsze od naszego? Może ten ktoś, kto odda za mnie głos widzi we mnie chłopa folwarcznego, a dla siebie pragnie zaszczytnej roli ekonoma pracującego dla obcych panów?

A jeśli, ta wybrana przez niego droga, to będzie średniowieczny trakt wiodący ku upadającemu Rzymowi, eksplodującemu rozpasaniem, dewiacjami, deprawującym dzieci? Z napływającymi zewsząd barbarzyńcami?

Rzadko się zdarzało w naszej historii, abyśmy mieliśmy szansę bez rozlewu krwi, bez cierpień i zesłań, oraz bez upokorzenia móc zmieniać złą rzeczywistość. Teraz możemy to robić. Ta szansa stoi przed nami.

Wiemy już kto jest kim w tym kraju - kto pragnie tylko miejsca przy korycie, a całe społeczeństwo ma gdzieś, zaś Polskę - jej zakłady, stocznie i kopalnie gotów jest oddać za kilka srebrników, albo za niemiecki order. Wiemy też, kto o nią prawdziwie walczy. I to nie jak Don Kichote, rzucając się na wymachujące skrzydłami wiatraki, ale rozważnie, ze spokojem kontrolując międzynarodową sytuację, na ile się tylko da to robić. Idealiści bowiem, podobnie jak bohater Cervantesa, nie biorą pod uwagę realiów. Porywają się na wszystkich i na wszystko, jeśli im tylko staje (lub im się tak tylko zdaje) na drodze - na Niemców, Amerykanów, Żydów… Tylko nie zadadzą sobie nawet pytania - dlaczego wszyscy którzy w historii otwierali równocześnie wiele frontów sromotnie przegrywali?

Nie przeceniam wagi swego głosu, ale i tak na pewno do urny pójdę. Choćby właśnie po to, by nie mieć męczącego poczucia, że nie zrobiłem wszystkiego co tylko mogłem, aby świat wokół mnie stał się jaśniejszy, mniej chaotyczny, bardziej przyjazny. Będę oczywiście głosował na tych, dla których ważniejsza od prywatnych interesów i ambicji jest cała wspólnota. Zdaję sobie sprawę, że nie zawsze wszystko i do końca im się udaje, oraz że nie wszystko co robią jest czyste jak łza - ale nie są przecież superbohaterami z amerykańskiego filmu fantasy, czy komiksu. Trzeba im dać odpowiednie narzędzia, aby mogli zmienić tę mafijno-konfidencką ponurą rzeczywistość, która ubrała się w szaty Wolności i zwodzi nas, świecąc na barykadzie, nagą piersią.

Popatrzcie lepiej czyją ma ona twarz!

Napisałem tych kilka słów, bo czułem potrzebę przelania ich na papier. Chcę się nimi podzielić, bo to jest cząstka mojego życia, takie jest moje głębokie przekonanie.

Chciałem Was poprosić, abyście poszli do wyborów po to, byście nie mieli do siebie żalu, że zabrakło Was w kluczowym momencie. Że, żyliście obok, a nie przyłożyliście ręki.

Ja wierzę, że to ten czas.