Naukowcy o nowej podstawie programowej...

Sam pracowałem przez klika lat na pewnej uczelni technicznej i wiem, że nie zawsze jak słyszy się, iż naukowcy coś odkryli, to jest to jedyna prawda objawiona. Wiem, jak środowiska te są różnorodne, jak bardzo różne pomysły i idee kotłują się i wzajemnie zwalczają. Wiem też, że zdarzają się tu sitwy i koterie potrafiące wzajemnie się podgryzać. Spotkałem się z przypadkiem, gdy doktorantowi zarzucono plagiat (niesłusznie, bronili go nawet recenzenci pracy doktorskiej), bo jeden z profesorów nie lubił jego promotora. 

Tak więc opinie, szczególnie związane z reformami zahaczającymi o politykę, mogą być wypadkową poglądów autora. W swoim wpisie nie odnoszę się też bezpośrednio do opinii pedagogów z UW. Nie mam aparatu badawczego, żeby je ocenić na poziomie teoretycznym. Ale widzę skutki obecnych podstaw programowych na poziomie praktycznym - czyli brak samodzielnego myślenia przez uczniów i nieograniczone zaufanie do techniki. I stąd też wzięły się moje przemyślenia. 

Przy okazji podam też pewien ciekawy przykład stawiania na kalkulator w szkolnictwie. W zadaniu egzaminacyjnym na kwalifikację E23 w zawodzie Technik Energetyk, kazano dobrać baterię kondensatorów do kompensacji mocy biernej. Pominę szczegóły techniczne, bo to nie miejsce na wykład z energetyki, ale w zadaniu podano wszystkie dane kompensowanych rozdzielni, wyciąg z katalogu kondensatorów, normy i wzory potrzebne do dobrania wspomnianej baterii. Podano też wzory tabel w które uczniowie bezpośrednio mieli wpisywać wyniki obliczeń. W treści zadania kazano wyniki wpisywać z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Teoretycznie, zadanie dla ucznia klasy 4-5 podstawówki (z moich czasów). W czym haczyk? Ano, w tym, że zadanie było z obsługi kalkulatora i zaokrąglania. Żeby uzyskać pozytywną ocenę, trzeba było w pola tabeli wpisywać wyniki obliczeń z podaną dokładnością, a następnie do kolejnego wzoru podstawić wyniki wzięte z tej tabeli z uwzględnieniem zaokrąglenia. Minimalny błąd powodował kaskadowo błędne wyniki kolejnych obliczeń. Klucz nie przewidywał nawet minimalnej pomyłki na tym drugim miejscu po przecinku! W kluczu padało pytanie, czy w polu konkretnym tabeli znajduje się konkretna liczba. Zero własnej interpretacji sprawdzającego. Ja policzyłam zadanie pod Excelem i uzyskałem wyniki daleko różniące się od klucza. Dlaczego? Bo Excel wyświetla w tabeli wyniki zaokrąglone, ale do dalszych obliczeń bierze wyniki dokładne. Najśmieszniejsze jest to, że w wyniku tak dokładnie wykonywanych obliczeń, uzyskano widełki (szerokie) z których trzeba było dobrać rzeczywisty kondensator z podanego katalogu. Taka dokładność obliczeń była absolutnie zbędna! Jak wspomniałem, uczniom podano wszelkie potrzebne informacje (zero własnej wiedzy fachowej), a wymagania dotyczyły wyłącznie poprawnego zaokrąglania wyników z kalkulatora. Zapewniam, że inne zadania z tego zawodu są na podobnym poziomie. A jak bateria w kalkulatorze padnie, to gwarantuję, że 90% zdających obleje taki egzamin.

Co gorsza, zauważyłem, że uczniowie wynik z kalkulatora traktują jako świętość. A liczyć na nim też często nie potrafią i nie wiem jak, ale uzyskują czasami sufitowe wyniki. Co więcej, nie potrafią się zorientować, że coś jest nie tak i np. wynik funkcji sinus wynosi 2. Tak wyszło z kalkulatora, to widać tak jest :-()

młodzi potrafili prawidłowo odczytać poniższy wykres:

Zwracam uwagę na słupek z POparciem dla PO :-)

I jak tu wierzyć komputerom?...