Judasz tajny współpracownik Piłata.

Obrazek użytkownika Poloniae
Świat

Publié le avril 25, 2011 par www.rafzen.wordpress.com
Największy TW w historii to Judasz Iskariota, który zdradził Jezusa Chrystusa, składając bodaj najsłynniejszy pocałunek, na jego policzku. Według Ewangelii miał to zrobić z chciwości w zamian za 30 srebrników.
Znane są okoliczności narodzin Judasza. Według starożytnych podań Judaszowi jeszcze przed narodzinami prorokowano uczestnictwo w haniebnym czynie. Jego matka, Cyborea miała wizje, w której zostało jej objawione, że jej syn stanie się nieszczęściem dla całego narodu izraelskiego. Historię opowiedziała mężowi, Szymonowi Rubensowi. Rodzice postanowili, że pozbędą się dziecka. Włożyli je do kosza i wrzucili do morza. Kosz dopłynął do wybrzeży wyspy Skarioth i Judasz został wychowany przez bezdzietną królową, która nikomu nie ujawniła, że Judasz nie jest jej prawdziwym dzieckiem. Po pewnym czasie królowa zaszła w ciąże. Urodziła dziecko, które wychowywało się z Judaszem. Jednakże matka spostrzegła, że jej przyrodnie dziecko okrutnie znęca się nad pierworodnym i w złości postanowiła ujawnić tajemnicę. Judasz zabił przyrodniego brata po czym udał się do Jerozolimy, gdzie podjął służbę u Poncjusza Piłata stanowiąc idealny wzór powielany przez lata w dziedzinie TW. Z kryminalistów służby robią władzę, kapusi i kolaborantów władzy, a w polskich więzieniach jest to oficjalny program wychowawczy. Hitler, Stalin czy obecna władza Platformy Obywatelskiej i jej kryminalny elektorat są tego najlepszym świadectwem, nie wspominając o rodzinie Komorowskiego.
Piłat był bardzo zadowolony z Judasza i jego współpracy. Pewnego dnia Piłat chcąc zniszczyć sumienie Judasza rozkazał mu zerwać jabłko z drzewa z obcego ogrodu i zabić właściciela w przypadku stawianego oporu. Judasz gorliwie wypełnił polecenie swojego pana i zerwał jabłko. Natknął się na właściciela, którego zabił. Jak się okazało tym ogrodnikiem był ojciec Judasza. Cyborea rozpoznała swego syna jako TW Piłata, wyjawiła swojemu synowi kim jest i kogo zabił. Skruszonego Judasza matka wysłała do proroka, który głosił opamiętanie i Królestwo Boże. Jezus z Nazaretu, przebywał właśnie w okolicy Jerozolimy. Zlitował się nad Judaszem i przyjął do grona swoich uczniów. Dalszą historię znamy.
Judasz przyjmując służbę u Piłata został de facto TW (tajnym współpracownikiem). Piłat był informowany o poczynaniach Jezusa na bieżąco. Judasza można sklasyfikować w kategoriach « Agenta » ponieważ nie tylko przekazywał informacje, ale uczestniczył również w tzw. kombinacjach operacyjnych, będących najwyższą formą pracy operacyjnej czyli inwigilować, neutralizować i rozbijać.
Jest rzeczą oczywistą, iż podstawą systemu totalitarnego nie tylko w Polsce po II wojnie światowej stali się ludzie mordercy, stanowiący trzon Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, później Ministerstwa Spraw Wewnętrznych według wzorców ruskich. Do głównych ich zadań należało oprócz wszelkiego rodzaju technik mordowania, pozyskiwanie i werbowanie tajnych współpracowników, dzięki którym na bieżąco inwigilowano nie tylko zbrojną i polityczną opozycję, ale wszystkie środowiska społeczne, kościelne, polityczne, gospodarcze, kulturalne, media i inne. Doprowadziło to z czasem do pełnej infiltracji różnych środowisk oraz sterowania ich procesem wewnętrznym. Główny plan działania wytyczył w 1944 r. gen. NKWD Iwan Sierow, zalecając rozbijanie tych środowisk – zwłaszcza katolickich – « przy pomocy nasłanych lub zwerbowanych agentów ».
