Konsultacja ekonomoiczna w czasach kryzysu

- W związku z tym, że jesteśmy podobnego wzrostu – proszę oddać mi swój zegarek i czapkę

- Nie rozumiem, co ma wspólnego mój i pański wzrost z moim zegarkiem – a poza tym jestem wyraźnie wyższy od pana?

- Chciałbym też pańską czapkę!

- Jeszcze czego – zresztą ja chodzę z gołą głową bo czapka mnie swędzi. Widzi pan na mojej głowie jakąś czapkę?

- Na głowie nie widzę, w związku z czym dedukuję, że trzyma pan czapkę w szafie. Czy możemy pójść do pańskiego domu i zajrzeć do szafy?

- Czy pan mnie nie słucha? Mówię przecież wyraźnie, że wcale nie jesteśmy równi wzrostem!

- Jest pan wyższy o jakieś głupie 20 centymetrów. Czy to powód by się awanturować w miejscu publicznym?

- Ja się awanturuję? Przecież to pan mnie zaczepił i żąda ode mnie zegarka i czapki, choć nie mam żadnej czapki!

- Sam pan się przyznał, że czapkę przetrzymuje pan w szafie. Nie nosi a czapka w szafie gnije. Pan jesteś pies ogrodnika a nie świadomy obywatel!

- Ja sobie wypraszam! Wystąpił pan wobec mnie z jakimś absurdalnym roszczeniem, opartym zupełnie na niczym a teraz wyzywa mnie pan od psa.

- Wcale pana nie wyzywam. Dziwi mnie tylko pański upór w sprawie czapki.

- Gdy nadejdzie zima, być może wyjmę czapkę i będę chodził w czapce, aby się nie zaziębić.

- Jak nadejdzie zima zwróci się pan do mnie z podaniem a ja panu przyznam czapkę z rezerw państwowych. Napisze pan prośbę!

- Nie oddam panu mojej czapki.

- To się tak tylko panu wydaje. Po pierwsze okłamał pan człowieka , który jest prawie urzędnikiem państwowym, po drugie ukrywa pan cenną czapkę niewiadomego pochodzenia – kto wie, czy nie pochodzącą z kradzieży albo z przemytu. Po trzecie szydzi pan z władzy - wytykając jej niski wzrost oraz chęć zaglądania do pańskiej szafy. Na to mamy ustawy, w tym ustawy podatkowe…

- Żegnam pana! Proszę zostawić mnie w spokoju

- Chce mnie pan przekupić zegarkiem? Myśli pan, że zegarek wystarczy na pokrycie szkody?

- Jakim zegarkiem? Jakiej szkody? W życiu pan nie dostanie mojego zegarka!

- Ani czapki? Widzę, że pan stawia opór! A propos oporu – gra pan na giełdzie?

- Nie!

- Ja też nie. W związku z tym, że oboje nie gramy na giełdzie, proponuję by oddał mi pan swój parasol. Niech pan zwróci uwagę, że jest to propozycja kompromisowa, ponieważ właśnie przestało padać!

- Moim zdaniem wcale nie przestało padać tylko zaraz zacznie. Na razie chodniki są suche.

- Z przyjemnością zauważam, że zaczynamy dochodzić do porozumienia. Nie stójmy tak na ulicy tylko wejdźmy do kawiarni. Zjemy po bezie, wypijemy kawkę. Pan się uspokoi – ja zapraszam!

- Pan zaprasza? Pan zaprasza - Pan, który chciał mi zabrać zegarek, czapkę a na końcu parasol?

- Ja zapraszam, ale pan oczywiście zapłaci. Nawiało mi w uszy bez tej czapki, która się marnuje w pańskiej szafie! A propos szafy – albo nie, najpierw napijmy się spokojnie kawy a potem podliczymy ile jest pan mi winien za konsultację ekonomiczną. Dobrze?

- Ten stek bzdur nazywa pan konsultacją ekonomiczną? Paradne!

- Proszę pana, taka konsultacja jakie czasy. Świat pogrąża się w finansowym chaosie a panu żal głupiej czapki!