Odważni do czego, panie Migalski?

Marek Migalski: Jeśli
morderstwo w Łodzi nie było w stanie zmienić sympatii społecznych wobec
PiS i jego prezesa, nic już tego nie zmieni. Czas to wreszcie zacząć
rozumieć.   I wyciągać z tego wnioski. Ale czy znajdą się odważni do tego wśród wyborców PiS?

W kolejnym odcinku
rytualnych połajanek pod adresem PiSu Marek Migalski woła o odwagę
wyborców PiSu i wyciągnięcie wniosków z postępującej niemocy tej partii.
Niestety, nie wyjaśnia w czym ta odwaga miałaby się przejawiać, bo
wyborca nie chcący głosować na Platformę lub SLD ma niewielki wybór -
może głosować na PiS lub nie iść na wybory. Nie sądzę jednak, aby to
właśnie niepójście na wybory miało być świadectwem odwagi i wnioskiem
wyciągniętym z tego co robi PiS i Kaczyński.

Może
więc zamiast apelować do wyborców PiSu o odwagę i wybranie
nieistniejącej alternatywy, pan Migalski zaapeluje o odwagę do swoich
podzielających jego zdanie kolegów (oraz do lustra)  i stworzenie
alternatywy dla PiSu. Bo sam jest poza PiSem wyłącznie dlatego, że
Kaczyński go w nim nie chce. Gdyby Kaczyński go nie wyrzucił, Migalski
tkwiłby w PiSie razem z Kluzik-Rostkowską, Poncyljuszem i resztą
niezadowolonych, czekając, nie wiadomo na co.

Śmieszne
jest utyskiwanie Migalskiego na brak odwagi wyborców PiSu, którzy
alternatywy nie mają, bo kolegom Migalskiego brakuje odwagi, żeby
spróbować im ją stworzyć.  W ramach partii lub poza nią. Cała ich odwaga
ogranicza się - w przypadku już wywalonego Migalskiego - do narzekania
na blogu i w mediach, w których jest pożądanym gościem odkąd pokazał, że
umie walić w PiS nie gorzej niż Niesiołowski, a w przypadku pozostałych
- nie wywalonych ale bardzo nie chcących aby ich Kaczyński politycznie
usamodzielnił, tak jak usamodzielnił  Migalskiego - sprowadza się do
mniej lub bardziej ostentacyjnego trzymania kciuków za klęskę PiSu w
wyborach samorządowych, bo może jak PiS je przerżnie, to coś się zmieni.
Samo. Może Kaczyński odejdzie, a może PiS się go pozbędzie, i wreszcie
partia trafi w godne ręce, tych co wiedzą jak, ale nikt się jeszcze na
nich nie poznał.

Strasznie
to irytujące. Bo wbrew temu co sobie Migalski i inni myślą, wyborcy
świetnie widzą co się dzieje z PiSem, i rozumieją jakie to ma
konsekwencje dla sytuacji politycznej. Ale to nie wyborcy są od
stworzenia alternatywy dla PiSu. Panie i panowie posłowie, chcecie,
żebyśmy pokazali odwagę? Miejcież jaja i dajcie nam szansę, budując
alternatywę dla partii, która tak wam się nie podoba. Przecież jeśli to
wszystko to wina Kaczyńskiego, a wygranie z Platformą do bułka z masłem,
zbudowanie nowej partii, która wygra w cuglach powinno wam przyjść z
łatwością. Od wyborów prezydenckich słyszę głównie deklaracje, że wiecie
jak, i gdyby wam tylko pozwolić, to ho, ho!

Migalski
i jego koledzy wybrali najbardziej oportunistyczną strategię
rozwiązania problemów PiSu - czekanie  na klęskę, a jak się da,
dołożenie się do niej. A potem się zobaczy. I z perspektywy mysich
dziur, w które się pochowali, wołają o odwagę do wyborcy, któremu nie
chcą lub nie potrafią pokazać żadnej alternatywy. PiS to rozczarowanie i
zniechęcenie, ale jego nieistniejąca alternatywa to jeszcze przed
startem zniesmaczenie i zażenowanie.