Zakres inwigilacji społeczeństwa przez ludzi morderców był bardzo szeroki i udoskonalany przez lata. Współcześnie główną podstawą uzyskiwania informacji stanowią tzw. Osobowe Źródła Informacji. Do nich zalicza się ludzi nie tylko w sposób formalny, zdeklarowany współpracujących z władzą, ale wszystkich udzielających potrzebnych im wiadomości. Jednym z takich « źródeł » jest tzw. Kontakt Obywatelski, czyli kategoria osób, które po wejściu w posiadanie wartościowej informacji samorzutnie informują o tym organa bezpieczeństwa lub agenturę, a później są oni wykorzystywani do « lekkich » zadań (np. poinformowanie o nastrojach panujących w środowisku), które są im zlecane. Do takich kategorii pośrednich zaliczyć należy także tzw. kontakt poufny i kontakt służbowy. Osobną kategorią są « konsultanci », czyli fachowcy pozyskiwani do badania niektórych problemów wyłaniających się w toku pracy operacyjnej, wymagających wiedzy fachowej. Z reguły w charakterze « konsultantów » angażuje się osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje naukowe lub zawodowe. Przekazywanie informacji odbywa się najczęściej w Lokalu Konspiracyjnym lu jak kto woli Kontaktowym. Obecnie w tym celu powołanych jest kilka spółek na bazie prawa handlowego.
Do donoszenia na kolegów, a także na całe środowisko polityków – a więc ścisłej współpracy z mordercami- niejako z urzędu zobowiązani są członkowie « przewodniej siły narodu », czyli Platformy Obywatelskiej. Potwierdzeniem tej tezy są wysłane sms-y niezwłocznie po wydarzeniach w Smoleńsku oraz celowe wprowadzanie w błąd społeczeństwa w celu zniechęcenia tematem smoleńskim oraz kompletna cisza o przeprowadzonym zamachu stanu w Polsce po telefonie i rozkazie od Miedwiediewa oraz dokonanych mordów, które można zobaczyć na YouTube. Uzasadniają to takze wybiórcze ataki hakerkie na portale podające takie informacje, są to m.in. aferyprawa, radiompomost arizona, pluszaczek.pl czy światowy potentat wordpress. Niestety mordów i dyskusji na te tematy nie zobaczymy w mediach ogólnokrajowych. Ma to swe uzasadnienie. Media w Polsce są tak ukształtowane, że dla wielu osób ze środowiska mediów, problemu nie stanowi kwestia, czy w ogóle współpracować, lecz za ile. Nie ma lepszego dowodu na to twierdzenie, skoro w budynku będacym własnością stowarzyszeń dziennikarskich na ul. Foksal w Warszawie, urzęduje i posiada swe biura sam szef szefów kapusi oraz naczelny znawca kapowania i strategiczny ekspert Sejmowej Komisji d/s Służb Specjalnych.
Nie dziwmy się zatem, kto zaraz po zamachu w Smoleńsku media wywyższały zasługi Prezydenta Kaczyńskiego, gdy do czasu mordu był On systematycznie pomawiany. Także obecna i powszechnie panujaca nienawiść wsród społeczeństwa i podziały już w samym Kościele w Polsce wytworzone za sprawą Krzyża na Krakowskim Przedmieściu, są wytworem tej wrogiej dla Polski działalności.
W języku potocznym wszystkich ludzi współpracujących z władzą nazywa się agentami. Nie jest to jednak określenie precyzyjne. Osoby takie bowiem fachowo określa się mianem tajnych współpracowników – TW. Jest to pojęcie szersze obejmujące 3 kategorie postaci. W zależności od wykonywanych zadań są to: informator, agent i rezydent.
Tajny informator donosi na bieżąco, bardziej lub mniej systematycznie, czyli przekazuje w sposób niejawny poufne informacje. Agent natomiast nie tylko przekazuje informacje, ale uczestniczy również w tzw. kombinacjach operacyjnych, będących najwyższą formą pracy operacyjnej. Polegają one m.in. na skłócaniu środowisk, kreowaniu rzeczywistości w myśl wytycznych oficerów prowadzących i rozkazów ich przełożonych. Agenci są niezwykle przydatni w « rozpracowaniach obiektowych ». Rezydent natomiast dysponuje już własną siatką agentów, informatorów i może zostać przedstawicielem « Narodu » czyli posłem, senatorem lub radnym.

