Do "przyjaciół" blogerów.

"Janecki rzucił nam wszystkim rękawicę," ten czy tamten Janecki wyraził swoją opinię!i cóż z tego? Nie stanowimy zadnej organizacji, żadnego Stowarzyszenia Obrażonych Blogerów!Wiec niby dlaczego sie martwisz o to środowisko!
Ja mam to gdzieś! Raz kliknę , raz nie!
Pogaworzę sobie z Iwoną o dzieciach!/ czasem o tygrysach i ... kobietach upadłych!/. Coś wrzucę nowego, albo i nie! I do przodu!
Alleluja i do przodu jako mawia O. Tadeusz Rydzyk!
A co mnie obchodzą zadufani w sobie, pyszałkowaci blogerzy! Pracują na swoje konto, a raczej na swój nick!
A ja pracuję wyłącznie na swoje dziewięć liter! I dobrze mi z tym! a nawet jak żle to i tak nikomu o tym nie mówię!
pozdr

Hm. Kwestia jakości blogów to temat rzeka.

Ja uważam, że autotematyzm szkodzi. Lepiej skoncentrować się na samodoskonaleniu blogów, zarówno pod względem technicznymi, estetycznym, jak i merytorycznym.

Są bez wątpienia tacy, co biorą wysokie "C", i chcą wywracać świat do góry nogami z pomocą klawiatury. Nie tędy droga, podobnie ślepa jest dróżka mieszania blogosfery z "realem" w postaci jakiś stowarzyszeń.

Z drugiej strony, nie można rezygnować i uznawać, że prawda nikogo nie obchodzi. Nawet jeżeli blogowanie skończy się tylko ostrzegawczym piskiem, to moim zdaniem warto.

Pamiętajmy, że jesteśmy na początku długiej drogi, i nawet tam, gdzie blogi zaszły dalej niż u nas, blogosfera jest ciągle cennym, ale jednak ciągle tylko dodatkiem.

Władza, Kapitał, Służby i Media (celowo piszę to z dużej litery) olewają blogerów, bo wleźli w ślepą uliczkę i nie chcą spojrzeć prawdzie w oczy. Ich pisanie rozładowuje frustracje inteligentnych ludzi, ale niczego nie zmieni. Blogi znaczą mniej od gazetki "Mój cellulitis" albo "Co pieprzą gwiazdy".

Na razie blogerzy w niczym nie zagrażają dziennikarzom z GW, Polityki albo Newsweeka, bo piszą po prostu do samych siebie i są zachwyceni, że ich tekst widać na ekranie komputera. W dodatku kłócą się między sobą, co zastępuje im uczestnictwo w realnej walce politycznej , która toczy się w Polsce. Większość z blogerów myśli, że uczestniczy, ale nie zadaje sobie najprostszego pytania: kto mnie czyta?

Jestem profesjonalnym dziennikarzem, który stał się blogerem. Dlaczego? Po pierwsze - tylko blog daje mi przywilej ucieczki spod cenzury włascicieli mediów, ukrytej cenzury poprawności politycznej, partyjnych interesów itd. Po drugie - wierzę, że uda się stworzyć blogowisko pisane przez ludzi inteligentnych dla ludzi inteligentnych. Powstanie takiego blogowiska, biorąc pod uwagę głód wolnego słowa i liczbę komputerów w Polsce, jest zadaniem wykonalnym i realnym.

Żeby dojść do tego celu, trzeba jednak zrozumieć pewną sprzeczność. Blog gwarantując wolność słowa, otwiera jednocześnie szeroko drzwi przed grafomanami, niedoukami, zarozumialcami i maniakami różnych barw. W rezultacie głosy ludzi mądrych toną w bełkocie dużo liczniejszych mądrali i grafomanów. Ta prawidłowość pozwala establishmentowi lekceważyć blogowiska

Jesli chcemy wygrać, musimy wymyśleć sposób odsiewania niedowarzonych mądrali, grafomanów i agentów (a przeciez są i tacy - ktoś dba o podsycanie wewnętrznych wojen blogerów). Gdybym był szefem rządowych tajnych służb poleciłbym nie tylko polemizować na onecie, ale i rozwalać niebezpieczne inicjatywy, najlepiej przez hurra-żarliwych 150 procentowych patriotów!

