Polański non grata w Polsce

Obrazek użytkownika Poloniae
Świat

Publié le juin 6, 2011 par www.rafzen.wordpress.com

Dom Abdula el Assira w Gstaad, Szwajcaria
Dlaczego Polański jest w Polsce non grata i w jakim celu Komorowski pojechał spotkać się z Królem Juanem Carlosem ?Jest to część raportu opublikowanego przez Stowarzyszenie Ziemiańskie w Polsce.
Ta publikacja odpowiada dla kogo Polański, Tusk, Komorowski również pracują ! Polański to sąsiad Abdula el Assira. Razem mieszkają w tej samej szwajcarskiej miejscowości Gstaad i razem robią interesy na Polsce.
Abdul Rahman el Assir oficjalnie reprezentował katarskiego inwestora, który zgłaszał chęć zakupu polskich stoczni. Już dużo wcześniej prowadził interesy z Polakami – należał do grupy głównych pośredników Bumaru, polskiego koncernu zbrojeniowego. Umowy z Libańczykiem zawierano, gdy prezesem Bumaru był Roman Baczyński. Jak twierdzą przedstawiciele firmy zbrojeniowej, obecnie el Assir nie ma żadnego związku ze spółką. Koncern jest mu jednak winny kilkanaście milionów dolarów. Z nieoficjalnych informacji wynika, że właśnie przy okazji sprzedaży stoczni negocjowano z nim ugodę w tej sprawie. Minister Aleksander Grad stwierdził, że nie zaakceptował sugestii inwestora, który chciał uzależnić sprzedaż stoczni od wypłaty zaległych pieniędzy dla Libańczyka.Z informacji „Rz” wynika, że dług Bumaru jest związany z umowami na pośrednictwo w sprzedaży broni, które firma podpisała z Libańczykiem. Wśród nich jest m.in. honorarium za pośrednictwo w sprzedaży do Gruzji rakiet GROM. Obecnie Prokuratura Okręgowa w Warszawie sprawdza, czy przez umowy z pośrednikami, w tym el Assirem, władze Bumaru nie wyprowadzały ze spółki pieniędzy.
Abdul Rahman el Assir urodził się 26 kwietnia 1950 r. Według danych francuskiego wywiadu posiada somalijski paszport dyplomatyczny. Oprócz tego posługuje się także dokumentem libańskim i marokańskim. W połowie lat 70. pracował w libańskiej ambasadzie w Egipcie.
W 1976 roku ożenił się z Samirą Kashoggi, siostrą Adnana Kashoggiego, uznawanego wówczas za jednego z najbogatszych ludzi na świecie, który zarobił miliardy na handlu bronią. To właśnie szwagier wprowadził go w biznes zbrojeniowy. Do grona znajomych Libańczyka należą m.in. Juan Carlos, król Hiszpanii, czy Alan Garcia, prezydent Peru.
We Francji trwa obecnie śledztwo dotyczące transakcji zbrojeniowych z lat 1993 – 1995, gdy na czele rządu stał Edouard Balladur (chodzi m.in. o sprzedaż do Pakistanu trzech okrętów podwodnych Agosta). Miał brać w nich udział właśnie el Assir. Śledztwo ma wyjaśnić, czy z pieniędzy pochodzących z prowizji za te transakcje nie finansowano kampanii wyborczej ówczesnego premiera Balladura oraz czy zamach terrorystyczny z maja 2002 roku, w którym zginęło 11 pracowników DCN (francuskich zakładów stoczniowych), miał związek z transakcjami zbrojeniowymi.
Na nieprawidłowości przy sprzedaży broni do Pakistanu wskazują zeznania jednego z byłych szefów DCN oraz tajny raport sporządzony przez byłego oficera DGSE (wywiadu francuskiego), w którym pojawia się nazwisko Rahmana el Assira oraz jego brata Rabiha. Co ciekawe, Rabih zasiada wraz z byłym prezydenckim ministrem Robertem Drabą w radzie nadzorczej spółki telekomunikacyjnej Cellcom.Draba w 2007 r., za rządów PiS, miał popierać pomysł sprzedaży inwestorom z Zatoki Perskiej części majątku stoczni gdyńskiej i szczecińskiej. Jako przedstawiciel inwestora występował el Assir. Ostatecznie Polska zignorowała ofertę.
Natomiast drugi z kolei biznesowy zasilacz twórczości Polańskiego Gene Gutowski /Eugeniusz Bardach/ to nie tylko producent filmowy, ale przede wszystkim bardzo obrotny pośrednik na rynku uzbrojenia, bliski znajomy i współpracownik Adnana Khashoggiego zaraz po wojnie współpracował z Counter Intelligence Corps /kontrwywiad armii amerykańskiej/ jego firmy Subci Ltd i Golden Vision prowadziły dziwne interesy z Bumarem, dyrektor Baczyński z Bumaru na kilka dni przed odwołaniem aneksował kontrakt z Golden Vision na 1,3 mln $, ciekawe co producent filmowy robił dla producenta uzbrojenia, zaznaczam, że na pewno nie były to filmy reklamowe, taki to jest ten przyjaciel – uzbrojony poręczyciel.
Witold Bardach urodził się we Lwowie 26 Lipca 1925 roku jako syn Dr. Juliusza Bardacha, prawnika i Anny, pianistki koncertowej. W 1933 roku cała rodzina Bardachów przeniosła się do Rawy Ruskiej, gdzie Juliusz objął praktykę adwokacką. Po wybuchu II wojny światowej Bardachowie przenieśli się do Lwowa gdzie ich rodziny mieszkały od pokoleń. W 1940 roku pod okupacja sowiecka, rozpoczął studia rzeźby w Instytucie Sztuk Plastycznych pod kierunkiem prof. Mariana Wnuka we Lwowie. Po wkroczeniu Niemców do Lwowa w 1941 roku sytuacja rodziny Bardachów diametralnie się zmieniła z powodu ich żydowskich korzeni. W konsekwencji jego rodzice i cała rodzina byli wymordowani w obozie zagłady w Bełżcu a stryj Bronisław i 13-letni brat Roman