Więcej szacunku dla - Antygony!

Kochani! Żyć nam przyszło w kraju innym. Oni-Baczyński, Gajcy, a przed powstaniem zabici Zawadzki, Bytnar, Alek, Pukowiec i tysiące innych, młodych... Potem  zdradzeni i zamęczeni Anoda i inni. Na tragedie powstania popatrzmy, jak na tragedię. Tragedia polega na katharsis z oglądu bohaterów  w sytuacji bez dobrego wyjścia. W sytuacji bez wyjścia okazuje się dostojeństwo wolności człowieczej. Prawdziwa wartość osób i ich działań. Tragedia i jej ofiary oczyszcza. Jest najbardziej płodną częścią dramatu istnienia. Konstrukcyjnie w warstwie historycznej, w danym tu i teraz, Pasja i jej głębia jest tragedią. Idiotyzmem i infantylizmem, ale imbecylnym, jest wchodzenie wprost z wsiowego jarmarku w dziejowe dramaty. Jak już bez wysokiej kultury, to chociaż z szaconkiem, bo się może skończyć źle... A wracając do AK, Powstania, Zawiszy, Poczty Powstańczej, Hekatomby, Holocaustu, głowy odciętej. Jako templariusz czciłem byłem głowę, która teraz w Santiago da Compostella jest. Nie wiadomo czy ta z Lateranu to Jana Chrzciciela a ta z Santiago Jakuba. Coś tam wiem, ale mi Ordonanse zakazują powiedzieć. Jakkolwiek jest z głową świętych proroków i apostołów 200 000 elity to głowa Polski.  Głowa, bo do dwumilionowej przed wojną Warszawy ściągnięto, co wybitniejszych Polski obywateli. Palmiry, Katyń-większość tych elit to Warszawiacy. I Powstanie. Potem exodus, Można powiedzieć, o szaconku w chwili krotochwilnej zapominając, że w dawnych uzdrowiskach w typie Zakopane, Wisła, Kudowa, Ciechocinek lub zamorskich koloniach polonijnych jest większe stężenie Warszawiaków niż w obecnej leminżo-słoiczej warsiawie. Również w Kazachstanie. Pewnie dlatego obecny establishment(musiałem tu użyć pisownie jak z Nowego Yorku) tak  repatriacyjej obstrukcję czyni. Albowiem dawne służki powrotu państwa się obawiają. Nu! i reprywatyzacja by tak nie szła. Nu! i cały ten interesz diabli by wziąć mogli. A tak czterej pancerni i pies do spółki z Hansem Klossem w stolicy i jej latyfundiach niepodzielnie qurwlują. Na Alejach Jana Pawła wespół zespół meczet i burdele wystawne okazale się światu okazują. Każdy milczy albo pierdoli w wsiowy lub stoliczny deseń. Zwłaszcza przez telewizor i gazety główne...

I na koniec dla ilustracji. Co by było, gdyby Monter tragicznego rozkazu by nie wydał i warszawskie dzieci nie weszły do pieśni?

Weźmy dwoje elity przedstawicielów. Jeden to Gajcy Tadeusz drugi to Jaruzelski Wojciech. Gajcy robociarska rodzina, Jaruzelski niemal arystokracja, takie ziemiaństwo(herbu Ślepowron-sic). Obaj małą maturę składają w 1939. Jakiś wojskowy temat, jak to na tajnych kompletach i potem Wojciech z rodziną ucieka. A kiedy Tadeusz zdaje maturę wielką jest z rodzina deportowany na Sybir. Gajcy zabity został 16 sierpnia 1944, a Jaruzelski, jako razwiedka, walczy z jego kolegami i burżuazyjnym majątkiem w imię Stalina i PKWN. Po wszystkich iście "wallenroludycznych" przekrętach i zbrodniach wyspowiadał się i po dwóch latach rekonfesji pewnie poszedł do nieba... Życzą Panie i Panowie swoim dzieciom Jaruzelskiego kolei losu z jego diaboliczna, jarmarczną i błazeńską urodą czy dostojnej tragedii Gajcego. To, jak pisał Herbert, dla mnie jest to sprawa smaku... A historycy dodaję, że innych końców w tym kiju nie było.