SITWO, RODZINO MOJA!

Wielkie sukcesy naszej obywatelskiej partii na drodze do dalszej demokratyzacji naszego życia społeczno-politycznego sprawiły, że słowo Ojczyzna – jako wsteczne – musiało być zastąpione przez bardziej postępowe słowo Rodzina. Bo kierująca naszym życiem partia, jest jak jedna wielka Rodzina, która się o wszystko zatroszczy, skutecznie nałoży i pobierze podatki tak, aby Sitwa rosła w siłę a Rodzinie żyło się dostatniej. Nic więc dziwnego, że w tej sytuacji zmienione musiały być strofy wieszcza Adama, który niestety nie przewidział, że kiedyś Litwę zastąpi Sitwa a Ojczyznę – Rodzina.

Ale nawet w czasach nie tak bardzo odległych - gdy Pan Tadeusz był nie tylko popularny, ale i często cytowany - nikt nie przewidział, że rezultatem grubej kreski będzie rodzinna sitwa, co zmusi ministerstwo edukacji do zastąpienia dotychczasowej treści dawnej Inwokacji z Pana Tadeusza (nie mylić z Panem Tadeuszem !)- poezją nową i postępową. Czyli bliską sercu każdego leminga i co oczywiste – członka naszej Rodziny, w której dokonane zostały demokratyczne wybory na szefów poszczególnych regionów, podległych władzy Sitwy. Przedstawiam więc ten nowy i postępowy tekst Inwokacji, odzwierciedlający patos naszych czasów…

SITWO, RODZINO MOJA !

Sitwo, Rodzino moja ! Ty jesteś jak zdrowie
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie
Kto koryto stracił. Chciwość w całej ozdobie
Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

Oszust, co partię broni niczym Częstochowy
W cmentarnej czeka bramie ! Ty, co ród donkowy
Wojewódzkim ochraniasz przed zgniewanym ludem !
Tak jak Beatę przed karą uchroniłeś cudem
(- Kiedy płaczącą pod sądu oddałeś opiekę,
Aby tam łzawą podniosła powiekę;
By zaraz mogła wrócić do kręcenia lodów,
Sławiąc z Piterą Geniusza Narodu -)
Tak nas przywrócisz cudem na koryta łono !...

Tymczasem, przenoś moją duszę utęsknioną
Do tych złotych bursztynów, tysięcy zielonych,
Szeroko nad Amber i Goldem rozciągnionych:
Do tych rad i zarządów, gdzie płace sowite,
Tam są złote zegarki nad każdym korytem;
Gdzie zamiast stoczni świerzop, pycha Bolka cała,
Dla partii cielęcina a dla ludu pała,
A wszystko przepasane kompletną niewiedzą
Szaloną, na niej tylko same głupki siedzą.