Idiota w eterze

Kraśko: Papież mnie oglądał, gdy umierał. - Nie przyszło nam do głowy, że to co my mówimy, ten program, oglądają dwie osoby, które są w apartamencie papieża, czyli papież i biskup Stanisław (Dziwisz-red.) - tak o relacji z ostatnich chwil życia papieża mówił na antenie TVP Info Piotr Kraśko. Według telewizyjnego prezentera, papież na łożu śmierci oglądał jego telewizyjną relację. - Reuters podał wiadomość, że papież zapadł w bardzo głęboką śpiączkę, z której nie ma żadnej szansy, żeby się wybudził. Myślę, że to był 1 kwietnia. Myśmy w tym momencie podali tę wiadomość. Mijają dwie minuty (...) i dostaję telefon. I nie mogłem w pierwszej chwili uwierzyć, kto dzwoni. Mam nadzieję, że nie będzie miał do mnie żalu, że teraz o tym opowiem, bo nigdy nie mówiłem, kto zadzwonił. Zadzwonił biskup Stanisław, czyli teraz kardynał Stanisław Dziwisz - opowiadał Piotr Kraśko. - W nas, w pewnej chwili, walnął grom z jasnego nieba - wspominał. Ks. Dziwisz miał powiedzieć Kraśce, że co prawda stan papieża jest bardzo ciężki, ale jest on przytomny. - Nie przyszło nam do głowy, że to co my mówimy, ten program, oglądają dwie osoby, które są w apartamencie papieża, czyli papież i biskup Stanisław. To było dla nas coś tak porażającego, że ci ludzie słyszą, i papież to wszystko słyszał. Słyszał każde nasze słowo - opowiadał Piotr Kraśko. - Świadomość tego, że my mówimy też do niego, było dla nas naprawdę porażające - wspominał Kraśko. ]]>http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/krasko-papiez-mnie-ogladal-gdy-...]]> Jest synem producentki filmowej Barbary Pietkiewicz[2] i dziennikarza Tadeusza Kraśki, a wnukiem Wincentego Kraśki, działacza komunistycznego z czasów PRL, członka KC PZPR. Wincenty Kraśko był synem robotnika rolnego; ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wileńskim (1938). Członek Polskiej Partii Robotniczej, następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, zajmował wiele funkcji w kierownictwie lokalnym i centralnym partii – członek Komitetu Centralnego (od 1959), sekretarz (1954–1956) i I sekretarz (1956–1960) Komitetu Wojewódzkiego w Poznaniu, kierownik Wydziału Kultury KC (1960–1971), sekretarz KC (od 1974). W latach 1971–1972 wicepremier, od 1972 członek Rady Państwa; w marcu 1976 wybrany do Rady Państwa na kolejną kadencję, zmarł po kilku miesiącach. Był posłem na Sejm PRL II, III, IV, V, VI i VII kadencji (od 1957), w kadencji VI (od 1972 do marca 1976) przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych. Od lipca 1972 prezes Rady Naczelnej Towarzystwa Łączności z Polonią Zagraniczną "Polonia". Od 1974 roku był członkiem Rady Naczelnej ZBoWiD. Monika Richardson jest kuzynką Piotra Kraśki, a Nina Terentiew-Kraśko, dyrektor programowy telewizji Polsat, to pierwsza żona jego ojca, dlatego m.in. dziennikarka “Tygodnika Solidarność” Marzanna Stychlerz-Kłucińska napisała w 2004 r., że "Rodzina Kraśków stanowi jakby oddzielną instytucję w TVP". Nowy szef "Wiadomości" dał niejednokrotnie popis swoich możliwości, atakując środowiska katolickie i prawicowe. "Nasza Polska" opisała w 2010 r. epizod z życia Kraśki, który być może lepiej pozwoli zrozumieć jego błyskotliwą karierę. Z akt IPN wynika, że Kraśko w latach młodzieńczych nie miał wielkich kłopotów z uzyskaniem paszportu i do 18. roku życia zdążył trzy razy wyjechać do Bułgarii, dwa do Szwecji i raz do Nigerii, Australii, Grecji i Niemiec. Z jego teczki paszportowej wynika, że starając się o wyjazd do NRD, na drodze do odpowiedniej pieczątki biura paszportowego stanęła przeszkoda formalna. Otóż nastoletniemu Kraśce paszport na kolejny wyjazd zgodnie z prawem winni odebrać rodzice, odbiór