Węcej wyobraźni drodzy rodacy

Nie trzeba być bardzo rozgarniętym by dojść do wniosku, że partia, która przywiązuje tak wielkie znaczenie do sondaży i jednocześnie z premedytacją godzi w swój wizerunek poczynaniami swoich przedstawicieli w komisji śledczej, wybrała po prostu mniejsze zło.

Wielu sądzi, że to, co się dzieje na naszych oczach w komisji hazardowej to wielki skandal i posunięcie się w tym z pozoru szaleństwie o krok dalej jest niemożliwe.

Krótka pamięć drodzy blogerzy i wybitni oraz „dociekliwi” dziennikarze.

Jeżeli coś lub ktoś w III RP zagraża interesom służb i nieistniejącemu ponoć „układowi”, a przecież to oni powołali do życia polityczny byt pod nazwą Platforma Obywatelska, to wszystkie chwyty są dozwolone.

Może garść wspomnień?

Nie będzie tu o zapomnianym przez środowisko jego koledze po fachu Wojciechu Sumlińskim, który wtykał swój dziennikarski wścibski nos w tematy zakazane w PRL-bis, choć w sprawach mniejszego kalibru „kwiat” polskiego dziennikarstwa zamykał się w klatkach wypożyczonych z ZOO w obronie wolności słowa.

Czy pamięta ktoś jeszcze los posła Gruszki z orlenowskiej komisji śledczej? Czy ktoś wyjaśnił tajemnicze aresztowanie jego asystenta społecznego Marcina Barnaby Tylickiego pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Rosji? Czy któryś z dziennikarzy zainteresował się losem aresztowanego, niewinnego człowieka i jego matki, która ze zgryzoty i załamania wtedy zmarła?

Dziś Tylicki, uniewinniony z odszkodowaniem od polskiego państwa jest na wolności, lecz nie jest to temat dla mediów tak nośny jak jego aresztowanie i łamanie życia 25 letniemu człowiekowi przez służby specjalne i usłużną prokuraturę „demokratycznego państwa prawa”.

Donald Tusk wyraził opinię, iż bardziej w wyjaśnieniu afery hazardowej liczy na prokuraturę niż komisję śledczą. Tu się z Panem Premierem zgodzę. Dodałbym jeszcze, że może też liczyć na Krzysztofa Bondaryka, człowieka, który w żadnym poważnym państwie nie mógłby stać na czele służb specjalnych z takim bagażem podejrzeń, zarzutów i ewidentnego konfliktu interesów.

Przypomnę, że w czasie aresztowania pod dętymi zarzutami i na polityczne zamówienie, Tylickiego, na czele Ministerstwa Sprawiedliwości stał Ryszard Kalisz, a w ABW dzielił i rządził Andrzej Barcikowski. Jak się dziś mają obaj panowie?

Rubaszny Kalisz jest ulubieńcem mediów, a prominentny polityk SLD Barcikowski w marcu 2008 roku powołany został przez Krzysztofa Bondaryka na członka rady konsultacyjnej ABW .

Czy odwiedzili kiedykolwiek niepełnosprawnego do dziś posła Gruszkę lub grób matki Marcina Tylickiego?

Żyjemy w Polskiej Republice Bananowej i najwyższy czas to sobie uświadomić.