Kawał roku : Janusz Majcherek jest profesorem!

Janusz Majcherek należy do publicystów, którzy wolą poprawność polityczną od myślenia. Jego artykuły są tak płaskie jak ciekłokrystaliczny ekran monitora w „Gazecie Wyborczej”. Cały repertuar intelektualny Majcherka składa się z pięciu, może dziesięciu wyświechtanych pojęć,

z których układa w kółko swoje quasi-myśli, mniej więcej tak samo, jak przedszkolaki bawią się klockami: „Nacjonalizm jest plagą ludzkości. Liberalizm chroni nas przed opresyjnym państwem. Społeczeństwo obywatelskie gwarantuje wolność i dobrobyt. Myślenie liberalne chroni przed nacjonalizmem i chorobami zakaźnymi. Homoseksualizm jest fundamentem wolności jednostki” itd., itd. – bez końca. Majcherek potrafi układać z tych kilku pojęć długie i potwornie nudne tasiemce. Że nie ma w tym sensu? No cóż – taka jest cena poprawności politycznej. Można być albo mądrym, albo poprawnym. Tertium non datur.

Najświeższym produktem Majcherkowej myśli jest drukowany w GW artykuł „Kogo kusi rosyjski przykład” (22 sierpnia). Można go streścić w paru zdaniach: polscy nacjonaliści, zwłaszcza Jarosław Kaczyński, naśladują Hitlera i Putina, bo bronią prymatu państwa nad obywatelem. Wyraża się to w dążeniu do wzmacniania państwa kosztem obywateli, co widać na przykładzie Rosji (Majcherek nie podaje przykładu podobnych praktyk Kaczyńskiego, ale przecież każdy czytelnik GW wie, że prezes PiS parę razy dziennie narusza prawa człowieka i swobody obywatelskie).

Mamy za to inny dowód zbieżności metod Putina i Kaczyńskiego. Majcherek pisze: „Rosja obdarowywała Rosjan mieszkających w ościennych krajach (np. w Gruzji, tych z Południowej Osetii) własnym obywatelstwem i dokumentami osobistymi. Czy nadawanie Polakom zamieszkującym sąsiednie kraje specjalnych polskich dokumentów i uprawnień aż tak bardzo różni się co do zasady od tej polityki? ”

Autora artykułu przeraża Karta Polaka – może być ona wstępem do nacjonalistycznej ekspansji, która zapewne skończy się wysiedleniami i wywózkami, a właśnie tym Polacy najbardziej zhańbili się po drugiej wojnie światowej. Żeby ktoś nie sądził, że zmyślam, zacytuję wiernie Majcherka:

„Po wojnie potępiano wysiedlenia i wywózki Polaków, ale nie jako zasadę postępowania z obcą ludnością, bo zastosowano ją wobec Niemców i Ukraińców. Ostry sprzeciw wobec działalności Eryki Steinbach i jej planów upamiętniania tych wysiedleń oraz dawnej obecności niemieckiej na terenach należących obecnie do Polski nie przeszkadza wielu politykom we wspieraniu kultu Kresów Wschodnich, rewindykacji Zabużan, resentymentów Wołyniaków, a nawet pomysłów budowy Muzeum Polskich Kresów.”

Muzeum Polskich Kresów - toż to czyste szaleństwo, a nawet zbrodnia, coś dużo gorszego od rozsądnych projektów pani Steinbach. Ona chciałaby tylko upamiętniać, a nam śnią się podboje i Bereza Kartuska. No i jeszcze ta straszna Karta Polaka!

Z całego artykułu wynika w sposób oczywisty, że Majcherek po prostu nie wie, co to jest Karta Polaka, która wprawia go w taką panikę. Wydaje mu się, że przyznanie Karty oznacza nadanie praw obywatelskich mieszkańcowi innego kraju, np. tak jak postępowali Rosjanie w Osetii czy Abchazji, gdzie obywatelom Gruzji wręczano rosyjskie paszporty. Trudno, niech więc sam popyta w MSZ albo w MSW.

Ale skoro już tak bardzo martwi się nadawaniem specjalnych uprawnień obywatelom innych krajów, zachęcam go, żeby przy okazji dowiedział się, czy przypadkiem nie wręcza się obcych paszportów Polakom. Gdyby tak było, pan Majcherek powinien uderzyć na alarm – przecież byłby to typowy przykład naśladowania metod Hitlera i Putina. Wyobraźmy sobie na przykład Polaka z niemieckim paszportem – jest to oczywiście przykład zupełnie nierealny, wyssany z palca! –służącego w Bundeswerze albo grającego w niemieckiej reprezentacji sportowej. Albo wyobraźmy sobie Polaka będącego wnukiem jakiegoś gefreitera Wehrmachtu, który może z tego tytułu zostać obywatelem Niemiec.

Jak już, to już! Puśćmy jeszcze bardziej wodze fantazji - wyobraźmy sobie, że Niemcy mają w Polsce prawo do własnego szkolnictwa, zastrzeżone z góry prawo do iluś tam miejsc w polskim Sejmie, że wolno im mówić do swoich dzieci po niemiecku, natomiast Polacy nie mają w Niemczech praw przysługujących mniejszościom, nie mogą mówić do własnych dzieci po polsku i nie ma dla nich miejsc w Bundestagu. Oczywiście, że pan Majcherek nie mógłby wyobrazić sobie takiego horroru – tego rodzaju pomysły są przecież niepoprawne politycznie, a to co niepoprawne, nie mieści się w jego głowie. Nasz ulubiony autor jest poprawny aż do bólu i tylko to tłumaczy dopisek pod artykułem w GW: Janusz A. Majcherek jest profesorem w Instytucie Filozofii i Socjologii krakowskiej Akademii Pedagogicznej.

Polska jest naprawdę osobliwym krajem, skoro człowiek o intelekcie Majcherka ma prawo uczyć młodzież i może chlubić się profesorskim tytułem. Hundert solche Professoren, Vaterland du bist verloren! Nie sądzę, by Majcherek znał jakiś obcy język (to wymaga jednak nauki), będzie więc musiał poprosić któregoś ze swoich studentów o przekład tego niedługiego wierszyka.