Siedmiokilogramowy liść kontra przemysł pogardy

Obrazek użytkownika coryllus
Kraj

Każdy mógł się już wielokrotnie przekonać, jak bardzo jestem zirytowany tym co dzieje się na rynku książki. Bierze się to głównie z tego, że ludzie, którzy związali swoje życie z tym rynkiem są głęboko przewidywalni i bardzo powolni. W dodatku promują swoje książki tak, jakby je mieli sprzedawać czytelnikowi nierozgarniętemu i w jakiś szczególny sposób ograniczonemu. Na ostatnich targach tak się złożyło, że stałem obok stosika IPN. Było to pouczające doświadczenie, bo okazało się, że choć oferta Instytutu jest dużo bogatsza od mojej, to jeśli chodzi o sprzedaż poszczególnych książek zdecydowanie ich wyprzedzam. Nie powiem, poczułem się z tym dobrze. Zważywszy, że oni mają do dyspozycji całą machinę promocyjną, a ja jedynie blog i kilka życzliwych temu blogowi osób.
Ludzie byli oczywiście bardzo zainteresowani ofertą IPN, mało ich interesowało kto tam jest teraz dyrektorem, a kto zastępcą i o co chodzi w politycznych przepychankach wokół Instytutu. Niestety taka jest prawda, czy to się nam podoba czy nie. Ludzie podchodzili do stoiska i pytali o interesujące ich książki, potem płacili i odchodzili po krótkiej pogawędce ze sprzedawcą. Interesowała ich tylko treść publikacji i cena. I właśnie nad treścią, pomijając cenę, chciałbym się dzisiaj chwilę zatrzymać.
Cechą charakterystyczną dobrego autora publicysty, dobrego autora politycznego, jest natychmiastowa reakcja na bieżące wydarzenia. Człowiek zajmujący się beletrystyką nie musi spełniać takich wymogów, podobnie jak poeta, ale autor polityczny a i owszem. Patrząc na stoisko moich sąsiadów, a także na inne stoiska z dziełami autorów publicystów miałem przez cały czas wrażenie, że sprzedają jakąś bryndzę drugiej świeżości. O tym wszystkim gadało się już dawno i wielokrotnie, moim zdaniem nie powinno już być tego na półkach, ale te książki ciągle tam są, bo trzeba je sprzedać. W całej ofercie brakowało mi rzeczy zdecydowanie nowych i komentujących bieżącą politykę. Nie przeczytałem książki Igora Janke – jeszcze – choć się do tego zobowiązałem, ale jeden Viktor Orban wiosny nie czyni, tym bardziej, że jego misja trwa już ładnych parę lat i winna mieć w Polsce kilka co najmniej opracowań. Tu mała dygresja i spostrzeżenie, które mówi wszystko o tym jak traktuje się treści na rynku książki w Polsce. Jedynym bohaterem, o którym napisano kilka, a może nawet kilkanaście książek, bohaterem historycznym, jest niedźwiedź Wojtek z armii generała Andersa. I tyle. Naliczyłem aż pięć książek o Wojtku. O Orbanie była jedna, a o Putinie żadnej. Nie wiem dlaczego nikt nie sprzedawał książki Piotra Semki o Lechu Kaczyńskim. Nie wiem też dlaczego sprzedawano książkę Goćka, która leżała na stoisku z grami planszowymi.
Tym co najbardziej rzucało się w oczy na targach książki historycznej był jakiś przedziwny rodzaj opóźnionego zapłonu, wynikający chyba z niezrozumienia przez wydawców swojej misji, z jakiejś podwójnej asekuracji i lęku, że się nie sprzeda. Nie może, być tak, kochani, że się nie sprzeda, jeśli się wydaje książkę, to z jakimś zamysłem, jak sądzę i nadzieją na zysk. Na targach stoiska zawalone były książkami, które nie schodziły, a za to miały bardzo kolorowe, narracyjne okładki. Pełno było na nich płonących samolotów, czołgów i martwych ludzi, często jeszcze okaleczonych.
Najbardziej jednak zdziwiło mnie to, że jakiś pan napisał – z opóźnionym zapłonem – książkę pod tytułem „Przemysł pogardy”. Książka ta jest jednym z wielu curiosów na naszym rynku. Jest to bowiem zestaw wycinków prasowych, w których autorzy z tygodników i dzienników flekują Lecha Kaczyńskiego. Napisane zostało owo dzieło dwa i pół roku po śmierci prezydenta i reprezentuje nurt w literaturze określany mianem „odgrzewane kotlety na wynos”. Książka się oczywiście sprzedaje, bo każdy lubi sobie poprzeglądać raz jeszcze ten cały publicystyczny śmietnik i wzruszyć się i zapłakać nad nieszczęściem naszego pana prezydenta i jego żony. Ja chciałbym tylko zapytać gdzie w tym jest miejsce na odwagę i na bunt, bo jakoś go nie widzę. Od roku sprzedajemy książkę Toyaha, pod tytułem „O siedmiokilogramowym liściu”, która jest dokładnie tym samym co „Przemysł pogardy”, ale napisanym przez autora z warsztatem, klasą i pomysłami. Toyah relacjonował bowiem na swoim blogu na bieżąco, słowo po słowie, grymas po grymasie i przekleństwo po przekleństwie, nagonkę na Lecha Kaczyńskiego. Czynił to konsekwentnie od dawna i jeszcze dawał do tych swoich opisów komentarze świadczące o tym jak głęboko przeciwnicy Lecha Kaczyńskiego się mylą i jak silnie racja i prawda przyrośnięte są do nas i naszych poglądów. Toyah napisał książkę, która liczy ponad 400 stron, kosztuje niewiele, a na każdej stronie mamy nie tylko emocje i pasję, ale również prawdę. „Siedmiokilogramowy liść” jest bowiem zapisem na bieżąco tego co działo się w dniach prezydentury Lecha Kaczyńskiego, zapisem reakcji ludzi, którzy prezydenta nie lubili, albo wręcz nienawidzili, zapisem ich słów i komentarzem do ich czynów. Jest to kawał porządnej politycznej publicystyki, nie mający nic wspólnego ze zbiorem prasowych wycinków, sprzedawanych w jednym kawałku. W dodatku zebranych w długi czas po śmierci głównego bohatera tej książki.
O czym świadczy obecność tej książki na rynku? Otóż moim zdaniem świadczy ona o tym, że wydawcy książek bardzo chcieliby reagować na wydarzenia polityczne tak jak wydawcy pracy. Nie znają jednak dobrych autorów i są za mało mobilni, boją się poza tym i mają dziwny nawyk, polegający nam tym, że nie dowierzają samym sobie i nie podejmują ryzyka. Inwestują w tak zwane pewniaki, który zwykle gwarantują zysk na bardzo krótką metę. Czy to da się zmienić? Nie sądzę. Na pewno nie w segmencie książki historycznej i politycznej, gdzie na pierwszej linii sprzedażowej leżą prace doktorskie i habilitacyjne wszystkich uczonych mężów parających się historią. Rzeczy nie do czytania i nie do strawienia. Ktoś jednak uważa, że one właśnie gwarantują sukces. To jest niestety pomyłka. Rynek książki historycznej i politycznej w Polsce otwiera więc przed dynamicznymi autorami nieograniczone wręcz perspektywy, większość bowiem konkurencji zachowuje się jak wielki, tłusty mamut, który wpadł w pułapkę i nie może się ruszyć. I nie rozumie, że trąbienie na postrach nic mu nie pomoże.
Pozostaje mi jedynie wyrazić radość z tego powodu i wydawać kolejne książki. Nie mam wyjścia.

