GRA OPERACYJNA

Dalekosiężny plan poddania Polski wpływom Kremla powoli się urzeczywistnia. Przełomowa jest data 10 kwietnia 2010 roku, od której rozpoczynają się intensywne działania służb rosyjskich i polskich polityków, będących na usługach tych służb. Wraz z eliminacją prezydenta Lecha Kaczyńskiego, dowódców sił zbrojnych RP i wielu innych kluczowych dla państwa polskiego postaci, pojawia się „zielone światło” dla rozpoczęcia realizacji planów całkowitego podporządkowania Polski wpływom rosyjskim, z jednoczesnym osłabieniem militarnym naszego państwa, a także eliminacją przeciwników politycznych.

Ta ostatnia kwestia dopiero się rozwija, lecz już wkrótce „miękkie” metody dyskredytacji medialnej zostaną zastąpione „twardym” prawem, pozwalającym na delegalizację partii prawicowych, w tym głównie PiS.

Charakterystyczne „objawy” takich działań widoczne są już od pewnego czasu, jednak dopiero teraz partia rządząca przystępuje do formalizacji zamierzeń i planów, które powstały w zaciszu kremlowskich gabinetów. Dyktat Moskwy, początkowo mało widoczny, staje się coraz bardziej oczywisty.

Wniosek z tego jest taki, że „pozycje” zostały już zajęte i nie trzeba ukrywać swoich intencji..

Jest rok 1992. Bronisław Komorowski i Maciej Rayzacher wpłacają 240 tys. marek do tzw. Banku Janusza Palucha, skazanego 17 lat później (!) na 3 lata więzienia i 5 tys zł grzywny za wyłudzenie 9 milionów marek niemieckich od 823 osób, które wpłaciły swoje pieniądze twórcy największej piramidy finansowej w Polsce.

Pochodzenie kwoty 240 tys marek wpłaconych przez Komorowskiego i Rajzachera nie jest znane, choć na owe czasy była to kwota olbrzymia. Jak wynika z raportu, z weryfikacji WSI, służby od pewnego czasu brały „pod lupę” polityków, słusznie rozumując, że ich rozpracowanie pozwoli na skuteczną  „kontrolę” w przyszłości.

Jednak w tym przypadku okazja do późniejszej „kontroli” działań polityka nadarzyła się sama, choć nie jest wykluczone, że prawdopodobnie dzięki odpowiedniej grze operacyjnej Bronisław Komorowski został wciągnięty w pułapkę służb.

„(…) Płk Janusz Paluch działał wśród oficerów, a jego pośrednikiem w przyjmowaniu lokat był m.in. ppłk Janusz Rudziński118. Po bankructwie Palucha (wiosną 1992 r.) ws. „TOMASZEWSKI”, Bronisław Komorowski i Maciej Rayzacher chcieli odzyskać zainwestowane pieniądze przy pomocy wynajętych firm detektywistycznych, które wkrótce wycofały się z umowy, obawiając się powiązań politycznych Palucha. Komorowskiemu sugerowano, że pieniądze może odzyskać kontrwywiad WSI, który pomógł innym oszukanym w ten sposób wysokim oficerom.(…)”

źródło : Raport z weryfikacji WSI str.77

Zgodnie z zasadą, że kto raz nawiąże współpracę, ten już nigdy nie będzie mógł jej zerwać, co stanowi istotę działania sowieckiego wywiadu, o której wykładowcy w szkole GRU instruują swoich podopiecznych (jak wiadomo z raportu z weryfikacji WSI, oficerowie tej służby przechodzili takie szkolenia placówkach GRU i KGB) pomoc w rozwiązaniu „problemu finansowego” Bronisława Komorowskiego mogła być i zapewne była znakomitą okazją do „uzależnienia” jego dalszej działalności politycznej od wpływów rosyjskich.

Pośrednikiem w „prowadzeniu” nowego współpracownika stali się zaś towarzysze z zaprzyjaźnionych służb WSI, dzięki którym „współpracownik” był winien służbom „dozgonną” wdzięczność. Od tej pory drogi Bronisława Komorowskiego z WSI zbiegły się, co jest wyraźnie widoczne nie tylko w raporcie z weryfikacji WSI, ale przede wszystkim w dalszej ścieżce politycznej ministra ON, marszałka sejmu i późniejszego kandydata na prezydenta RP

Zapewne znacznym ułatwieniem „werbunku” były cechy charakterologiczne „kandydata”. Mało znaczący działacz opozycji, uchodzący za inteligenta, jednak z wyraźnymi cechami „przeciętności intelektualnej” i zwyczajnego „prostactwa” (co potwierdzają choćby zachowania i wypowiedzi Bronisława Komorowskiego już jako prezydenta RP) był bardzo dobrym kandydatem do „obróbki” przez służby.

Dlaczego jednak WSI prowadziło tę grę, skutkująca przejęciem władzy przez ludzi obozu politycznego powiązanego z WSI na czele z marionetkowymi postaciami premiera Tuska i prezydenta , Komorowskiego?