kwitując własnoręcznym podpisem. Tymczasem Tadeusz Kraśko, znany dziennikarz i ojciec Piotra, przebywał właśnie w ZSRR. W aktach IPN zachowało się ciekawe oświadczenie Barbary Pietkiewicz-Kraśko, matki Piotra, która prosiła o umożliwienie odbioru paszportu bez wymaganego podpisu męża: „Mając nadzieję iż zważywszy na nienaganną naszą postawę obywatelską i partyjną przez nasze dotychczasowe życiowe działania prośba moja zostanie uwzględniona”. Oświadczenie złożyła 15 października 1987 roku. Tego samego dnia pojawiła się na nim dekretacja: „Proszę wydać bez zgody ojca”. ]]>http://www.naszapolska.pl/index.php/component/content/article/42-gowne/2...]]> ]]>http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/nina-terentiew-2]]> Krasko z matką Pietkiewicz - Bardzo duże wpływy Kraśki w sferze kultury ułatwiły karierę jego potomków w szczególnie atrakcyjnej jej dziedzinie – publicznej telewizji. Ciekawie opisała to dziennikarka “Tygodnika Solidarność” (nr z 19 listopada 2004 r.) Marzanna Stychlerz-Kłucińska w tekście “Kraśko i inni”, stwierdzając m.in.: “Kolejnym charakterystycznym zjawiskiem w TVP jest pokoleniowość, dziedziczenie stanowisk. Władza przechodzi z ojca na syna, a potem pałeczkę przejmują wnuki. Wystarczy, że przez jakiś czas senior rodu pełnił jakąś ważną funkcję. Klasycznym przykładem jest tu familia Kraśków. (…) Rodzina Kraśków stanowi jakby oddzielną instytucję w TVP. Początek dynastii dał Wincenty Kraśko, sekretarz KC PZPR ds. kultury. Wszystko, co szło na antenę, było z nim konsultowane. Wkrótce w dziale kultury w TVP pojawił się młody Kraśko [Tadeusz - J.R.N.], przed kilku laty jeszcze młodszy [Piotr Kraśko - J.R.N.]. Średni Kraśko był człowiekiem kochliwym i zmieniał partnerki. Ale miał ludzkie odruchy, wszystkie byłe żony oraz liczne przejściowe przyjaciółki nadal pracują w TVP i jakoś – mówią moi rozmówcy – w tym sobie w miarę bezkonfliktowo funkcjonują. To swoisty fenomen. W ślad familii Kraśków poszli inni. (…) Jedna z większych telewizyjnych rodzin wraz z ‘przyległościami’, czyli dziećmi, kuzynami, kochankami oraz bliższymi i dalszymi znajomymi – wg Michała Mońki (dziennikarza związanego z ‘Solidarnością’) – liczy 64 osoby”. Tadeusz Kraśko Zarówno Tadeusz Kraśko (syn), jak i Piotr Kraśko (wnuk) nie odznaczali się szczególnymi zdolnościami, wręcz przeciwnie. Nadrabiali świetnym zadomowieniem się w “układach” i bardzo umiejętnym przystosowywaniem się do panujących w TVP reguł poprawności politycznej – zawsze płynęli z prądem. Nader typowa była pod tym względem wydana w 1992 r. w warszawskim lewicowym wydawnictwie BGW książka Tadeusza Kraśki “Pasjans telewizyjny”. Książka zawierała wybór zwierzeń licznych znanych dziennikarzy, wyraźnie zdominowanych przez starych wyjadaczy komunistycznej maści. Wśród “bohaterów” książki Kraśki znaleźli się m.in.: były prezes Radiokomitetu Włodzimierz Sokorski, osławiony prezes Radiokomitetu w czasach Edwarda Gierka Maciej Szczepański (zwany “krwawym Maciejem”), stalinowski pieniacz Zygmunt Kałużyński, byli długoletni tajni współpracownicy SB: prezes Radiokomitetu za rządu Tadeusza Mazowieckiego Andrzej Drawicz i Andrzej Szczypiorski, komunistyczni propagandyści: Zygmunt Broniarek i Adam Bronikowski. Kraśko nie zapomniał również o nagłośnieniu w swej książce takich osób znanych ze skrajnej lewicowej tendencyjności, jak: Aleksander Małachowski, Olga Lipińska czy Kazimierz Kutz i Janusz Rolicki. ..... W 1991 r. Tadeusz Kraśko wydał szczególnie zakłamaną książkę “Początek raz jeszcze. Z Andrzejem Szczypiorskim rozmawia Tadeusz Kraśko”. Było to pełne panegiryzmu wysławianie osoby A. Szczypiorskiego, znanego z histerycznych ataków na polskość