popełnili samobójstwo po likwidacji resztek lwowskiego getta. Siedemnastoletni Witold zbiegł do Warszawy, gdzie przybrał nazwisko Eugeniusz Gutowski. Pracował w zakładzie fotograficznym, później w zakładach niemieckiej firmy Junkers na lotnisku Okęcie skąd wynosił radiostacje Luftwaffe dla walczącej Warszawy. Poszukiwany przez Gestapo ucieka na Łotwę do Rygi jako kierownik firmy budowlanej Metzger, zarządzanej przez Organizację Todt. Ewakuowany z brygadą roboczą do Niemiec i Austrii doczekał tam końca wojny. W ucieczce przed Sowiecką armią dociera do Amerykanów. Zostaje zatrudniony przez US Army Counter Intelligence Corps, CIC. Korpus Kontrwywiadu Amerykańskiej Armii, jako Special Agent, czyli agent specjalny odpowiedzialny za ściganie przestępców wojennych i sowieckich agentów. Wtedy przylgnęło do niego angielskie zdrobnienie imienia Eugeniusz – Gene.
W 1947 roku w Monachium poślubił Zillah, Amerykankę. Z tego małżeństwa ma dwóch synów: Andrew Gutowski, architekt, oraz Alex Gutowski – kapitan jachtów.
W kwietniu tego samego roku przybył do Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał z żoną w Nowym Jorku i zajął się ilustrowaniem mody. W kwietniu 1949 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo.
W 1958 roku Niemczech kupił prawa do dystrybucji w Ameryce filmu Ósmy dzień tygodnia Marka Hłaski w reżyserii Aleksandra Forda. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych zorganizował sporo prezentacji z tym filmem, lecz nie odniósł on sukcesu.
W 1960 roku przybył do Londynu gdzie w 1961 roku na zlecenie firmy British Lion wyprodukował Station Six Sahara z Carroll Baker do którego scenariusz napisał Bryan Forbes. W 1963 roku poślubił angielską modelkę Judy. Ma z nią syna Adama Bardacha.
W 1963 roku zaprosił do Londynu Romana Polańskiego i rozpoczęli współpracę. W przeciągu 3 lat Gutowski wyprodukował kultowe dzisiaj filmy: « Wstręt », « Matnia », « Nieustraszeni Pogromcy Wampirów ». W 1967 roku obaj przenieśli się do Hollywood na zaproszenie Paramount Pictures, z którym podpisali kontrakt na szereg filmów. Na lata ich drogi się rozeszły, ale w 2001 roku spotkali się ponownie przy produkcji obsypanego nagrodami filmu Pianista, w którym Gene był ko-producentem Polańskiego.
W 1971 roku poznał Saudyjczyka Adnana Khashoggiego, współzałożyciela spółki Triad. Mianował on Gene’a konsultantem w dziedzinie kinematografii (miał doglądać pracy przy ekranizacji biografii Mahometa). Gene przez 15 lat żył praktycznie na koszt rozrzutnego Adnana Khashoggiego. W 1975 roku poznał, a krótko później poślubił Corinnę Liddell, córkę Petera Liddella. Małżeństwo to rozpadło się w 1983 roku, podobnie jak kolejne z Polką imieniem Dorota, trwające od 1990 do 1994 roku.
W 1995 roku przeniósł się do Kalifornii. Był przedstawicielem firmy, która doradzała polskiej firmie zbrojeniowej Bumar.
A to krótkie przypomnienie sprawy Polańskiego;
Rok 1977
- 10 marca: Polański, lat 43, zaprasza 13-letnią dziewczynę by wzięła udział sesji zdjęć mody w domu aktora Jacka Nicholsona w Hollywood, pod jego nieobecność. Podaje dziewczynie alkohol i narkotyki i ma z nią stosunek seksualny.
- 25 marca – rodzice dziewczyny składają doniesienie na policji.
- 15 kwietnia: Polański staje przed sądem pod zarzutami obejmującymi gwałt i sodomię. Nie przyznaje się do winy.
- 8 sierpnia: dochodzi do ugody przed sądem, Polański przyznaje się tylko do zarzutu uprawiania nielegalnego seksu z nieletnią. Zostaje skazany na trzy miesiące badań psychiatrycznych w szpitalu w Kalifornii. Poddanie się badaniom odłożono do końca roku by umożliwić mu ukończenie filmu.
Rok 1978
- 1 luty: po 47 dniach badań w zakładzie karnym w Chino pod Los Angeles, Polański ucieka z USA, obawia się znacznie ostrzejszych kar za pozostałe zarzuty. Osiada we Francji, tu urodził się przed wojną i ma francuskie obywatelstwo. Mieszka tu od tego czasu. Francja, która z reguły nie wydaje swoich obywateli, odrzuciła wniosek ekstradycyjny władz stanu Kalifornia.
Rok 1994
- Sierpień: Polański zawiera ugodę cywilną z kobietą, którą była jego ofiarą, płaci jej odszkodowanie, ale prokurator w Kalifornii odmawia uchylenia kryminalnych zarzutów wobec niego.
Rok 2003
- 23 marca: Polański otrzymuje Oskara za film « Pianista ». Kobieta, która była jego ofiarą, wydaje oświadczenie, że przebacza Polańskiemu i prosi by otrzymał zgodę na udział w ceremonii rozdania Oskarów. Reżyser mimo to nie przyjeżdża, obawiając się aresztowania.
Rok 2008
- 2 grudnia: prawnik Polańskiego zwraca się do władz stanu Kalifornia o uchylenie zarzutów, argumentując, że sprawa przeciw Polańskiemu była niewłaściwie prowadzona.
Rok 2009
- 7 maja: sędzia w Los Angeles odrzuca wniosek Polańskiego o umorzenie sprawy.
- 26 września: Polański zostaje aresztowany w Zurychu i czekał w więzieniu na ewentualny wniosek o ekstradycję do USA.
Obecnie mieszka w Gstaad, Szwajcaria w bliskim sąsiedztwie Abdula el Assira