Dlaczego to właśnie PO przejęło schedę polityczną po PRL i stało się głównym elementem gry politycznej, zmierzającej do ponownego podporządkowania Polski wpływom rosyjskim ?

Odpowiedź może kryć się w dwóch elementach. Jednym z nich było powołanie rządu Jana Olszewskiego, który mógł realnie zagrozić „układowi” post PRL – owskiemu, przypieczętowanemu przy Okrągłym Stole. Realna groźba powrotu podobnej sytuacji w przyszłości nadal przecież istniała. Układ nie mógł się też opierać na zdyskredytowanych aparatczykach nowej lewicy. Służby zapewnie przewidziały spadek poparcia społecznego dla frakcji lewicowych opartych na działaczach SLD. Postanowiły więc w jakiś sposób wypełnić tę próżnię.

W ten sposób doprowadzono do powstania pseudo-prawicowej partii o nazwie Platforma Obywatelska, w której czołowi działacze musieli być w jakiś sposób „związani” z WSI. A najlepszym sposobem „przywiązania” są pieniądze z bliżej nieokreślonych źródeł, lub wspólnota interesów, niekoniecznie legalnych.

W tym jednak przypadku to służby, będąc w cieniu polityki mają największy na nią wpływ. Ułatwia im to wiedza o politykach, zgromadzona dzięki pracy operacyjnej jeszcze przed 1989 rokiem, oraz późniejsze działania, zmierzające do powstania nieformalnych układów biznesowych, dzięki którym politykami łatwiej jest sterować.

A że taka jest rzeczywistość świadczyć może o tym choćby obecność „doradcza” przedstawicieli WSI w organach państwa, oraz sektorach istotnych z punktu widzenia obronności państwa polskiego.

Wróćmy jednak do rzeczywistości po 10 kwietnia 2010 roku. W wielu tekstach, publikowanych głównie w mediach niezależnych pojawiało się pytanie : jaki interes mogłaby mieć Rosja w eliminacji polskiego prezydenta i dowództwa wojsk RP, oraz innych osobistości ze świata polityki i nie tylko polityki. Cele ogólne są oczywiste i nie trzeba długo się zastanawiać, by stwierdzić, że chodzi o podporządkowanie i wasalizację naszego państwa wobec naszego wschodniego sąsiada.

Jednak jest również droga do osiągnięcia takich celów i w tej kwestii dopiero zaczynają być widoczne skutki rządów PO i prezydentury człowieka, który kilkanaście lat temu został rozpracowany operacyjnie przez ludzi z WSI. Cele te zostały wyartykułowane m.in. w Ekspertyzie pt. „ Budowa zintegrowanego systemu bezpieczeństwa narodowego Polski” opracowanej przez Prof. dr hab. Ryszard Ziębę i Dr hab. Justynę Zając na zamówienie BBN w październiku 2010 roku.

Co ciekawe, jednym ze źródeł informacji naukowych na których opiera się to „opracowanie” jest Roman Kuźniar – obecny doradca Bronisława Komorowskiego a także Stanisław Koziej szef BBN. Wygląda więc na to, że BBN ma znaczący wpływ na treść ekspertyzy, którą sama „zleciła” do opracowania.

Jakie są niektóre z „rekomendacji” ekspertów, którzy przygotowali dokument na podstawie takich „źródeł” ? Oto ich treść :

Rekomendacja 1 Należałoby jednak zastanowić się nad zmianą w Średniookresowej Strategii Rozwoju Kraju (w porównaniu do dokumentu Strategia Rozwoju Kraju 2007–2015) kolejności aspektów bezpieczeństwa, tzn. najpierw wyeksponować osiągnięcia Polski w zapewnianiu bezpieczeństwa zewnętrznego (członkostwo w NATO i UE, ONZ, OBWE, strukturach współpracy subregionalnej; brak sporów terytorialnych z sąsiadami i prawno-międzynarodowe uregulowanie z nimi stosunków; stabilne środowisko sąsiedzkie Polski) oraz konieczność działań Polski na rzecz utrzymania tego stanu oraz jego doskonalenia, [SRK, s. 62–63], a następnie przedstawić wyzwania związane z umacnianiem bezpieczeństwa, zwłaszcza skoncentrowanie się na aspektach wewnętrznych [SRK, s. 59-62; 64-65], które w najbliższych latach będą najpoważniejszymi wyzwaniami dla polityki bezpieczeństwa RP.

Co może oznaczać „skoncentrowanie się na aspektach wewnętrznych” ?

Bardzo wiele. Począwszy od ochrony p.pożarowej a skończywszy na eliminacji przeciwników politycznych, którzy zgodnie z rekomendacją nr 2 „podejmują działania na rzecz ponownego konfliktowania z Rosją” bezczelnie „sugerując odpowiedzialność tego państwa za katastrofę” (!)

