"Katyńska kość niezgody zostanie zakopana razem z prezydentem Kaczyńskim"

Żałoba knebluje mi usta, nie mogę więc napisać tego co czuję i myślę w słowach odpowiednio mocnych. Nie sposób jednak nie zareagować.

Nie będę też cytował artykułów i wypowiedzi, których namnożyło się od kilku dni.

Muszę jednak z całą mocą zaprotestować, przeciwko wykorzystywaniu śmierci prezydenta, do robienia polityki miłości, a w istocie – polityki sprzecznej z prawdziwym przesłaniem Lecha Kaczyńskiego, jakie nam zostawił, świadcząc całym życiem, w tym prezydenturą.

Nie zgadzam się że Prezydent stanie się „symbolem ocieplenia stosunków Warszawy z Moskwą”, a jeśli się tak stanie, będzie to balanga na jego grobie. Nie zgadzam się z wypaczaniem sensu tragedii, której Polska doświadczyła. Wypowiedź Rotfelda (cytowana w tytule, a godna psa)) jest chyba najbliższa prawdy. Ich prawdy, a przede wszystkim ich intencji. Tych, którzy Kaczyńskiego bezlitośnie zwalczali, a teraz próbują go zawłaszczyć nie oglądając się na elementarna przyzwoitość.

Lech Kaczyński miał ponoć w Katyniu wygłosić przełomowe przemówienie. Między innymi otwierać ono mogło drogę do pojednania. To była wielka szansa dla Polaków i dla Rosjan. Rezydent jednak uzależnił ten przełom od zachowania Moskwy. W gruncie rzeczy władze Rosji zostały wezwane do uznania prawdy historycznej, udostępnienia archiwów, zaprzestania podłych gier, w tym -propagowania antypolonizmu w celu skupiania opinii publicznej pod nacjonalistycznymi, wielkoruskimi sztandarami, porzucenia imperialnych ciągotek i idących za tym działań. Wtedy Polacy i Rosjanie mogliby się naprawdę dogadać. Polacy i Rosjanie, a nie prezydenci z prezydentami i przemierzy z premierami (w sposób uwłaczający pamięci ofiar i naszemu honorowi).

Bez tego uznaję publiczne obściskiwanie się i medialne bicie piany za uwłaczające pamięci ofiar katastrofy.

Bardzo się boję, że to „nowe otwarcie” stanie się kolejnym zamknięciem (zauważcie, że zarówno rząd Olszewskiego, jak Marcinkiewicza-Kaczyńskiego, a także prezydentura jedynego Polaka spoza bandy agentów i TW-sów, skończyły się przed czasem). Zwycięstwem zdrajców, agentów, cynicznych karierowiczów i pazernych aferzystów.

Nie wypada krzyczeć, a przecież trzeba.

Zostały tylko dwa miesiące i przekonamy się, czy wygra prawda czy „prawda”.

P.S.

Ilustracją jest popiersie Leonidasa. No wiecie: „Przechodniu, powiedz Sparcie…”