Na koniec wiadomość: do końca roku „Baśń jak niedźwiedź” sprzedawana będzie w pakiecie pod dwa tomy, w cenie 60 złotych plus koszta przesyłki. Taka świąteczna promocja, a do końca roku dlatego, żeby prawosławni też mogli sobie kupić pod choinkę tę piękną i potrzebną książkę. W promocyjnej cenie jest również „Atrapia” - 15 złotych plus koszta wysyłki. Zapraszam www.coryllus.pl

Brak głosów

Komentarze

 Tekst publikacji powinien mieć przejrzystą formę, która ułatwia czytelnikowi lekturę treści. Tekst nie powinien być zbyt zwarty lub bezładny, powinien posiadać jasną strukturę. Powinieneś stosować przy tym maksymalnie siedmiostopniowy podział tekstu.

Aby napisać dobry tekst do internetu, nie wystarczy umiejętność dobrego pisania.  Webwriting to rzemiosło, a jego opanowanie pozwala zwiększyć poczytność naszych tekstów.

Podstawową umiejętnością, jaką musi posiąść webwriter, jest pisanie tekstów zwięzłych. Im więcej treści, tym większy jest także deficyt uwagi.

Z tekstami internetowymi jest tak, jak z randką. Czasem zdarza się prawdziwa perła. I podobnie jak w czasie randki – jeśli jest udana, chcemy by trwała długo – tak w przypadku tekstów internetowych, ważna jest również ich atrakcyjność.

Długi tekst może odnieść sukces, jeśli ma ciekawy temat, przedstawiony w oryginalny sposób i niebanalne podejście autora. O takich tekstach mówimy, że same się czytają. Jeżeli tekst jesy 'taki sobie', to lepiej go podzielić.