Zastanówmy się wspólnie, jak stworzyć blogowisko, które połączy wolność myśli z zakazem wstępu dla maniaków, agentów i niedouków, którzy zniechęcają najwartościowszych odbiorców.

Wiem, że to bardzo delikatny problem - ale musimy się z nim zmierzyć. W przeciwnym razie staniemy się odmianą blogów, które nie zaspokajają potrzeb ludzi o większej wiedzy i kulturze intelektualnej. I takie blogowiska są na pewno potrzebne, ale nasza ścieżka musi iść o 1000 m. wyżej...

Raz jeszcze - dzięki Danz! Naraziłeś się, ale jestem gotów narażać się z Tobą , bo masz rację!

Rewizor

..temat tabu świata blogerów. Ostrze krytyki skierowane do wewnątrz swojego światka..dla jego dobra.. Faktycznie organizmy mikroklimatu blogerskiego sprawiają wrażenie coraz bardziej zadufanych..pewnych siebie.. W skrajnych postaciach prowadzi to faktycznie także do oszołomstwa. Zapominamy, że jesteśmy w dalszym ciągu mikroorganizmami.

Mówiąc o blogerach mam na myśli tylko tych "oddolnych". Blogi "profesjonalnych" dzienniikarzy to uzupełnienie ich podstawowej działalności - to zupełnie inne blogi..Nie stała by sie dla nich żadna tragedia, gdyby możliwość blogowania utracili.

Blogerzy są często zadufani, tak bardzo pewni siebie, z powodu braku krzyżowania się dwóch światów - blogerów i mainstreamowych dziennikarzy. Przedmioty rozmów często te same - podmioty zupełnie inne. Zupełnie różne wnioski..Czyje prawdziwe? Wydaje się, że często blogerów - co jednak z tego? Nieczęsto można spotkać gdziekolwiek w świecie blogowym równą dyskusję dziennikarza z blogerem. Dziennikarze boją się podejmować trudne tematy. Blogerzy nie potrafią ich do tego zmusić. Blogerzy często popełniają grzech pychy, odizolowani w swoim mikroklimacie, zapalani do walki tylko i wyłącznie dzięki dyskusjom na dworach swojego blogowego królestwa wolności słowa. Taka izolacja często powoduje fałszywe poczucie rzeczywistości. Poczucie ogromnego wpływu na otaczający nas świat przy jego braku albo znikomości.

Dlaczego przyłączam się do Twojej krytyki? Przecież sam poniekąd jestem blogerem? Bardzo nie chciałbym, aby zjawisko blogowania politycznego, zainspirowanego w wiekszej mierze możliwością, szansą wpływania, poprzez umysły czytelników, na otaczający nas świat, zatrzymało się w pewnym miejscu. Bardzo nie chciałbym, by blogerzy, którzy nie piszą tylko i wyłącznie dla siebie, do internetowej szuflady, a z konkretnym celem zmieniania tej naszej Ojczyzny, szli dalej, szli szybciej, drogą, która poprowadzi ich do miejsca, z którego tą rzeczywistość będą mogli zmieniać łatwiej i lepiej.

Jak to osiągnąć? Dokładnie nie wiem..Wiem natomiast, że kończenie pracy i wysiłku teraz, spoczywanie na laurach nie jest dobrym pomysłem. Jeszcze rok temu można było pomarzyć o takim nasileniu zjawiska blogów politycznych - chwała nam za to! Trzeba mieć jednak także świadomość, że sporo pracy przed nami i długa, nierzadko wyboista droga..Sporo jeszcze czasu upłynie zanim blogerzy będą w miarę poważnie traktowani przez opinię publiczną i będą mogli ją w wiekszym stopniu kształtować. Dobrze by się stało gdyby dyskusja, krytyka skierowała się także do wewnątrz własnego świata. Łatwo jest usprawiedliwiać brak wpływu na świat tylko i wyłącznie ignorancją dziennikarzy. Podejmując dyskusję o stanie politycznej blogosfery moglibyśmy o wiele lepiej zaplanować naszą przyszłość.