Rekomendacja 2

Aby przezwyciężyć nieufność, która utrudnia percepcję Rosji przez polskich polityków i media należałoby podjąć zorientowaną na przyszłość politykę normalizacji stosunków wzajemnych i pojednania polsko-rosyjskiego. Warunki ku temu powstały już jesienią 2009 r., po udziale premiera FR Władymira Putina w obchodach 70-tej rocznicy wybuchu II wojny światowej na Westerplatte, a zostały wzmocnione zbliżeniem polsko-rosyjskim po katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r. Jednak czołowa partia opozycyjna w Polsce – Prawo i Sprawiedliwość podjęła kilka miesięcy później działania na rzecz ponownego konfliktowania z Rosją, sugerując odpowiedzialność tego państwa za katastrofę. W tej sytuacji rząd Polski powinien szybko podjąć działania na rzecz ratowania szansy jaka szybko może zniknąć.

W jaki sposób mogą wyglądać takie działania?

Obraz jaki się wyłania jest już bardzo wyraźny. Odcięcie niezależnych mediów od platformy cyfrowej (TV Trwam), nowelizacja ustawy o zgromadzeniach, próby „grzebania” w aktach prawnych dotyczących przekazu internetowego, a także , o czym pisze Aleksander Ścios w swoim najnowszym tekście pt . „Człowiek o militarnym sercu”, eliminacja ze sceny politycznej partii opozycyjnych takich jak PiS. Do przeczytania całości tego testu zachęcam

http://bezdekretu.blogspot.com/2012/07/czowiek-o-militarnym-sercu.html

Nie będę cytował pozostałych „rekomendacji” tego fundamentalnego dla obozu władzy dokumentu, bowiem każdy może go przeczytać i ocenić sam na stronie :

http://www.spbn.gov.pl/portal/sbn/619/3231/quotBudowa_zintegrowanego_systemu_bezpieczenstwa_narodowego_Polskiquot__eksperty.html

Ponadto tekst Aleksandra Ściosa wyczerpuje w pewien sposób ten konkretny temat, a że zawarte w nim tezy są zbieżne z moimi, przeto nie będę dalej tego wątku rozwijał.

Jest jednak jeszcze jedna rzecz która należałoby podkreślić, jako wybitny przykład zbieżności wniosków polskich ekspertów z interesami Kremla. Jest to sprawa przynależności do NATO krajów, które za prezydentury Lecha Kaczyńskiego ubiegały się o wstąpienie w poczet członków Sojuszu, z silnym wsparciem Polski w tym względzie.

Mowa tu oczywiście o Ukrainie i Gruzji.

Jak „rekomendują” to „eksperci” ? :

Rekomendacja Redefinicji wymaga dotychczasowa teza polityki polskiej, mocno opowiadająca się za dalszym rozszerzaniem NATO. Zgodnie z komunikatem przyjętym na szczycie Sojuszu w Bukareszcie w kwietniu 2008 r. (pod naciskiem USA i Polski), w przyszłości do NATO powinny być przyjęte Ukraina i Gruzja. W czerwcu br. przywódcy Ukrainy jasno oświadczyli, że rezygnują ze starań o przystąpienie do Sojuszu. Niestabilność wewnętrzna w Gruzji i konfliktowe stosunki tego państwa z Rosją raczej eliminują go z grupy kandydatów do NATO. Oznacza to, że rewizji wymaga stanowisko Polski w sprawie wschodniego rozszerzenia, tym bardziej, że w raporcie Grupy Mędrców znalazła się teza, że rozwijanie partnerstwa z Rosją jest gwarancją bezpieczeństwa w regionie euroatlantyckim. Pozostaje więc ewentualny południowo-wschodni kierunek rozszerzania NATO, o kolejne państwa postjugosłowiańskie.

Jak widać z powyższej rekomendacji sprawę Ukrainy załatwiono dzięki umiejętnej polityce obsadzania stanowisk państwowych pro- kremlowskimi politykami, którzy „sami” nie chcą przystąpienia do NATO. Saakaszwili natomiast chce przystąpienia do NATO, ale tym razem zadbano o to by nikt go nie mógł wspierać w tych dążeniach.

Przypomnę, że kluczową rolę w działaniach zmierzających do przyłączenia Gruzji w struktury NATO-wskie odegrał personalnie prezydent Lech Kaczyński.

Dokument' w którym zawarte są powyższe „rekomendacje” eksperckie równie dobrze mógłby być przetłumaczony na język rosyjski i z niewielkimi zmianami w nazewnictwie doskonale odzwierciedlałby potrzeby Kremla, jako ekspertyza zlecona przez Putina.

Ostatnim elementem tej „układanki” jest wzmożona aktywność polityków rosyjskich, którzy coraz częściej odwiedzają nasz kraj i „doradzają” w sprawach, o których politycy żadnego państwa nie mieliby prawa nawet wspomnieć. Jeśli dodać do tego wybitną bezczelność polityków PO w mediach i zupełną bezkarność, pomimo ewidentnego łamania prawa oznacza to dla Polski jedno. Ciężkie czasy dopiero nadchodzą…

Pozostaje jeszcze kwestia słabnącej obronności naszego kraju. Ale to już będzie temat na inny tekst.