 

Przejrzysty tekst czyta się szybciej i sprawniej. Czytelnik jest delikatnie oszukany i nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, że zajmuje go tak męcząca czynność jaką jest czytanie. Przejrzystość tekstu można zwiększyć poprzez:

  • częsty podział na akapity (jeden wątek – jeden akapit)
  • śródtytuły (informacyjne, stanowiące mikrotreść)
  • wyliczenia (pomagają one także w zapamiętywaniu i porządkowaniu myśli)

POZDRAWIAM SERDECZNIE I PRZEPRASZAM ZA MORALIZATORSTWO!

 

Vote up!
0
Vote down!
0
#312592

Do coryllusa

Ile razy mam ci* pisać – pseudo-literacie, że masz zadbać o styl pisania i unikać błędów? Nawet w powyższej notce aż się od nich roi! 
Czy jesteś tak odporny na wiedzę i nie przyjmujesz żadnych słów krytyki? Kimże ty u diabła jesteś??? Dawno nie widziałem tak zadufanego w sobie człowieka! Dla ciebie nawet prace magisterskie i rozprawy doktorskie są nic nie znaczącym „gniotem” – bałwochwalco! A nie wiesz, albo… nie chcesz wiedzieć, że magistrant czy doktorant ma promotora, który czuwa nad tym, by praca była napisana zgodnie z wiedzą, prawdą, zgodnie z zasadami polskiej pisowni i była dobrze podparta faktograficznie. Poza promotorem, recenzenci prac magisterskich i rozpraw doktorskich są drugą instancją, która ocenia wartość pracy czy rozprawy. Uważasz, że tylko ty piszesz najlepiej, najwspanialej i nie jest ci potrzebny redakcyjny korektor i recenzent. Taką postawą nie zyskasz Czytelników, a wręcz przeciwnie, – zniechęcasz. W dodatku poddajesz krytyce opinie wszystkich, którzy nie mają dobrego zdania o twoich "dziełach". 
I jeszcze jedno: portal Niepoprawni.pl nie jest portalem reklamowym, na którym sukcesywnie będziesz reklamował swoje „dzieła”. Ciekawi mnie, czy z tytułu zamieszczania owych nachalnych reklam, uiszczasz stosowne opłaty Redakcji tego portalu. Idę o zakład, że nie. Jest to po prostu z twojej strony bezczelność dużego formatu.

A teraz do komentatora o nicku Van

Jesteś ostatnim człowiekiem na tym portalu, który może pouczać coryllusa, jak ma pisać swoje teksty, choć z większością twoich wskazań trudno się nie zgodzić. Ciekawi mnie, skąd "ściągnąłeś" te porady, bo sam ich z pewnością nie wymyśliłeś. Nie może wymyśleć tego ktoś, kto daleki jest od przestrzegania tych zasad.
Mamy tu bowiem do czynienia ze zjawiskiem „uczył Marcin Marcina”. Też „sadzisz” błędy, że głowa mała. Nawet w tym „pouczającym” komentarzu naliczyłem ich kilkadziesiąt. A w dodatku masz kłopot z czytaniem tekstu ze zrozumieniem, co dałeś wyraz między innymi w komentarzu pod artykułem Contessy z 6 grudnia br. Więc się nie wychylaj i nie wychodź przed orkiestrę, bo cholernie fałszujesz.

_____________ 
* Wszystkie zaimki celowo pisałem małą literą, z uwagi na brak szacunku do adwersarzy.

Satyr   

Vote up!
0
Vote down!
0
#312635

 Cytat z twojego paszkwilu na mój temat: "masz kłopot z czytaniem tekstu ze zrozumieniem, CO dałeś wyraz między innymi w komentarzu...".

Jesteś cienki bolek polonistyczny,  CZEGO dałeś wyraz  redagując  paszkwil pod moim adresem.

Satyr! Nie matura lecz chęć szczera zrobiła z ciebie blogera?

 

Vote up!
0
Vote down!
0
#312654

Wyrus, chłopie, że też do razu cię nie poznałem...

Vote up!
0
Vote down!
0

coryllus

#312675

 " Pamiętam jak przez mgłę notki coryllusa, przez które z trudem jakoś się udawało przebrnąć, choć nie zawsze. Czasem po prostu nie dawałem rady i czytałem innych blogerów. W każdym razie nie potrafiłbym przypomnieć sobie żadnej, która wywarłaby na mnie jakieś wrażenie coś, o czym się nie zapomina i gdzieś tam w głowie pozostaje długie lata.

 
Od pewnego czasu widzę, że gość przy okazji sprzedaży swojej książki czy już może książek wziął się za krytykowanie wszystkiego wokół co nie wyszło spod jego ręki no i jeszcze tego swojego przyjaciela toyaha.
 
