Hej Mazury jak wy cudne! A Giżycko najcudniejsze. I finały Polski w siatkówce plażowej w Giżycku. Kwiaty , których nie zobaczę!

Jakom znawca koni berberyjskich interesuję się także m.in. siatkówką.
A latem siatkówką plażową.
Od minionego piątku do niedzieli na plaży miejskiej nad Jeziorem Niegocin w Giżycku odbyły się już po raz drugi
FINAŁY MISTRZOSTW POLSKI W SIATKÓWCE PLAŻOWEJ KOBIET.
Piękne dziewczyny, opalone , wysportowane i świetnie grające.
Turniej był na wysokim poziomie.
Pogoda dopisała.
Publiczność także.
Joanna Wiatr i Katarzyna Urban zostały mistrzyniami Polski w siatkówce plażowej.
W finale pokonały Beatę Gałek i Kingę Kołosińską 2:0 (21:10, 21:19).
Brązowe medale zdobyły Monika Brzostek i Karolina Sowały pokonując Martynę Wardak i Agnieszkę 2:1 (19:21, 22:20, 15:10).
Wszystkie mecze były zacięte.
Pula nagród 50 tyś. zł.
Dla zwyciężczyń 10 tys. zł, reszta do podziału na pozostałe panie.
Musiały ciężko zapracować na te pieniądze.
Otrzymały także nagrody rzeczowe-rowery.
Impreza była dobrze zorganizowana, jedynie jak na mój gust, to konferensjerka panów prowadzących w stylu " gadki szmatki radio zet łamane przez eremefy" nie dopasowała się do dobrego poziomu sportowego oraz urody i gracji grających zawodniczek, ale to już szczegół.
Spotkałem też w Giżycku trzy czołowe polskie siatkarki halowe, panie : Izę Bełcik, Aleksandrę Jagiełło/dawniej Przybysz/ oraz Sylwię Pycię.
Pozwoliłem sobie je zaczepić i zamienić kilka zdań.

Giżycko przepiękne miasto!, przecudnie położone; jakby przytulone do Niegocina, oraz obrzeżami do kompleksu Jez. Mamry.
Czyściutkie, zadbane.
Po prostu śliczne.
Zresztą pozostałe miasta Mazur jak Mrągowo, Pisz, Mikołajki, Ruciane czy Węgorzewo też tak samo ładne, czyste i zadbane.
Podobno nawet Ełk wyładniał, ale dawno tam nie byłem, więc nie mam zdania.
Ale Giżycko i tak najładniejsze!
Po prostu miód, cud!
Dla mnie Giżycko to tak, jak Danusia dla Zbyszka z Bogdańca!
Złego słowa nie dam na Giżycko powiedzieć i na pojedynek wyzwę każdego!
Oczywiście!!!poza elektem bagienno- gajowym, fałszywym kaszubem czy biłgorajskim szmalcowniczym ryjem, bo to nie ludzie honoru!
Z ciurami i knechtami nigdy nie walczę!
Takie chamy jeno do taborów się nadają!, albo doły kloaczne zasypywać.

Kończąc wątek mazursko-giżycki!
Hej Mazury jak wy cudne!
Gdzie jest taki drugi kraj!?
....
Mój kraj, moja rodzinna kraina kresowa, już tak mi się zatarła w pamięci po tylu latach, że zostały mi tylko jakby obrazy naświetlone rozpływających się brzózek, łąk, lasu, rzeczki.
I najlepiej oddają tę żałość, nostalgię do rodzinnych moich stron słowa przecudnej piosenki śp Czesława Niemena.
/Jest taki dom daleko stąd, ...pola i las, a nad lasem tam nad rzeką....!!!, rosną kwiaty, których już nie zobaczę!, nigty! nigdy!/
Tez mieliśmy TAM dom, duży dom!, wielki! pola, dużo pól, las, tartak i młyn i nawet niemal własna rzekę!
Ach ta nieznośna pamięć/
A Mazury, Giżycko są takim jak gdyby ich surogatem!
I ta śpiewna mowa jeszcze obecna u mieszkańców Giżycka.\
A te kresowe nazwiska na cmentarzu' są te jakby żywcem z sienkiewiczowskiej trylogii, z Orzeszkowej!
O 17,00 i w Giżycku niedzielę zawyły syreny.
Wielu się zatrzymało!, różnym wieku.
Część zapewne przypomniała jak ich bliscy, krewni, znajomi, a może i oni sami walczyli miesiąc wcześniej od powstańców warszawskich w operacji "Ostra Brama".
Wszak wielu wilniuków zostało wyrepatriowanych i osiedli w Giżycku.
Hej Mazury....

Trochę jakby podwójnie rozmarzony
pzdr