Czy artykuł w "Dzienniku" został wyssany z palca?

Pytanie Triariusie nie jest o to czy pomoc mu się należy, lecz jest o to, co powiedziałoby się dziennikarzom (i tym bardziej znając ich podejście do PiSu)? Moim zdaniem żaden polityk nie spowiadałby się przy takiej okazji u dziennikarzy. Oczywiście jak wspomniałem w tekście to mogę się mylić, jednak moim zdaniem jest to mało prawdopodobnie i uważam, że cały tekst Graczyka został wyssany z palca.

A propos pomocy dla Ziobry to nie chodzi tu wcale o "przepraszanie zbrodniarzy za słowa prawdy", lecz chodzi o to, aby nie dać "zgnoić" swojego (czyli patrioty) w sądach (co w III RP jest częstą praktyką) i to właśnie to ma tutaj kluczowe znaczenie. Tak więc uważam, że od złej strony podchodzisz do tej sprawy.

Myślę, że to nie jest tak, że w Polsce coś jest pisane na zamówienie tak jak to się rozumie dosłownie. Po prostu w III RP niektórzy nauczyli się perfekcyjnie wyczuwać podmuchy wiatru i tacy dobrze wiedzą czego się od nich oczekuje, aby była za to zapłata. A kto ma naprawdę duże pieniądze i wielkie wpływy oraz kto jest gotów płacić za wsparcie to wiadomo, że to lewacki sralon. Płacić można na różne sposoby i jeśli tylko nikt o niczym nie mówi to wszystko jest w pełni legalne i zasadniczo nie do udowodnienia, bo powiedzmy, że w podzięce za jakiś artykuł (wypowiedź etc.) ktoś daje zaproszenie w jakieś miejsce gdzie się dostaje peso (może to być TV, w niektórych przypadkach wykład na jakiejś uczelni etc.) - i jak udowodnić, że jest tutaj jakaś zależność? Moim zdaniem właśnie tak to wszystko funkcjonuje: ktoś wysyła sygnał, że jest po tej właściwej stronie, a potem taki ktoś dostaje zaproszenie tu i tam, i taki ktoś jest na topie, ma z tego kasę i wszyscy są szczęśliwi. To taka klika agentury wpływu, czy coś w tym stylu. Ja przynajmniej tak to wszystko widzę jeśli chodzi o organizację. Dalej - jeśli takich potrafiących "perfekcyjnie wyczuwać podmuchy wiatru" jest sporo to te małe trybiki zaczynają tworzyć cały mechanizm, takie jakby mrowisko, gdzie jedna mrówka nic nie znaczy, ale wszystkie razem są potęgą, zaś królową jest ideologia - i właśnie to pustoszy nasz wspaniały Ogród. Oczywiście nie piszę z myślą o tym konkretnym przypadku z "Dziennika", tylko tak dygresyjnie wtrącam. Upaćkanych w syfie jest w naszym kraju całkiem sporo, ale przecież wiadomo, że pecunia non olet, więc syf pachnie ambrą i do salonu stale motłoch ciągnie, niestety...