Według kanonicznych ewangelii Nowego Testamentu przyjętych na soborze Nicejskim Jezus został zdradzony przez Judasza za 30 srebrników. Judasz wydał swojego nauczyciela w ręce władz żydowskich (Sanhedrynu) wskazując go pocałunkiem w ogrodach Getsemani, po czym popełnił samobójstwo oddając wcześniej otrzymane pieniądze.

Czyli można zakładać, że tak jak w sprawie Olewników bandziory wieszają się sami i jest to wersja oficjalna, a tak naprawdę wiesza się ich rozgłaszając w mediach, że popełnili samobójstwo bez udziału osób trzecich.

Być może dlatego zachowanie Jezusa wobec Judasza w Wieczerniku nie jest tak przypadkowe. Sposób, w jaki Chrystus odsłania zamiar tragicznego ucznia, nie jest jedynie “technicznym” gestem wskazującym zdrajcę. W Izraelu podczas uczty istniał zwyczaj, wedle którego gospodarz, chcąc wyróżnić gościa i okazać mu szacunek, osobiście podawał mu kawałek chleba lub mięsa.
Poczęstowanie chlebem umoczonym w winie to wyraz gościnności i przyjaźni. Jezus daje w ten sposób Judaszowi ostatnią szansę zawrócenia ze złej drogi. Okazuje mu miłość, ale Judasz opacznie interpretuje ten znak jako zachętę do kontynuacji swego działania. Ostatecznie, nawet sam Jezus wprost mu to nakazuje. Nie można tego jednak rozumieć w takim sensie, jakoby Chrystus namawiał go do złego czynu. W międzyczasie Jezus rozpoznaje, że Judasz już podjął decyzję. Ewangelista kontrastuje bezwarunkową miłość Chrystusa z zachowaniem Judasza, który nie rozumie gestu Mistrza i podąża swoją drogą.

« Gdy On jeszcze mówił, oto nadszedł Judasz, jeden z Dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i kijami, od arcykapłanów i starszych ludu. Zdrajca zaś dał im taki znak: Ten, którego pocałuję, to On; Jego pochwyćcie! . Zaraz też przystąpił do Jezusa, mówiąc: Witaj Rabbi! , i pocałował Go. »
(Mt 26, 47-49)

Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym i rzekł: Zgrzeszyłem, wydawszy krew niewinną . Lecz oni odparli: Co nas to obchodzi? To twoja sprawa . Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się, potem poszedł i powiesił się.
(Mt 27, 3-5)

Zwrot pobranych kwot za donosicielstwo to jednoznaczna oznaka zerwania kontraktu z mocodawcami, a za to grozi śmierć. I tak też mogło się stać z Judaszem.