Brak głosów

Komentarze

Tego im najbardziej zazdroszczę że jeden żyd drugiemu zawsze pomaga a Polak drugiemu często jeszcze nogę podstawi gdy ten stara się o pracę.

Vote up!
0
Vote down!
0
#163173

"Do grona znajomych Libańczyka należą m.in. Juan Carlos, król Hiszpanii, czy Alan Garcia, prezydent Peru." Może do tego grona dołączyło również nasze Słońce Peru po swojej podróży na tamten kontynent? Po co tam pojechał i co załatwiał?

Vote up!
0
Vote down!
0

Szpilka

#163183

Jeżeli nie zjednoczymy się,to dalej będziemy tylko pisać i nazekać,trzeba deptać te robactwo butem wyborczym,

Vote up!
0
Vote down!
0
#163206

Gawronski Rafzen
But wyborczy to znikomy środek zmian w Polsce, zwłaszcza gdy jest dwudniowo oszukany.

Vote up!
0
Vote down!
0

Gawronski Rafzen

Uwaga! Zawarte treści są zakazane dla wszelkich patriotów z okrągłego stołu.

#163259

Gawronski Rafzen
Słońce Peru załadował kilka worków poczty dyplomatycznej z lekarstwami dla Piesiewicza.

Vote up!
0
Vote down!
0

Gawronski Rafzen

Uwaga! Zawarte treści są zakazane dla wszelkich patriotów z okrągłego stołu.

#163258