i patriotyzm (stachanowca antypolonizmu) i na wartości chrześcijańskie, jak się później okazało, wieloletniego agenta SB. ..... W 1998 r. wydana została kolejna pełna zakłamania książka Kraśki “Czas skorpionów” stanowiąca w dużej części miniportrety różnych pisarzy. Znów znalazł się tam m.in. panegiryczny portret pisarza-agenta A. Szczypiorskiego, o którym Kraśko napisał m.in.: “W jego stylistyce nie ma ani jednego zbędnego znaku, to krystalicznie czysty wyraz myśli”. Dodajmy: myśli antypolskiej, antychrześcijańskiej, agenturalnej! Podobnymi pochwałami obdarzył również innego agenta SB Andrzeja Drawicza, od jesieni 1989 r. do końca 1990 r. głównego hamulcowego prawdziwych zmian w telewizji. Z jakim rozrzewnieniem Kraśko pisał o Drawiczu: “Był mądrym, dobrym i szlachetnym człowiekiem. (…) Wielu go kochało, niewielu rozumiało, małowierni potępiali”. Dodajmy, że w książce Kraśki znalazł się panegiryk o pisarzu Jerzym Kosińskim. Kraśko ogromnie wysławiał nawet jego najbardziej antypolską, paszkwilancką książkę “Malowany ptak”, wychwalał jej rzekomą “ponadczasową, biblijną narrację” (s. 130). ..... W ślady dobranego dziadka i ojca poszedł również najmłodszy z rodu Kraśków, telewizyjny redaktor Piotr Kraśko. Już jako korespondent TVP w Stanach Zjednoczonych na początku naszego stulecia okazał się absolutnym nieudacznikiem. Brutalnie obnażył wszystkie jego słabości merytoryczne i warsztatowe świetny znawca spraw Stanów Zjednoczonych i tamtejszej Polonii Zbigniew K. Rogowski. W tekście “Kraśko, niewypał w eterze” (“Nasza Polska” z 20 marca 2005 r.) Rogowski pisał o Kraśce: “Kolejny personalny niewypał. Donosi o jakichś marginalnych, peryferyjnych wydarzeniach, nie ma dojścia do ludzi politycznego establishmentu, nie dostrzega 10-milionowej Polonii, więc nic nie wie o jej życiu politycznym, na co dzień unika jak ognia relacji o zjawisku antypolonizmu. Szczególnie za brak obu tych tematów w korespondencjach Kraśki skarżyli mi się Polacy oglądający programy TVP za pośrednictwem TV Polonia. Zauważmy, że jak na medium wizualne Kraśko prezentuje się niekorzystnie: obcy akcent wymowy, słaba dykcja (proponuję kurs na I roku szkoły teatralnej)”. Skrajne braki merytoryczne i fachowe młody Kraśko nadrabia podobnie jak jego ojciec Tadeusz gorliwością w atakowaniu tych, których trzeba (zgodnie z regułami “poprawności politycznej”). 18 września 2002 r. P. Kraśko “zabłysnął” jako redaktor prowadzący wzmożony atak paszkwilancki na Radio Maryja w telewizyjnym programie “Oblicza mediów”. ]]>http://www.bibula.com/?p=11627]]> ]]>http://www.fakt.pl/Ojciec-Piotra-Kraski-idzie-do-Sejmu-Z-list-,artykuly,...]]> Medialny idiota dzisiaj to propagandzista trzymających władzę. Młodzi zagłosują na Kaczyńskiego? Kraśko:- Nie mają pojęcia, jak wyglądała Polska za czasów PiS - przestrzega idiota, klakier władzy. "CBA, Mariusz Kamiński, agent Tomek? Młodzi w ogóle nie wiedzą, o co chodzi" - Do wyborów dojdzie w 2015 r., czyli osiem lat po tym, jak PiS stracił władzę - zauważył Piotr Kraśko, szef "Wiadomości" w TVP. - Ilu młodych ludzi, którzy wezmą udział w tych wyborach, nie ma pojęcia, jak wyglądała Polska za czasów PiS, nie wie, czy to były rządy dobre, czy złe? - pytał dziennikarz. - CBA, Mariusz Kamiński, agent Tomek, oni w ogóle nie wiedzą, o co chodzi - wskazywał Kraśko. Kraśko dostrzega jednak inny problem. - Minęło trochę czasu od drugiego expose Tuska. Przepytaliśmy posłów PO na korytarzach sejmowych, jakie zapowiedzi zostały spełnione - mówił szef "Wiadomości". - Oni nie tylko nie wiedzieli, jakie są w toku, ale w ogóle ich nie pamiętali. To jest nie do przyjęcia - ubolewał. Medialnych błaznów jest ci u nas pod dostatkiem.