Tę wersję może obrazować i potwierdzać znaleziona « Ewangelia Judasza ». « Ewangelia Judasza » po raz pierwszy w czasach nowożytnych pojawiła się w 1983 roku w bliżej nieznanych okolicznościach w Genewie. Od tego momentu, co jakiś czas, manuskrypt był oferowany bibliotekom i prywatnym kolekcjonerom, jednak wysoka cena i niepewność co do oryginalności dokumentu spowodowały, że tekst nie ujrzał światła dziennego.
Manuskrypt został później zakupiony prawdopodobnie przez prywatną fundację z Bazylei, jej poprzedni właściciel twierdził, że 62 stronicowy dokument został znaleziony w latach 50tych lub 60tych w Muhafazat al Minya w Egipcie. Istnienie dokumentu zostało ogłoszone w lipcu 2004 roku przez Rudolfa Kessera na konferencji w Paryżu. Od tego czasu trwają prace związane z jego tłumaczeniem.
W wersji apokryfu Judasz był narzędziem w rękach Jezusa. Zdrajca spełnił jedynie prośbę swojego mistrza.

Jezus prosi Judasza:
« Przewyższysz ich (apostołów) wszystkich. Ale, Judaszu, musisz poświęcić ciało, które mnie okrywa »
obiecując:
« Będziesz przeklęty przez pokolenia, ale przyjdziesz, żeby nad nimi panować »
a także:
« Wystąp przed wszystkich, a opowiem ci o tajemnicach królestwa. Możliwe jest, żebyś je osiągnął, chociaż wiele wycierpisz ».

Potwierdzenie autentyczności dokumentu i zawartych treści bazowało na kilku metodach: węgla radioaktywnego C14 (wiek określono na ok. 1700 lat), analizy lingwistycznej, analizy grafologicznej, chemicznej analizy atramentu.
Badania rozpadu C14 przeprowadzona w Tucson na « University of Arizona » wykazując, że pięć fragmentów papirusu i skórzanej oprawy powstały pomiędzy 220 a 340 rokiem naszej ery.
Analiza semantyczna i leksykograficzna potwierdziła podobieństwo do innego autentycznego manuskryptu znalezionego w Nag ‘Hammadi w 1945. Jak twierdzą językoznawca Stephen Emmel i historyk prof. Rodolphe Kasser podrobienie takiego dokumentu byłoby w dzisiejszych czasach niemożliwe. Stephen Emmel twierdzi że autor : « musiałby poczuć świat, który jest zupełnie inny od naszego », zważywszy, że ‘gubią się’ w nim dzisiejsi poważni naukowcy, dodając : « Fałszerz musiałby być geniuszem aby sfabrykować taki dokument i osobiście sądzę, że jest to niemożliwe ».
Badania paleograficzne dokumentu dowodzą również jego autentyczności, imitacja skryptu koptyjskiego wymaga ogromnej wiedzy, a taką dysponuje jedynie garstka współczesnych ludzi.
Analiza atramentu przeprowadzona Elektonowym Mikroskopem Transmisyjnym (TEM) przez firmę ‘McCrone Associates’, wykazała, że składniki atramentu są identyczne z używanymi w 3. i 4. stuleciu.
Analiza porównawcza MSI (Multispectral Imaging) przeprowadzona w Genewie potwierdziła, że pobrane próbki manuskryptu ‘zachowują’ się dokładnie tak samo jak próbki średniowiecznych dokumentów.

Najbardziej zaskakujące w historii Judasza jest właśnie to, że Jezus wiedząc o tym, co się wydarzy, wybrał go na Apostoła. Udzielił mu takiej samej władzy jak pozostałym uczniom. W końcu zaprosił na Ostatnią Wieczerzę, bo zdradzić może tylko ktoś bliski, a nie obcy.

Czy Judasz powiesił się bez udziału osób trzecich, czy został powieszony ?
Tak więc zachowanie Jezusa wobec Judasza nie jest więc przypadkowe.

Brak głosów

Komentarze

 

Obibok na własny koszt ====================================================== Nunquam sapiens irascitur.

Vote up!
0
Vote down!
0

Obibok na własny koszt

#154588

 

Obibok na własny koszt ====================================================== Nunquam sapiens irascitur.

Vote up!
0
Vote down!
0

Obibok na własny koszt

#154591