Do roboty!

najlepsi blogerzy to publicyści (w tym dziennikarze), czyli ci zawodowcy, którzy poświęcają dużo czasu swoim blogom. tak czy nie? podział na blogerów i dziennikarzy jest sztuczny. blogosfera nie jest konkurencją dla głównego nurtu mediów, ale ich uzupełnieniem. to drugi obieg, w którym powinno znaleźć się m.in. to, co p. Janecki nazywa "wiedzą tajemną".
w naszej "mediokracji" na razie mało kto chce się nią dzielić.

Pisałam prawie rok swój blog w onecie, do dziś nie zamknęłam go. Po liczniku widzę, jak mało jest on dla czytelników onetu interesujący. Właściwie ma tam tylko jednego "wielbiciela" - ateistę, który wciska mi teksty promujące racjonalistę:).
Gdyby nie salon i zachęta ludzi, których tam poznałam, w życiu nie byłabym w salonie24.
To, co Igorowi udało się stworzyć, to dopiero początek, ale ten początek żyje i rozrasta się. Nie trafiłabym do niepoprawnych, gdybym nie pisała w salonie. Kamyczek uruchamia lawinę. Mogą dziennikarze wybrzydzać, lekceważyć, ale oni sami też blogują, bo wiedzą, że tylko tak można trafić do szerszej rzeszy czytelników i zaistnieć indywidualnie.

Jeśli się przed czymś bronię w salonie, to przed tymi, którzy chcieliby mnie gdzieś zaklasyfikować, przylepić etykietkę, zapisać do "grona". To jest pułapka dla każdego blogera. Pisze już wtedy pod opcję, a nie to, co naprawdę myśli. To jego myślenie może być błędne, ale ono jest świadectwem. Kiedy pisze pod określone grono wzajemnej adoracji, przestaje dyskutować a zaczyna agitować.

Pozdrawiam

odpisalam na Salonie. z tego co czytam tutaj, najblizej mi do Rewizora, szczegolnie w tym cytacie "Jesli chcemy wygrać, musimy wymyśleć sposób odsiewania niedowarzonych mądrali, grafomanów i agentów"

Problem tylko w tym, ze dla jednego X bedzie grafomanem dla innego Nie.
Nie ma idealnego swiata, zeby z wszystkimi lapac jedna mysl, albo uzupelniac sie w roznorodnosci. Tzreba robic swoje, najlepiej jak sie potrafi.

A to moja odpwiedz skopiowana z Salonu24

"warsztat" - nie wiem gdzie dokladnie twe podswiadome mysli blogoswerskie kraza...

u mnie to jest tak:

1. uwazam, ze nie kazdego blogera tzreba lubic. nawet tego, z ktorym ideowo, liniowo, merytorycznie sie zgadzamy. Czasem nas po prostu ktos wkurza bo uzywa za duzo emotikonow :) [do nikogo konkretnie nie pije:))], albo nudzi.
1a. stad naturale jest dzielenie sie i ewentualne gromadzenie w roznych podgropach [patrz blogmedia ->niepoprawni]

2. zawsze sobie zostawiam prawo do pisania o "zupie pomidorowej" - to jest moja swoboda wlasnie, nie ograniczona zadnym redaktorem nade mna.

Nawolywac mozna/nalezy, ale ja raczej bym odsiewala tych z ktorymi mi nie pod drodze, poniewaz kijem wisly nie zawroce i jak ktos nosi pomaranczowa bluzke do blekitnych spodni - nic nie poradze.

optymistycznie pozdrawiam

... o Tobie, Danz! :):):)
Nadal twierdzę, że dyskusja o dziennikarzach i blogerach, to rozważanie wyższości Świat Wielkanocy nad Świętami Bożego Narodzenia.