Wielki Tydzień. Wielki Poniedziałek.Dziś przypada siódma rocznica śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II

Na te dni odkładam na bok komentarze polityczne, aczkolwiek trudno mi będzie utrzymać palce z dala od klawiatury gdyż tyle ważnych spraw się dzieje!
To taka moja pokuta, moje wyrzeczenie na zakończenie Wielkiego Postu.
To moje postanowienie w intencji spraw najważniejszych, w intencji mojej Ojczyzny!

Wczoraj rozpoczął się Wielki Tydzień.
Wielki i Święty Poniedziałek to w liturgii chrześcijańskiej drugi dzień Wielkiego Tygodnia, rozpoczynającego oktawę obchodów Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Według Ewangelii Świętego Marka to w tym dniu Pan Jezus wszedł do świątyni i zaczął robić porządek, wypędzając sprzedających w niej kupców.Tym samym sprowadził na siebie gniew kapłanów i uczonych w piśmie.
Zakłócił, zaburzył dotychczasowy porządek rzeczy! Wyrzucając kupców ze świątyni jerozolimskiej Jezus dokonał oczyszczenia tego miejsca, napominając "napisane jest - Mój dom będzie domem modlitwy, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców" (Mk 11,15-18) .
Wielki Poniedziałek czas żałoby i zadumy nad śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa.
W świątyniach rzymskokatolickich dominującym kolorem jest fiolet.
Dzisiaj jest też mowa o namaszczeniu Jezusa w Betanii wg św. Jana (J 12, 1-11) oraz proroctwo proroka Izajasza o Słudze Bożym ofiarowanym za zbawienie świata (Iz 42, 1-7).

Jan Paweł II w swym autentycznym brewiarzu " Modlitwy i rozważania na każdy dzień roku" pod datą 2 kwietnia daje nam Program nawrócenia.( str.130):
" Modlitwa pozostaje zawsze pierwszym i podstawowym warunkiem zbliżenia do Boga. W czasie Wielkiego Postu powinniśmy usiłować modlić się więcej; szukać czasu i miejsca, aby się modlić.
....
Modlitwa wychowuje także nasze sumienia, a Wielki Post jest czasem szczególnie stosownym do rozbudzenia i wychowania sumienia.
...
Jałmużna i post jako środki nawrócenia i pokuty chrześcijańskiej są ściśle połączone między sobą.
Post oznacza panowanie nad sobą...
A jałmużna- w ujęciu szerszym i istotnym-oznacza gotowość do dzielenia się z innymi radości i smutków.
...
Przez pełniejszą solidarność z ludżmi, z cierpiącymi, a zwłaszcza z pozostającymi w potrzebie, łączymy się z Chrystusem cierpiącym i ukrzyżowanym."

Mój Kraków( Jan Paweł II, Autobiografia, s.69):

"Patrzę na Kraków. Mój Kraków, miasto mojego życia.
Miasto naszych dziejów...Całe dzieje przeszły przez to miasto i chciały w nim pozostać.(...)
Moja miłość do Krakowa jest starsza niż mój pobyt w Krakowie.
... "

...W każdym razie, żebym nie przyniósł ujmy mojemu narodowi. Przynajmniej tyle. Żebym mógł-nie myślę o tym, żebym zasłużył na groby zasłużonych na Skałce-ale żebym mógł jako tako służyć Polsce, służąc całemu Kościołowi.."

"... gdy myślę Ojczyzna- by zamknąć
ją w sobie jak skarb.
Pytam wciąż, jak go pomnożyć, jak poszerzyć tę
przestrzeń, którą wypełnia. "
( Myśląc Ojczyzna)

pzdr