DEMO-kracja

Nagłówek nie wymaga komentarza; gdyby ktoś koniecznie go potrzebował, niech raczej zrezygnuje z dalszej lektury.

Każde polskie dziecko wie co to jest "DEMO", wiedzą to też co żwawsi staruszkowie, głowiący się obecnie wraz z resztą "społeczeństwa", a także z niepokojem, co takiego zostanie zademonstrowane Jedenastego Listopada i przez kogo, bo nie ma wątpliwości że taka okazja nie zostanie zmarnowana przez obywateli demokratycznego i prawnego państwa prawa ani też przez ich wybrańców, którym kończą się niebawem mandaty, immunitety i tym podobne kadencje.

DEMO-kracja ludowa pokazywała mniej, niż późniejsza nieco DEMO-kracja socjalistyczna, uzbrojona w telewizję jedno-, a potem dwukanałową; teraz, kiedy DEMO-kracja jest liberalna, pokazuje już wszystko, na szczęście z przerwami na reklamy.

W porządnie scyfryzowanej sieci medialnych kanałów każdy obywatel może sobie sam wybrać dowolne źródełko prawdy o "katastrofie smoleńskiej", pladze duchownych - pedofilów czy szansach piłkarskiej kadry narodowej, ale nie musi się z tym wyborem męczyć, bo prawda jest przecież jedna, i nie ma znaczenia, czy zmęczenie Macierewiczem okazuje pan Oleksy (w Polsacie), pan Jaruga (w TVN), czy też pan Niesiołowski (gdziebądź), skoro każdy z nich cierpi za miliony.

Na ulicy DEMO-kracja wygląda trochę inaczej, nie wszystko wolno pokazywać, ale to i owo zobaczyć można.

Obywatele też mogą mieć czasem coś pokazania.

Najbliższe pokazy - niebawem.