Domyślam się, że to taka technika marketingowa, że dobrze czy źle, ale się o nim o nich mówi. Osobiście mi to nie przeszkadza jak to mówią każdy orze jak może, choć pewien niesmak to wzbudziło i wygląda na to, że nie tylko mój.
 
Niesmak niesmakiem, ale chyba najgorsze w tym wszystkim jest to, że cały ten coryllus jest mistrzem w zmyślaniu a gdy już ktoś mu zwróci uwagę i udowodni, że się myli i zapodaje nieprawdziwe rzeczy okazuje się, że jest arcymistrzem w krętactwie. Takie coś w stylu adam m. 
    
Na potwierdzenie link do kompromitacje gdzie właściciel tej strony poświęcił wyjątkowo dużo miejsca właśnie zmyśleniom coryllusa . Akurat w tym przypadku mógłby jakoś się wybronić, bo jak sam pisze cała książka to w większości nieprawdziwe historie.
Natomiast już na w tej chwili nieistniejącej stronie nicek.pl byłem świadkiem sytuacji, gdy autor jednej z notek oraz kilka innych osób w pewnym wątku udowodnili coryllusowi, iż podaje niesprawdzone i fałszywe info i prosili tylko o jedno żeby przyznał, iż ma tego świadomość. Bez skutku, co zresztą zakończyło się o ile sobie dobrze przypominam jego odejściem w stylu jakubowskiej. W niedługim czasie popełnił notkę mającą na celu wyśmianie Artura Nicponia  właściciela strony nicek, na której doszło do  właśnie wspomnianej sytuacji.
 
Było też kilka innych notek, w których bez sensu atakował innych i na jakiekolwiek próby zwrócenia mu uwagi jedyną odpowiedzią była agresja i banowanie. 
 
Pamiętam jedna sytuację, gdy totalnie mnie odrzuciło po jednym z jego wpisów i wyraziłem to w swoim kommencie, że w sumie dobrze sie stało, że to napisał, bo to odwiodło mnie od zakupu jego książki, do której właśnie się przymierzałem. Odpowiedź była taka, że źle by się czuł z tym, że jego dzieło trafiłoby w ręce takiego indywiduum!!!  Mnie to się coś zdaje, że jak się chce coś sprzedać to się potencjalnego klienta nie powinno obrażać, ale może i ja mam stary nieaktualny pogląd. W końcu wszystko się zmienia."
 
 
(źródło:)  http://cremedecaramel.salon24.pl/470509,coryllus-zmysla-po-prostu#logged
Vote up!
0
Vote down!
0
#312594

Jeśli myślisz, że mi od tego spadnie sprzedaż to jesteś w błędzie biedaku.

Vote up!
0
Vote down!
0

coryllus

#312609

Za Pana przyczyną na pewno siegnę po ten "Siedmiokilogramowy liść". Jednak nie odbierałbym autorowi książki  "Przemysł pogardy" tego co jemu się należy. Każdy z nas miał pewnie ochotę na sporzadzenie takiej swoistej kroniki bezeceństw polityków i mediów wobec L. Kaczyńskiego. Zrobił to za nas i dla nas Sławomir Kmiecik.  I jestem prawie pewny, że wcale nie kupię jej po to aby "przeglądnąć raz jeszcze ten cały publicystyczny śmietnik i wzruszyć się i zapłakać nad nieszczęściem naszego pana prezydenta i jego żony" - może nawet jej nie przeczytam (od razu), ale zachowam dla dzieci, ku przestrodze i na pamiątkę naszych tubylczych czasów.  Nie wydaje mi się też aby był to odgrzewany kotlet. Lech Kaczyński piastował urząd Prezydenta RP w całkowicie wrogim otoczeniu, którym o dziwo był rząd III RP oraz media! Tusk i jego poplecznicy walcząc z prezydentem L. Kaczyńskim walczyli z rodzinami wszystkich jego wyborców, z wielomilionową grupą Polaków. Ten rząd istnieje a te niegodziwości i łajdactwa się przecież nie zakończyły. Dzieją się one również dziś. Zupełnie jawnie, w świetle fleszów, kamer i mikrofonów. Właśnie dlatego należy wszystko spisywać. Pamieć jest ulotna a pozostają tylko uczucia i przekonania, które wynikają z głębokiej analizy tego wszystkiego. Dlatego źródło tych przekonań należy zachować, jak monitoring z miejsca przestępstwa. Tak dla równowagi.

Promocja książki jest dziś wyzwaniem. Dobrze, że podejmują się tego tematu również "autorzy z warsztatem, klasą i pomysłami". 

Dziękuję i pozdrawiam

10

Chrust

Vote up!
0
Vote down!
0

Chrust

#313028