Jak Donald przegrał z Robertem

Mimo iż propaganda sugeruje, że jest inaczej, rządy Tuska to jedno wielkie pasmo przegraych batalii z rzeczywistością. Najważniejszą przegraną jest sprawa smoleńska ale Smoleńsk to kwestia dość skomplikowana, dla głuptaków zbyt trudna do ogarnięcia, więc ograniczmy się do znacznie prostszej kwestii Borussi.

Donald przegrał z Robertem.
Tusk wprawdzie też jeździ do Niemiec, ale w swoim prywatnym interesie, w roli cwaniaka/frajera (tu przypomnę greps "nie ma frajera nad cwaniaka"). Lewandowski w Niemczech haruje w zespole i myśli.

Polactwo w Polsce, cwaniackie, chamskie i infantylne, też kieruje się, jak Donald, jedynie swoim osobistym chciejstwem i złością i to je gubi, bo sukcesy odnosi się wspólnie, nawet jeśli to sukces pozornie jednostkowy, a nie w pojedynkę. Indywidualny sukces to zaledwie czubek góry lodowej. Wprawdzie Donald i jego popieracze to też jakiś rodzaj wspólnoty ale to tzw. brudna wspólnota.

Faceci w Borussi na boisku rozumieją się bez słów, bo rozumieją i mają we krwi wspólny interes. Stąd ten sukces. Dziesięciu haruje by ten jeden-asty miał okazję lub parę okazji.

A w polskiej reprezentacji Robert goli nie strzela, bo bez współpracy nie ma kołaczy, bo bez wspólnty nie ma porozumienia. W Polsce, z rozmaitych względów, buractwo myśli wyłącznie o sobie, więc w konsekwencji, ponosi prażki. Tusk to przecież przedstawiciel buractwa. U Lewandowskiego liczy się interes zespołu, u Tuska i jego popieraczy nie liczy się interes narodowy.

A z sukcesu Roberta buractwo się cieszy, zamiast płakać. To kolejne nieporozumienie,podobne jak to z anegdoty:

"Z czego się śmiejecie ? Sami z siebie się śmiejecie."
Należałoby buractwu zadać pytanie: z czego się cieszycie? ze swoich porażek się cieszycie ?

No a nasi dziennikarze zastanawiają się dlaczego nasza reprezentacja nie potrafi grać.Fachowcy.