Na studiach lekarskich nie uczą etyki. No i mamy strajkujacych kawiorzystów.

Studia medycznie trwają 6 lat. Przejrzałem program studiów i doszedłem do wniosku że tam nie tylko nie kształcą dobrego lekarza ale też nie kształtują człowieka.

Nie kształcą tam też ekonomistów ale mimo wszystko żółtodzioby w białych fartuchach zamiast zabiegów na pacjentach chcą robić zabiegi na budżecie państwa. Myślą ze dalej tkwią w prosektorium ale to tylko PiS operuje obecnie na nieboszczce PRL.

Kwestie etyki zawodu lekarskiego powinny być nauczane już na starcie. To na pierwszym roku adept służby zdrowia powinien wiedzieć czego oczekuje od lekarza pacjent i jak o pacjenta należy zadbać. To powinno być na pierwszym semestrze.

Ktoś kto nie akceptuje moralności i etyki lekarskiej powinien już po pierwszym semestrze zmienić kierunek studiów.

Na ostatnim roku powinno się do sprawy wrócić i przypomnieć lekarzowi jak zdobytą wiedzę zastosować najwydajniej.

A w praktyce, kiedy kandydaci na rezydentów już liczą pieniądze na VI roku zawracają im kuper "duperelami" o etyce.

To tak jakby maturzystów uczyć w kwietniu geografii.

Zresztą popatrzcie czy takiego zakresu tematycznego lekarz może wyciągnąć życiowe wnioski:

PROGRAM  NAUCZANIA  ETYKI  LEKARSKIEJ DLA  VI  ROKU  WYDZIAŁU  LEKARSKIEGO

Zajęcia odbywają się w Zakładzie Historii Medycyny i Etyki Lekarskiej  PAM.
Cele  kształcenia
1.   Zapoznanie studentów z podstawowymi elementami etyki ogólnej.
2.   Podkreślenie  roli  zasad  etyki  lekarskiej  w  praktyce  zawodowej lekarza.
3.   Przekazanie studentom podstaw wiedzy teoretycznej z zakresu zasad etyki lekarskiej w oparciu o określające je polskie dokumenty.
4.   Wyrobienie u studentów umiejętności wiązania uzyskiwanej wiedzy  teoretycznej  z  decyzjami  medycznymi.
5.   Wykształcenie  u  studentów  wrażliwości  moralnej  i  niezbędnych umiejêtnoœci do etycznie właściwych sposobów rozwiązywania konfliktów  związanych  z  zawodem  lekarza.
6.   Wyrabianie umiejętności komunikowania zarówno wyników analiz  etycznych,  jak  i  podjętych  na  ich  podstawie  decyzji  medycznych,  pacjentowi  i  jego  rodzinie.
7.   Rozbudzenie  zainteresowania  studentów  dylematami  moralnymi związanymi z problemami medycznymi pojawiającymi się współcześnie  w  związku  z  dynamicznym  postêpem  medycznym,  takimi  jak sztuczne  zapłodnienie,  inżynieria  genetyczna,  transplantologia.
8.   Zapoznanie  się  z  poglądami  studentów,  jako  przyszłych  lekarzy, na tematy kontrowersyjne moralnie i poddanie ich pod dyskusję w  obrębie  grupy  seminaryjnej
9.   Omówienie  konsekwencji  prawnych,  zawodowych  i  moralnych postêpowania  sprzecznego  z  zasadami  etyki  lekarskiej
10. Omówienie wzajemnych relacji lekarz–pacjent uwzględniających autonomię  pacjenta  i  jego  prawo  do  decydowania  o  własnym  losie.
11. Zwrócenie uwagi na rolę koleżeństwa zawodowego w grupie lekarzy jako  czynnika  integrującego  środowisko  i  ułatwiające  współpracę.
12. Rozwijanie  u  studentów  moralnej  wyobraźni,  umiejêtności  moralnego  rozumienia  i  krytycznego  myślenia  w  podejmowaniu decyzji  lekarskich  zgodnych  z  zasadami  deontologicznymi.

    TEMATYKA  SEMINARIÓW
1.   Wprowadzenie do zagadnień etyki ogólnej. Bioetyka. Deontologia  lekarska.  Podstawowe  dokumenty  okreœlaj¹ce  zasady  etyki zawodowej.  Zasady  odpowiedzialności  zawodowej.  Rola  Izb  Lekarskich.
2.   Problemy  etyczne  związane  z  zagadnieniem  prokreacji.  Obyczajowość a problemy prokreacji. Etyczne problemy zapobiegania i przerywania  ciąży.  Pomoc  w  prokreacji.  Sztuczna  inseminacja  homo i  heterogenna.  Zapłodnienie  pozaustrojowe.  Matka  zastępcza.
3.   Medycyna a prawa człowieka. Współczesne zasady przeprowadzania  eksperymentu.  Eksperyment  kliniczny.  Eksperyment  naukowo-badawczy.  Terapia  genowa  i  klonowanie  jako  przykłady moralnych,  etycznych  i  prawnych  problemów  związanych  z  rozwojem nauk medycznych. Pojęcie normy w zachowaniach seksualnych.  Lekarz  wobec  problemu  „inności”.
4. Jakość  życia  a  godność ludzka  –  postawy  wobec  cierpienia  i  kalectwa. Medycyna wobec wartości życia. Paternalizm lekarski. Eutanazja,  dystanazja,  ortotanazja.
5.   Ryzyko  diagnostyczne  i  terapeutyczne.  Granice  dopuszczalności ryzyka.  Możliwości  techniczne  medycyny  a  zasadność  ich  wykorzystania.  Błąd  lekarski.
6.   Obowiązek udzielania pomocy. Prawo do leczenia – etyczne aspekty  regulacji  prawnych  ograniczających  dostêp  do  świadczeń  medycznych. Gdy  chory  nie  chce  się  leczyć...  
Autonomia  pacjenta a autonomia lekarza. Znaczenie świadomie wyrażonej zgody. Podejmowanie  decyzji  w  imieniu  osoby  drugiej.
7.   Tajemnica  zawodowa  –  przepisy  prawne,  administracyjne  i  normy
etyczne.  Lekarz  a  pacjent  żyjący  z  HIV  i  chory  na  AIDS.  Koleżeństwo lekarskie. Dylematy moralne praktyki prywatnej. Prawa pacjenta.  Lekarz  wobec  zagadnienia  medycyny  niekonwencjonalnej.
8.   Dyskusja,  zaliczenie.
Zalecana  literatura
1.  Brzeziñski  T.:  Etyka  lekarska.  Wyd.  Lek.  PZWL,

Myślę że taki program to może być niezły gdyby go opracowała jakaś środowa pseudo etyczka.

Gdzie tu jest mowa o wartości życia on poczęcia do naturalnej śmierci? Dlaczego nie mówi sie o wolności sumienia pacjenta i lekarza? Natomiast mówi się o kolesiostwie kasty lekarzy.

Czy możemy się dziwić żądaniom gotówki przez studentów medycyny którzy są na praktyce ( rezydenci to faktycznie praktykanci) zanim jeszcze przystąpią do pracy.

Wreszcie sprawa może nawet najważniejsza. Studenci muszą ten przedmiot zaliczyć - a powinni ZDAĆ EGZAMIN. Powinni zdać egzamin ze swojej etyki zanim się ich dopuści do żywego organizmu pacjenta.