Św.Malachiasz na twitterze

Już wczoraj pojawiła się w sieci lista kandydatur na następcę Benedykta XVI. Była skonstruowana tak, jakby przygotowywali ją poseł Palikot z Biedroniem i Grodzką. Nie pamiętam wszystkich nazwisk i charakterystyk, ale niektóre rzuciły mi się w oczy szczególnie. Oto jeden z kardynałów chciałby, żeby kazania konkurowały z zapiskami na twitterze. Jest on także specjalistą od dialogu z ateistami i uważa, że wszyscy jesteśmy raczej poszukiwaczami prawdy, a nie jej posiadaczami. Inny kardynał ma na nazwisko Marx, jeszcze jeden jest po prostu prymasem Czech, najbardziej ateistycznego kraju na świecie i dobrym znajomym Vaclava Havla. Kardynał z Wiednia z kolei chce się zajmować pedofilią w Kościele i związkami partnerskimi.
Ja rozumiem, że to nie jest przypadkowe zestawienie i ono nie zostało wyciągnięte z informacji podawanych przez Watykan? Nie wiem czy ktoś zawczasu ma w zanadrzu takie listy, ale patrząc na tę właśnie, opublikowaną wczoraj, mam wrażenie, że jednak tak, że oni czekają po prostu i kiedy coś się zdarzy wyciągają z zanadrza ranking. Co prawda nie namawiają jeszcze nikogo do głosowania sms-ami na swoich ulubieńców, ale pewnie i do tego dojdziemy.
Na mnie szczególne wrażenie zrobił kardynał, który powiedział, że wszyscy jesteśmy poszukiwaczami prawdy. Ponieważ śledziłem wczorajsze newsy i natknąłem się w nich na przepowiednię św. Malachiasza od razu skojarzył mi się ów święty z tym kardynałem. Już wyjaśniam dlaczego. Oto w notce umieszczonej w wikipedii, dotyczącej Malachiasza, pochodzącego z Irlandii biskupa, przyjaciela świętego Bernarda z Clairvaux znajduje się takie oto zdanie: był duchowym spadkobiercą staroceltyckich misteriów. To zdanie może oczywiście nic nie znaczyć, może być kłamstwem, przeinaczeniem, może być żartem. Ono jednak tam jest. I to chyba nie może być przypadek. Nie wiemy co to może oznaczać. Wiemy natomiast, że był św. Malachiasz przyjacielem św. Bernarda. Ten zaś kojarzy się nam przede wszystkim z reformą cysterską, zakonem Templariuszy i wyprawami krzyżowymi. To ważne skojarzenia i na ich szczegółowe omówienie przyjdzie jeszcze pora. Św. Malachiasza znamy przede wszystkim z anegdot rozpowszechnianych przez św. Bernarda. I jawi nam się on jako dobrotliwy biskup misjonarz, który miewał wizje i miał dar wieszczenia. Taki dar, to jest szalenie ważna rzecz w czasach kiedy nie ma nie tylko twittera, ale nawet gazet codziennych. Taki dar to jest rzecz szczególnie ważna dla takiego człowieka jak św. Bernard, który wyposażony został w rozmaite charyzmaty i plany ma tak wielkie, że przeciętny człowiek po prostu ich nie ogarnia swoim umysłem.
Ponoć św. Malachiasz miał wizję w Rzymie, w której to wizji ujrzał następujących po sobie 111 papieży. Ostatni z nich ma zamknąć historię Kościoła i świata. I tym ostatnim jest Benedykt XVI. Ja nie mam tu zamiaru przytaczać treści proroctwa Malachiasza, bo uważam to za rzecz bez znaczenia. O wiele ważniejsze jest to w jaki sposób ta przepowiednia została wykorzystana i rozpropagowana w czasach nowożytnych. Otóż w roku 1590 król Hiszpanii Filip II, nieudolny i słaby polityk, popełniający szereg podstawowych błędów usiłował za wszelką cenę utrzymać kontrolę Hiszpanii nad Rzymem. Do tego ponoć posłużyła mu przepowiednia Malachiasza, o której nie wspomina ani razu św. Bernard żyjący przecież współcześnie z irlandzkim biskupem. Lata 1590-1592 są szczególne i ważne, także dla nas. Przez dwa lata bowiem na tronie Rzymskim zasiadło wówczas pięciu papieży. Owa rotacja była emanacją walki o polityczny prymat w Kościele jaką toczyła Hiszpania i Francja. Po latach przegranych wojen i upokorzeń, Francuzi, mając na tronie króla, który był nieszczerym katolikiem, wychrzczonym kalwinistą, ale bardzo zręcznym politykiem, uzyskali przewagę. W dziejach rozpoczął się okres bardzo później spopularyzowany przez XIX wiecznego pisarza nazwiskiem Dumas, Alexandre Dumas. Papież Klemens VIII, któremu udało się przeżyć do roku 1605 obrał kurs zdecydowanie profrancuski. Papież ów zaplanował wzorem niektórych swoich poprzedników krucjatę antyturecką. Miał ją poprowadzić nie kto inny tylko Jan Zamoyski, kanclerz i hetman wielki koronny. Wyprawa doszła do skutku, ale bez udziału naszych wojsk i naszych polityków. Na Węgry wyruszyła ekspedycja dowodzona przez jednego z krewnych papieża, który wkrótce zmarł. Kulisy tej dziwnej krucjaty nie są mi dokładnie znane, ale i na ich wyjaśnienie przyjdzie pora.
Po co ja to wszystko dziś piszę? Ponieważ abdykował Ojciec Święty Benedykt XVI. I to jest wydarzenie ważne z kilku co najmniej powodów. Ja wymieniłem tutaj te, które wydają mi się najważniejsze. Może się bowiem okazać, że będziemy musieli spojrzeć na historię, w tym na historię Kościoła nieco inaczej. Bez okularów, tak czarnych jak i różowych. Po prostu, zwyczajnie, własnymi oczami. Dlaczego tak sądzę? Otóż przekonał mnie do takiego postawienia kwestii ów kardynał kandydujący na papieża, który powiedział, że wszyscy jesteśmy raczej poszukiwaczami prawdy. Nie wiem tylko czy on i ja mamy na myśli tę samą prawdę.

Wszystkich oczywiście zapraszam na stronę www.coryllus.pl oraz do księgarni www.multibook.pl, http://www.ksiazkiprzyherbacie.otwarte24.pl/ do księgarni wojskowej w Łodzi przy Tuwima 34, do księgarni Wolne Słowo W Lublinie przy ul. 3 maja, do księgarni „Ukryte miasto” w Warszawie przy Noakowskiego 16, oraz do sklepu FOTO MAG przy stacji metra Stokłosy w Warszawie.