Ślepa Temida

Temida (gr. Θέμις Thémis, łac. Themis) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie sprawiedliwości, prawa i wiecznego porządku.
Patronka zgromadzeń ludowych, opiekunka pokrzywdzonych i potrzebujących pomocy.
Figury Temidy często występują na salach polskich sądów.
Polska Temida jest zdeprawowana, przekupna, skorumpowana i zblatowana z trzymającymi władzę.
Polska Temida jest faktycznie ślepa.
Ślepa na pokrzywdzonych, ślepa na sprawiedliwość, za to zawsze uczynna i na kolanach przed władzą, o czym świadczą ostatnie wyczyny prokuratorów i sędziów ścigających i karających prześmiewców prezydenta, prowokatora usłużnego sędziego Ryśka z Gdańska, a łagodnych wobec bandziorów mafii pruszkowskiej, nie wspominając żałosnych postępowań sądowych dot.zbrodniarzy stanu wojennego Jaruzelskiego i Kiszczaka.

Niezlustrowani, niezdekomunizowani prokuratorzy i sędziowie to ropiejacy i gnijący wrzód polskiego wymiaru sprawiedliwości.
I tak ta postkomunistyczna, zdeprawowana "elita" wymiaru sprawiedliwości dobrze wiedząca skąd spadają dla niej okruszki i gdzie ten pański stół stoi trzyma z władzą narażając Polskę na ośmieszenie w skali europejskiej i światowej.

A o tym świadczy choćby przykład poniżej.

- "Skłaniam się do poglądu, że burmistrz czyni na organ prokuratorski pozaprawne naciski" - to zdanie, napisane w 2004 r. przez wykładowcę wydziału prawa UJ dr hab. Izabelę Lewandowską - Malec zaciążyło na jej życiu przez wiele lat.
Feralne zdanie było częścią listu, który Lewandowska-Malec, będąca w tym czasie radną gminy Świątniki Górne, wysłała do Polskiej Agencji Prasowej.
Skrytykowała w nim Batkę. Burmistrz wtedy złożył w sądzie prywatny akt oskarżenia przeciwko radnej za zniesławienie (z artykułu 212 kodeksu karnego).

Kobieta została skazana przez polski sąd za zniesławienie Jerzego Batki, ówczesnego burmistrza Świątnik Górnych.
Musiała zapłacić 7,5 tys. zł grzywny, 3 tys. kosztów sądowych i miała przeprosić burmistrza w mediach.

We wtorek Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu uznał, że wykładowczyni 8 lat wcześniej wcale nie przekroczyła granic dopuszczalnej krytyki. Trybunał zasądził też dla kobiety 2,6 tys. euro zadośćuczynienia oraz 3 tys. euro zwrotu kosztów postępowania krajowego.

Lewandowska-Malec przez kilka lat tułała się po polskich sądach, które po kolei uznawały, że jest winna. - To wyniszczało mnie, zarówno w sensie emocjonalnym, osobistym, jak i zawodowym - wspomina. Jak twierdzi, jedno zdanie zszarpało jej nerwy.
- W takiej sytuacji nie można ułożyć sobie normalnego życia. Jak przygotować się konferencji naukowych nie wiedząc, jaki będzie termin kolejnej rozprawy sądowej? Jak spokojnie spać? A przeżycia bycia osobą oskarżoną nie życzę żadnemu wrogowi - opowiada.
Gdy przegrała w Polsce, sprawę oddała do Trybunału w Strasburgu.

- Starałam się udowodnić, że polskie sądy naruszyły prawo wolności wyrażania opinii, które jest zapisane w europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka - tłumaczy. Trybunał z jej zarzutami się zgodził. Podkreślił, że granice dopuszczalnej krytyki wobec polityków są szersze niż wobec osób prywatnych, a zadaniem radnych, osób wykonujących funkcje publiczne, jest zadawanie niewygodnych pytań i krytykowanie władzy.

http://www.wykresl212kk.pl/2012/09/18/polska-naruszyla-wolnosc-slowa-skazujac-i-lewandowska-malec-za-znieslawienie/

Jak widać postkomunistyczne prokuratury i sądy stosują się do zalecenia:
-"Rękę raz podniesioną na władzę ludową odrąbiemy".-

A władza jest jednomyślna i zgodna.
- "Władzy raz zdobytej nie oddamy nigdy". -

Tylko Polski żal.