w samo południe

Za pięć dwunasta zapowiedź transmisji zniknęła z wokandy sejmowej telewizji, konferencję (jak sądzę) odwołano, a media zajęły się Jego Świątobliwością Benedyktem XVI z takim zapałem jakby nasze państwo było wyznaniowe, a nie coraz bardziej oddzielone od rozmaitych kościołów.

W pierwszym odruchu pomyślałem, że to Igor Zezowaty, Grzegorz Kudłaty, Paweł Dziobaty albo jakiś inny dworak Rudego Satrapy skorumpował kogoś na Watykanie, żeby móc przykryć komunikatem ze Stolicy Apostolskiej kłopotliwą prawdę o ataku kaczystów na panujący w Rzeczypospolitej ład i porządek.

Poczułem nawet coś w rodzaju podziwu, że z niefortunnej szarży dyplomatycznej Radka Sikorskiego na Rzym udało się jednakowoż wyciągnąć jakieś praktyczne wnioski (być może po konsultacjach z ekspertem, Tomaszem Turowskim ?), ale potem przyszła refleksja, że ta przykrywka jest trochę za duża.

Kiedy przyjdzie niebawem do sejmowej dyskusji i głosowania nad tym konstruktywnym wotum nieufności trzebaby teraz było uruchomić jakąś wyrzutnię - koreańską, albo izraelską, na co może nie brakować woli politycznej, ale środków - i owszem.

Uznałem więc, że uruchomienie całego potencjału medialnego, obfitych zasobów ikonograficznych i rezerw kadrowych stacji zaprzyjaźnionych oraz publicznych w celu przykrycia wizyty kilku posłów w gabinecie pani marszałek papaliami nastąpiło wprawdzie nieprzypadkowo, ale nie z inicjatywy Donalda Tuska i jego logistycznego zaplecza.

Odetchnąwszy z ulgą - bo mój polonocentryzm ma granice, a tunelowanie poznawcze zaczyna mnie już męczyć - informuję, że ze spokojem oczekiwać zamierzam na dalszy bieg wydarzeń lokalnych, rad jestem, że debata nad losem gabinetu Donalda Tuska odbywać się będzie w okresie Wielkiego Postu, a losy Kościoła Powszechnego ufnie powierzam Bożej Opatrzności.

Tym, co pobekiwać będą owieczki i barany rozmaitych maści, podobnie jak spekulacjami na temat Pasterza miliardowej Owczarni nie zamierzam się zajmować bez wyraźnej potrzeby, czego i wszystkim oczekującym na wynik konklawe szczerze życzę.

Kolegium Kardynałów i Duch Święty z pewnością poradzą sobie bez dobrych rad, a blog polityczny nie wydaje się dobrym miejscem na modlitwy - nadaje się raczej na przekleństwa, które w tym przypadku byłyby niestosowne i pozbawione sensu.